Η Κυρά της Ρω και η εθνική μας μοναξιά

«Η ζωή στη Ρω δεν είναι βέβαια ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα έτσι όπως είσαι χαμένος στο πέλαγος».

Η φράση ανήκει στην Δέσποινα Αχλαδιώτη που στις 13 του Μάη το 1982, ξεψυχάει σε νοσοκομείο της Ρόδου, σε ηλικία 92 ετών.

Όλοι την ξέρουν ως την κυρά της Ρω.

Στο μικρό αυτό νησάκι των Δωδεκανήσων -βραχονησίδα για την ακρίβεια- που βρίσκεται 5.600 μέτρα από τις τουρκικές ακτές, είχε εγκατασταθεί από το 1927 με τον άντρα της.

Και πριν από τον πόλεμο και κατά την διάρκειά του και μετά από αυτόν, την ζωή της την μέτρησε με την σταθερή της παραμονή σε αυτόν τον τόπο.

Και την κάθε της μέρα την ξεκίναγε, με μια κίνηση δοξαστική: Υψώνοντας την ελληνική σημαία.

Εμείς σήμερα, ούτε «την εθνική μας μοναξιά» - όπως λέει και το τραγούδι του Μάριου Τόκα - δεν αντέχουμε άλλο να σηκώνουμε.

Και βέβαια νιώθουμε χαμένοι σε ένα πέλαγος προβλημάτων που όχι, δεν έχει τίποτα από την ομορφιά του Αιγαίου…