Νίκος Γαλανός: Βαρύ το χέρι του Κούρκουλου στο δρόμο προς τη δόξα!

Η τέχνη απαιτεί θυσίες και ο Νίκος Γαλανός το έχει νιώσει στο πετσί του.  Το ξύλο που μάζεψε από τον Νίκο Κούρκουλο στο "Ορατότης μηδέν" και στον "Αστραπόγιαννο" ήταν πέρα για πέρα αληθινό. 

Νίκος Γαλανός: Βαρύ το χέρι του Κούρκουλου στο δρόμο προς τη δόξα!

Η αληθοφάνεια στον κινηματογράφο είναι απαραίτητη συνθήκη και εξαιτίας της έχουν κακοπάθει συχνά γνωστοί ηθοποιοί. Οι σκηνοθέτες από την πλευρά τους θα προτιμούσαν να πέφτουν θανάσιμες μπουνιές και κλοτσιές να ρέει το αίμα μπροστά στον κινηματογραφικό φακό και ει δυνατόν τα πιστολίδια να μην γίνονται με "άσφαιρα". Κάτι τέτοιο βέβαια θα συνιστούσε εγκληματική ενέργεια. Συχνά πάντως προκρίνεται μια μέση λύση και τότε οι κινηματογραφιστές εκμεταλλευόμενοι τον απατηλό φακό κάνουν παπάδες. Στην περίπτωση αυτή θύματά τους είναι γνωστοί ηθοποιοί συνήθως νέοι για να αντέχουν στις δοκιμασίες και όχι ιδιαίτερα διάσημοι ακόμα για να υπομένουν το κάτι παραπάνω χάριν της δόξας.

Ο Νίκος Γαλανός ήταν ένας από αυτούς τους ταλαίπωρους δευτεραγωνιστές που έχουν μαζέψει ξύλο σε γνωστές ταινίες για να το θυμούνται μια ζωή. Ο νεαρός τότε ηθοποιός που είχε ως πρότυπά του τον Μάρλον Μπράντο και τον Λώρενς Ολιβιέ βρέθηκε να τις τρώει άσχημα από τον Κούρκουλο κατ' απαίτηση σκηνοθέτη και σεναριογράφου. Ο ίδιος σε συνέντευξή του στην "Espresso" εξομολογείται:

«Ο,τι ξύλο έχετε δει με εμένα και τον Κούρκουλο στις ταινίες ήταν πέρα ως πέρα αληθινό! Στο φιλμ ”Ορατότης μηδέν”, την πιο σκληρή σκηνή τη γυρίσαμε στη Χαλυβουργική κατακαλόκαιρο. Το σενάριο έλεγε πως έπρεπε να κυλιστούμε παίζοντας ξύλο από έναν λόφο. Ο λόφος αυτός ήταν από ρινίσματα σιδήρου, που έκαιγαν από τον ήλιο. Ο Κούρκουλος φορούσε ένα παντελόνι κι ένα μπλουζάκι. Εμένα, όμως, ο Φώσκολος με ήθελε γυμνό από τη μέση και πάνω. Όταν τελείωσα και πήγα σπίτι μου, όλο το σώμα μου ήταν καμένο από τον καυτό σίδηρο όπου κυλιόμασταν και η πλάτη μου ήταν γεμάτη αμυχές, σαν να με είχαν γδάρει. Έκανα πολλές μέρες για να φορέσω μπλούζα.

Επίσης, στην ταινία ”Ο Αστραπόγιαννος” με τον Κούρκουλο, εγώ υποδυόμουν τον κακό αδερφό της αγαπημένης του Αστραπόγιαννου, της Νίκης Τριανταφυλλίδη. Η ταινία είχε γυριστεί σε ένα χωριό της Κορινθίας, στον Πλάτανο. Ο σκηνοθέτης, λοιπόν, ο Νίκος Τζίμας, ήθελε να κάνουμε μια σκηνή με ξύλο. Και μου λέει ο Κούρκουλος: ”Θα αντέξεις να σου ρίξω ένα χαστούκι;” Του λέω: ”Ρίξτ’ το”. Και μου ρίχνει με τη χερούκλα του ένα χαστούκι τόσο δυνατό, που πρήστηκε το μάγουλό μου. Την επόμενη μέρα δεν πήγα στο γύρισμα».