Ο Σλούκας επέστρεψε (και) για αυτά τα σουτ!

Οι Αγγελόπουλοι το καλοκαίρι του 2020 έκαναν το «μπαμ» με τον Σλούκα (και) για αυτά τα σουτ, αλλά και για να αναλάβει τον ρόλο του ηγέτη στη μετά Σπανούλη εποχή. Ήρθε η ώρα. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος. 

Ο Σλούκας επέστρεψε (και) για αυτά τα σουτ!

O Θοδωρής Παπαλουκάς είχε δηλώσει κάποτε πως «Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το ποιος ξεκινά τα παιχνίδια, αλλά το ποιος βρίσκεται στο παρκέ όταν αυτά τελειώνουν». Και δεν έχει άδικο. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι το ποιοι θα βρεθούν στο παρκέ στο τέλος. Όταν τα ματς θα κρίνονται και η μπάλα θα «καίει» σε κάθε απόφαση. Στην τεράστια καριέρα του, ειδικά στα παραγωγικά του χρόνια στην ΤΣΣΚΑ, έκανε θραύση ερχόμενος από τον πάγκο. Έβλεπε την σκακιέρα, τα πιόνια να κινούνται, διάβαζε το παιχνίδι και όταν ερχόταν στο παρκέ έκανε τη διαφορά. Και σχεδόν πάντα βρισκόταν εκείνος στο βασικό σχήμα όταν οι αναμετρήσεις έφταναν στην... κόψη του ξυραφιού.

Θα λέγαμε πως κάτι ανάλογο συμβαίνει φέτος στον Ολυμπιακό και με τον Κώστα Σλούκα. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει σε τεράστια εκτίμηση τις δυνατότητες του παίκτη, το ταλέντο, αλλά και τον χαρακτήρα του. Του έχει τεράστια εμπιστοσύνη. Φέτος τον έχει καθιερώσει να έρχεται από τον πάγκο, επιλέγοντας να ξεκινά τα ματς με τον Τόμας Ουόκαπ, αλλά σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια στο τέλος, ειδικά σε εκείνα που κρίνονται στις λεπτομέρειες, έχει πάντα στο παρκέ τον 31χρονο διεθνή γκαρντ. Του έγινε, μάλιστα, και σχετικό ερώτημα στη συνέντευξη Τύπου, σχολιάζοντας τα εξής: «Ο Σλούκας δεν επηρεάζεται που έρχεται από τον πάγκο. Σας θυμίζω ότι και ο Λάρκιν δεν ξεκινάει στην πεντάδα της Εφές και ο Κλάιμπερν στης ΤΣΣΚΑ. Δεν έχει σημασία λοιπόν. Έχει σημασία ποιος ξεκινάει καλά, ποιος τελειώνει τα ματς και αν έχει την εμπιστοσύνη του προπονητή. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο σημαντικό στο σύγχρονο μπάσκετ το ποιος ξεκινάει».

Το έχασε στη Βαρκελώνη, το έβαλε στο ΣΕΦ

Ο Κώστας Σλούκας έβαλε την «σφραγίδα» του στο ματς κόντρα στη Φενέρμπαχτσε, σημειώνοντας το νικητήριο καλάθι της αναμέτρησης. Με μία καθαρά προσωπική φάση, παίρνοντας πάνω του ένα δύσκολο σουτ. Με την μπάλα να «καίει» και την πίεση στο... κόκκινο, έδειξε για ακόμη μία φορά μία εντυπωσιακή ψυχραιμία. Πήρε τον αριστερό διάδρομο και αν και είχε τον αρκετά ψηλότερο Γιαν Βέσελι μπροστά του δεν δίστασε. Ντράιβ μέσα στη ρακέτα, βρήκε το σημείο του (είναι έξοχος σουτέρ από μέση απόσταση) και γρήγορο σταμάτημα για να ξαφνιάσει το μεγαλύτερο αντίπαλο κορμί. Έδωσε τέλεια καμπύλη στη μπάλα για να περάσει τα μακριά χέρια του Τσέχου και αυτή μέσα στο καλάθι!

Το είχε ανάγκη αυτό το νικητήριο σουτ ο 31χρονος γκαρντ. Όχι τόσο για να πάρει αυτοπεποίθηση (ήταν κάτι που πάντα είχε στο παιχνίδι του), όσο γιατί τα είχε βάλει και με τον εαυτό του για εκείνο το περασμένο άστοχο σουτ στο τέλος στη Βαρκελώνη απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Για τον Σλούκα ο καθένας μπορεί να πει οτιδήποτε, αλλά κανείς δεν μπορεί να σχολιάσει πως φοβάται. Ουδέποτε στην καριέρα του δεν δίστασε να πάρει την ευθύνη και να πάρει την κρίσιμη απόφαση. Από τα νεαρά του χρόνια στον Ολυμπιακό φημιζόταν για το «κρύο αίμα» του.

Ο ηγέτης στην μετά Σπανούλη εποχή

Το καλοκαίρι του 2020 οι Αγγελόπουλοι έκαναν τη μεγάλη υπέρβαση και τον έφεραν πίσω στον Ολυμπιακό, κάνοντας μία τεράστια επένδυση. Έβαλε βέβαια και εκείνος το... χεράκι του. Τόσο με τον τρόπο που διαχειρίστηκε το θέμα για να πάρει την ελευθερία του από την Φενέρμπαχτσε, εκφράζοντας τη μεγάλη του επιθυμία να φύγει για να πάει (μόνο) στον Ολυμπιακό, όσο και με το γεγονός πως αρνήθηκε άλλες προτάσεις, αν και ήταν υψηλότερες οικονομικά. Οι Αγγελόπουλοι έφεραν πίσω τον Κώστα Σλούκα (και) για αυτά τα σουτ όμως. Γιατί ήθελαν στην μετά-Σπανούλη εποχή να βρουν έναν παίκτη που θα μπορούσε να μπει στα παπούτσια του. Έναν μπασκετμπολίστα με ηγετικό χαρακτήρα, με ταλέντο, με αγωνιστικό θράσος, ο οποίος στα δύσκολα θα επιδιώξει να κάνει τη διαφορά, παίρνοντας την ομάδα στις πλάτες του. Και είναι ευχής έργον που αυτός ο παίκτης έχει μεγαλώσει και αναπτυχθεί μπασκετικά στην ομάδα του Πειραιά. Άλλωστε, αυτό δεν ήταν το πεπρωμένο του Κώστα Σλούκα; Να διαδεχθεί κάποια στιγμή τον Βασίλη Σπανούλη. Φέτος είναι η ώρα!

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, βέβαια, δεν θέλει να του φορτώσει αυτό το βάρος: «Καταλαβαίνω ότι οι οπαδοί και οι δημοσιογράφοι θέλουν να προσωποποιούν τα πράγματα. Έτσι είναι τα αθλήματα. Οι φίλαθλοι συνδέονται με τα πρόσωπα. Κακά τα ψέματα στον Ολυμπιακό οι Έλληνες παίκτες πάντα παίζουν έναν ξεχωριστό ρόλο. Χάρηκα πολύ που έβαλε το τελευταίο σουτ. Αλλά προσπαθώ να μην έχει αυτό το βάρος. Προσωπικά με ενδιαφέρει η λειτουργία της ομάδας». Να είναι σίγουρος όμως πως αυτό ενδιαφέρει περισσότερο και τον Κώστα Σλούκα. Άλλωστε, στο ΣΕΦ γαλουχήθηκε στη νοοτροπία να βάζει το «εμείς» πάνω από το «εγώ».

Δεν είναι πάντως μόνο το νικητήριο σουτ που σημείωσε στο τέλος. Νωρίτερα είχε σημειώσει επίσης ένα «καυτό» τρίποντο (65-62), το οποίο επανέφερε μπροστά στο σκορ τον Ολυμπιακό. Στα δύσκολα δεν κρύφτηκε. Αντιθέτως, έκανε το βήμα μπροστά. Ήταν μία ηγετική εμφάνιση, από έναν παίκτη που βρίσκεται στην ελίτ της EuroLeague, αποδεικνύοντας πως ξέρει να κάνει τη διαφορά στα δύσκολα: «Έχω βάλει κάποια σουτ στη λήξη έχω χάσει άλλα, ο προπονητής και οι συμπαίκτες με εμπιστεύονται και παίρνω το τελευταία σουτ, δεν φοβάμαι να παίρνω αυτή την ευθύνη», δήλωσε μετά το τέλος του αγώνα. Και αυτό το εμπέδωσαν οι πάντες. Δεν ήταν όμως μόνο η επίθεση. Έκανε σχεδόν τα... πάντα στο παρκέ. Σε 23 λεπτά συμμετοχής μέτρησε 14 πόντους, 5 ασίστ, 4 ριμπάουντ και 3 κλεψίματα!

Το υπέροχο πρώτο μέρος και το μπλακ-άουτ

Ο Ολυμπιακός ήταν έξοχος στο πρώτο ημίχρονο. Ειδικά στο διάστημα της δεύτερη περιόδου, με τους Σλούκα-Λαρεντζάκη-ΜακΚίσικ να παίζουν μαζί στην περιφέρεια, οι Πειραιώτες τα πήγαν περίφημα. Καταπληκτική κυκλοφορία της μπάλας, έβγαιναν ελεύθερα σουτ, με τους Τούρκους να... χάνουν το τόπι από τα μάτια τους. Οι "ερυθρόλευκοι" είχαν "εξαφανίσει" τη Φενέρμπαχτσε. Βέβαια, θέλησαν να κάνουν τα εύκολα-δύσκολα και από το +13 στο 27' βρέθηκαν στο -3 στο 34', μένοντας επτά λεπτά χωρίς πόντο!

Είναι θέμα ανάλυσης, αλλά έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός πως η ομάδα έδειξε για ακόμη μία φορά νοοτροπία νικητή. Πέρσι, σε παρόμοιες καταστάσεις, το πιθανότερο είναι πως θα κατέρρεε από την πίεση και θα έχανε το ματς. Φέτος, όμως, ο Ολυμπιακός είναι περισσότερο σκληροτράχηλος. Έχει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, θέληση και γενικότερα μία καλύτερη και πιο ποιοτική ομάδα. Και φυσικά δείχνει ανίκητος στο ΣΕΦ! Το σερί του έχει φτάσει στο 5-0 και το «σπίτι» του παραμένει «απόρθητο κάστρο».