Το «δύο» λέει πολλά...

Τα συμβόλαια ως γνωστόν δεν λένε και πάρα πολλά. Ειδικά των προπονητών. Αν είναι να σπάσουν, σπάνε. Στη συμφωνία του Ολυμπιακού με τον Πέδρο Μαρτίνς έχει μεγάλη σημασία ότι δόθηκε στον Πορτογάλο διετές περιθώριο για να εργαστεί στην ομάδα, να περάσει τη φιλοσοφία του και να μπορέσει να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Με το διετές συμβόλαιο στο νέο προπονητή του ο Ολυμπιακός θέλει να περάσει το μήνυμα προς τον ίδιο και προς όλους ότι η εμπιστοσύνη που τον περιβάλλει δεν είναι απλά για τα μάτια του κόσμου. Είναι προφανής η θέληση της διοίκησης να μην πιέσει αυτή τη φορά τα πράγματα, να δώσει χρόνο στην τεχνική ηγεσία και στη νέα ομάδα ώστε να γίνει σταδιακά ένα συμπαγές και δυνατό σύνολο που θα μπορεί να παίρνει τις νίκες και να παίζει καλό ποδόσφαιρο. Πράγματα που δε συνέβαιναν ή γίνονταν μόνο κατά περίσταση την τελευταία διετία με τις διαρκείς αλλαγές στον πάγκο και στο ρόστερ.

Ο Μαρινάκης είχε δώσει τo κουμάντο σε πέντε προπονητές στα πρώτα έξι χρόνια της παρουσίας του στην ομάδα (Βαλβέρδε, Ζαρντίμ, Μίτσελ, Περέιρα, Σίλβα) και σε άλλους πέντε την τελευταία διετία (Βίκτορ, Μπέντο, Λεμονή δύο φορές, Χάσι και Γκαρθία)! Λέτε να μην του άρεσε στο πρώτο διάστημα και να προτιμούσε τώρα στο τέλος που τους άλλαζε σαν τα πουκάμισα; Σίγουρα αυτό που επιθυμεί είναι να βρει ξανά έναν προποντή με τον οποίο θα έχει το κεφάλι του ήσυχο στο αγωνιστικό κομμάτι, δεν θα κάνει δεύτερες σκέψεις, δεν θα αναγκάζεται να ακούει ό,τι του λέει ο καθένας από το περιβάλλον της ομάδας και θα μπορεί να έχει τα «κλειδιά» της ομάδας σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Για να έχει γίνει προσπάθεια εδώ κι ένα χρόνο να είναι ο Μαρτίνς αυτός ο άνθρωπος, πάει να πει ότι οι πληροφορίες που έχουν συγκεντρωθεί είναι όσο το δυνατόν ασφαλέστερες.

Όλα μπορεί να αλλάξουν, φυσικά, στην πορεία. Μόνο που ο Μαρτίνς έχει πολλά πλεονεκτήματα. Δεν θα υπάρχει η πίεση της εισόδου στους ομίλους της Ευρώπης όπως την περασμένη διετία. Η προετοιμασία θα γίνει όπως αυτός την επιθυμεί ώστε να είναι δυνατή και ανθεκτική η ομάδα σε όλη τη σεζόν και όχι σε ένα κομμάτι της. Οι παίκτες θα είναι δικής του επιλογής αλλά με τις μεταγραφές από μια μεγάλη «δεξαμενή» παικτών και όχι όπως έγινε το περασμένο καλοκαίρι με την επιμονή στο Βέλγιο. Ο ίδιος θα έχει μεγάλο περιθώριο προσαρμογής και εμπιστοσύνης ώστε να παρουσιάσει έργο. Οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία του νέου Ολυμπιακού είναι στη σωστή βάση. Κανείς δεν ξέρει εάν το νέο πρότζεκτ θα πετύχει ή όχι, όμως κινείται με βάση τη λογική του ποδοσφαίρου, την εμπιστοσύνη και την υπομονή. Στοιχεία που την τελευταία διετία είχαν εξαφανιστεί.

Υ.Γ. Ο Όλιβερ έκανε ένα μεγάλο σφάλμα. Μόλις σφύριξε το πέναλτι και έγινε η μανούρα με τον Μπουφόν και τους άλλους, έπρεπε να φύγει για τα αποδυτήρια. Να μείνει εκεί κανά δίωρο και να αποφασίσει για το σκορ μέσα στο καμαράκι του. Μια χαρά θα ήταν. Θα συσκέπτονταν αργότερα οι....Σκουτέρηδες του Τσάμπιονς Λιγκ για λογαριασμό του και όλα θα ήταν καλά για τον ίδιο. Αλλά ο Όλιβερ δεν είναι Κομίνης να τα σκεφτεί όλα αυτά. Είναι απλά ο κορυφαίος Άγγλος διαιτητής που μπορεί να αποφάσισε λάθος, αλλά η απόφαση ήταν δική του και δεν την περιέφερε σε αποδυτήρια και δικαστικές αίθουσες μέχρι να κριθεί ένας ποδοσφαιρικός αγώνας.