Κρίμα για τον Ποντένσε

Δεν είναι μόνο η κούρσα του στην τελευταία φάση ούτε η ενέργεια στο γκολ. Είναι ένα μεγάλο παιχνίδι του Πορτογάλου που δεν ολοκληρώθηκε με το αποτέλεσμα που λυσσασμένα επιδίωξε.

Ο Ποντένσε το χρωστούσε αυτό το ματς στον Ολυμπιακό και στον εαυτό του, επειδή όταν μπήκε αλλαγή στο Μιλάνο δεν βοήθησε την ομάδα. Νομίζω ότι περισσότερο από τον καθένα, το είχε αυτό στο μυαλό του ο Πορτογάλος. Έβλεπα το ντέρμπι, από τα δημοσιογραφικά στο ΟΑΚΑ. Στο δεύτερο ημίχρονο όποτε έπαιρνε την μπάλα ο Ποντένσε, άκουγες δίπλα αγκομαχητά από οπαδούς και δημοσιογράφους. "Ωχ τί θα κάνει πάλι τώρα....". Το πιο λάιτ ήταν αυτό...

Δεν ήταν μόνο η κίνησή του προς τον Φορτούνη στη φάση του εκπληκτικού γκολ από τον Έλληνα άσο. Δεν ήταν οι ντρίμπλες που έκανε στους αμυντικούς της ΑΕΚ είτε από τη μία πλευρά είτε από την άλλη. Δεν ήταν η σέντρα στον Χασάν για την κεφαλιά που έπιασε ο Μπάρκας. Δεν ήταν καν η κούρσα που έκανε στη φάση της ευκαιρίας του Φετφατζίδη, όταν νόμιζες ότι το ματς ήταν στο πρώτο λεπτό και ο παίκτης είχε αστείρευτες δυνάμεις.

Ήταν τόσο το πάθος και η λύσσα του να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στη νίκη σε αυτό το ματς, ώστε έκανε μακράν το καλύτερο παιχνίδι του και αμυντικά. γύριζε συνεχώς και να μαρκάρει, κάλυπτε πολλές φορές τον Ομάρ με μεγάλη αποτελεσματικότητα, τουλάζχιστον σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια στα οποία πολλές φορές δεν είχε την ίδια ανασταλτική συνεισφορά.

Στην φάση του γκολ της ΑΕΚ μια τέτοια κάλυψη πήγε να κάνει. Από τη σέντρα του Γκάλο κατάφερε να κοντράρει την μπάλα, η οποία πήρε περίεργη τροχιά μέχρι να φτάσει στο κεφάλι του Μπακασέτα που πήδηξε πιο ψηλά από τον Γκιγιέρμε και χάρισε στην ΑΕΚ έναν βαθμό απρόσμενο, έτσι όπως είχε εξελιχθεί το ματς.

Κι αυτό είναι το μεγάλο κρίμα. Αλλά δεν μπορεί να μειώσει την εξαιρετική εμφάνιση ενός παίκτη που έκανε "όργια" σε πολλές στιγμές του ματς μαζί με τον Φορτούνη.

Και μια που λέμε για την ισοφάριση της ΑΕΚ. Είναι φάση που μπορεί να γίνει, έστω κι αν μπορούσε και να αποφευχθεί. Αυτή που δεν "χωνεύεται" είναι η αμέσως προηγούμενη, με τον Λαμπρόπουλο να βγαίνει φάτσα στον Γιαννιώτη από εκτέλεση φάουλ και με όλο τον Ολυμπιακό μέσα στην περιοχή. Εκεί, με όλη την ΑΕΚ απογοητευμένη και χωρίς κουράγια, βγαίνει τέτοια φάση χωρίς κανένα λόγο, έστω κι αν ο αμυντικός της ΑΕΚ αστόχησε.

Αυτές είναι λεπτομέρειες που μπορεί να μην είναι τόσο σημαντικές όσο το δοκάρι του Χασάν ή το άχαστο του Φετφατζίδη, ωστόσο οφείλει ο Ολυμπιακός να τους δίνει την πρέπουσα σημασία σε αυτό το στάδιο της διαρκούς προσπάθειας για βελτίωση.