Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι…

Όσο έντονη είναι η κριτική απέναντι σε ένα πρόσωπο τόσο έντονοι θα πρέπει να είναι και οι έπαινοι προς αυτό. Αν και δεν είναι ανεπίληπτος, ο Μίτσελ είναι αδιαμφισβήτητα ο αναμορφωτής του Ολυμπιακού. 

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι…

Η κανονική διάρκεια της Super League έχει πια ολοκληρωθεί και τα πλέι οφ είναι προ των πυλών. Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς πως οι 26 αγωνιστικές που παρακολουθήσαμε ανήκαν στους προπονητές. Σε ό,τι αφορά τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, τον Ματίας Αλμέιδα και φυσικά τον Ράζβαν Λουτσέσκου η αναγνώριση κόσμου και Τύπου είναι δεδομένη. Πρόκειται για τρεις προπονητές, οι οποίοι έχουν λάβει την προβολή που τους αξίζει, βάσει της δουλειάς τους και της πορείας των ομάδων τους.

Αντίθετα, εκείνος ο οποίος έχει δεχθεί δριμεία κριτική σε μεγάλα διαστήματα της σεζόν και σπάνια δέχεται κάποιο θετικό σχόλιο είναι ο Μίτσελ. Ο 59χρονος τεχνικός ανέλαβε μία αποστολή την οποία κανείς δεν ήθελε να αναλάβει. Κλήθηκε να διαχειριστεί ένα… καινοφανές ρόστερ σαράντα και πλέον παικτών, να το μετατρέψει σε ανταγωνιστική ομάδα και να καλύψει το χαμένο έδαφος στη βαθμολογία. Ενώ, λοιπόν ο Μίτσελ δεν είναι ανεπίληπτος, η θητεία του μπορεί εύλογα να θεωρηθεί πετυχημένη, τουλάχιστον σε αυτό το σημείο της σεζόν.

Το πρώτο πράγμα για το οποίο μερίμνησε ο άλλοτε αστέρας της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν να απαντήσει στην παράλογη καλοκαιρινή μεταγραφική πολιτική του Ολυμπιακού με λογική, μικραίνοντας δηλαδή το ρόστερ. Ήταν μια απόφαση με γνώμονα να αποκτήσει η ομάδα ομοιογένεια αλλά και να μην υπάρχει δυσαρέσκεια στο προπονητικό κέντρο. Μοιραία, οι εμφανίσεις των πρωταθλητών ήταν επαμφοτερίζουσες στο ξεκίνημα, με τους «ερυθρόλευκους» να μη βρίσκουν σταθερότητα. Κατά τη διάρκεια της μίνι προετοιμασίας στην Ισπανία, όμως, ο Ολυμπιακός άρχισε να αποκτά υπόσταση σοβαρής ομάδας. Μπήκαν τα πρώτα θεμέλια για την αγωνιστική πρώτα αντεπίθεση, η οποία θα επέφερε και τη βαθμολογική.

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να περιορίσει αρκετά την απειλή που δεχόταν στην άμυνα, με το δίδυμο που συνέθεσαν οι Σωκράτης και Ντόη να αποπνέει πλέον εμπιστοσύνη. Άρρηκτα προκύπτει το συμπέρασμα πως κάτι ακόμη που πρέπει να πιστωθεί στον Μίτσελ είναι και η ανάδειξη και καθιέρωση του Ανδρέα Ντόη, ο οποίος αποτελεί πλέον μία από τις πιο ελπιδοφόρες περιπτώσεις Ελλήνων ποδοσφαιριστών.

Από τη μέση και μπροστά οι υπερταλαντούχοι Χουάνγκ, Χάμες, Μπιέλ και Φορτούνης απέκτησαν ξεκάθαρους ρόλους. Την ίδια ώρα, ο ερχομός ενός εξτρέμ από την Premier League, του Σέρτζι Κανός, επέτρεψε στον έμπειρο Ισπανό τεχνικό να δώσει και πλάτος στην ομάδα του, η οποία δείχνει ακόμη πιο σίγουρη ότι θα βρει γκολ σε κάθε παιχνίδι.

Από εκεί και έπειτα, η… αναμόρφωση του Ολυμπιακού υπό τις οδηγίες του Μίτσελ αποτυπώνεται σε κάθε στατιστική κατηγορία. Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν την καλύτερη επίθεση και την δεύτερη καλύτερη άμυνα στη Super League, ενώ η τελευταία τους ήττα χρονολογείται στον περασμένο Οκτώβριο.

Στα δύο παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό ο Μίτσελ κατόρθωσε να διασπάσει τη στιβαρή αμυντική λειτουργία των «πράσινων» και σίγουρα αισθάνεται αδικημένος από τους μόλις δύο βαθμούς που πήρε από τα εν λόγω ντέρμπι.

Όσον αφορά το παιχνίδι της Κυριακής στην «Αγια-Σοφιά», ο Μίτσελ επίσης έκανε «ματ» με την ιδέα του να… παρακάμψει το κέντρο και συνάμα την πίεση της ΑΕΚ και να παίξει με άμεσο ποδόσφαιρο στα νώτα της «κιτρινόμαυρης» άμυνας. Η τακτική του προσέγγιση, δε, θα δείξει τον δρόμο και σε άλλες ομάδες για το πώς να εξουδετερώνουν τα ατού της «Ένωσης».

Όσο έντονη είναι, λοιπόν, η κριτική απέναντι σε ένα πρόσωπο τόσο έντονοι θα πρέπει να είναι και οι έπαινοι προς αυτό. Ο Μίτσελ έπνεε για πολλούς τα… λοίσθια μετά την ήττα από την ΑΕΚ στο Κύπελλο. Εντούτοις, κοιτάζοντας κανείς τη «μεγάλη εικόνα», εύκολα αντιλαμβάνεται ότι ο Ισπανός είναι ο αναμορφωτής του Ολυμπιακού.