Άντρο Μπούσλιε: «Θέλω να πω αντίο στο Τόκιο, αλλά αυτή τη στιγμή είναι μακριά για εμένα η Ολυμπιάδα»
Ο αρχηγός της Εθνικής Κροατίας, Άντρο Μπούσλιε, ο οποίος μέχρι και το καλοκαίρι του 2019 έπαιζε στον Ολυμπιακό, μίλησε για το μέλλον του στο άθλημα μετά και την αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι σκέψεις του για το αντίο.
Ο Άντρο Μπούσλιε είναι αυτή τη στιγμή ο πιο πετυχημένος Κροάτης πολίστας. Ο πρώην άσος του Ολυμπιακού και εδώ και λίγους μήνες παίκτης της Προ Ρέκο μίλησε για το μέλλον του στο άθλημα και την Εθνική ομάδα ενόψει φυσικά των Ολυμπιακών Αγώνων.
«Φυσικά θα ήθελα να παίξω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά θα δούμε πώς θα είναι όλα και πώς θα είναι μετά από αυτό το διάλειμμα. Όλα μού φαίνονται πολύ μακριά σε αυτό το σημείο. Πρέπει επίσης να δω τι θα συμβεί στον σύλλογό μου, στην Προ Ρέκο. Εάν θα είμαι. Ποιος θα είναι ο ρόλος μου. Υπάρχει χρόνος», υποστηρίζει ο 34χρονος αρχηγός της Εθνικής Κροατίας, ο οποίος δεν έχει λείψει ποτέ από τις μεγάλες διοργανώσεις εδώ και 15 χρόνια, έχοντας κατακτήσει με την ομάδα της χώρας του 22 μετάλλια στις μεγάλες διοργανώσεις.
Για τον Μπούσλιε το ιδανικό σενάριο θα ήταν φέτος το καλοκαίρι στους Ολυμπιακούς Αγώνες να έλεγε αντίο, όμως η μετάθεση του μεγάλου ραντεβού για τον επόμενο χρόνο αλλά και όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με τον κορονοϊό τον βάζουν σε σκέψεις.
«Πρώτα από όλα να τελειώσει όλο αυτό που ζούμε. Δεν είναι εύκολο. Πρέπει να γίνει η ζωή μας και πάλι φυσιολογική και μετά να συζητήσουμε για τον αθλητισμό», τόνισε με νόημα ο «βράχος».
Για τους συμπαίκτες του στην Προ Ρέκο, τον συμπατριώτη του προπονητή Ράτκο Ρούντιτς και την κατάσταση με τον κορονοϊό, ο πρώην άσος του Ολυμπιακού είπε: «Μίλησα με τον Ράτκο και μερικούς συμπαίκτες. Παρακολουθώ την κατάσταση. Είναι σε καραντίνα και δεν μπορούν να πάνε πουθενά. Ακόμα και ο Ντι Φούλβιο, δεν μπορεί να πάει στο σπίτι του στην Πεσκάρα. Όλοι ελπίζουν πως θα πάνε καλύτερα, αλλά ακόμα η κατάσταση είναι δύσκολη στην Ιταλία.
Εγώ δουλεύω καθημερινά στο σπίτι, αλλά δεν έχει σχέση η προπόνηση με αυτό που θα έκανα υπό κανονικές συνθήκες. Περνάω επίσης χρόνο με τα παιδιά μου. Παίζω μαζί τους, κάνουμε τις ασκήσεις για το σχολείο και μου αρέσει να παρακολουθώ ξανά τις μεγάλες επιτυχίες των κροατικών αθλημάτων που δείχνει σε επανάληψη η τηλεόραση.
Η δική μας προπόνηση δεν είναι σαν των ποδοσφαιριστών. Είμαστε εκτός νερού και πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί. Όλα εξαρτώνται από το πόσο καιρό θα είμαστε έξω από την πισίνα. Ο ένας μήνας είναι ήδη μεγάλο διάστημα. Σημασία έχει να το ξεπεράσουμε και να είμαστε πάλι όλοι μαζί μέσα στο νερό».
