Άριστα στον Γιώργο Μιχαλακόπουλο για τον ποιητή Φανφάρα!
Συμβαίνει συχνά η διανόηση να είναι το πιο γλυκό κουτόχορτο που τρώνε οι κοινοί θνητοί όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Η ενσάρκωση ενός τσαρλατάνου ποιητή ονόματι Φανφάρα (όνομα και μη χωριό!) είναι αριστουργηματική από τον σπουδαίο Γιώργο Μιχαλακόπουλο. Σπουδαία όμως είναι και η ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο Γιάννης Δαλιανίδης καθοδηγώντας εξίσου ικανούς ηθοποιούς, όπως ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Βασίλης Κωνσταντίνου, η Έλενα Ναθαναήλ και η Τασώ Καββαδία.
Ταινία γυρισμένη μες στην επταετία ως κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου έργου του Δημήτρη Ψαθά το «Ξύπνα Βασίλη» είναι μια από τις πιο σημαντικές στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου α λα Φίνος Φιλμ λίγο πριν χαμηλώσουν τα φώτα του, μπαίνοντας ειδικά μετά την μεταπολίτευση σε μια συνθήκη καλλιτεχνικής αμηχανίας. Το γεγονός ότι η παρλάτα του Φανφάρα, η παλαβωμάρα του Κωνσταντίνου και ο οπορτουνισμός του Αλεξανδράκη συνιστούν ένα δηκτικό σχόλιο για τις επιπόλαιες ιδεολογίες το επιβεβαίωσε δυστυχώς η εξέλιξη της πολιτικής ζωής του τόπου.
Η σκηνή που παρακολουθούμε συνθέτει με τον πιο εύστοχο τρόπο την κούφια έπαρση της μεγαλοαστικής τάξης των Ελλήνων σε όλο τον εικοστό αιώνα αλλά και το μεγάλο κενό που άφηνε κατά καιρούς η τέχνη στη χώρα μας επιτρέποντας σε παραμυθάδες και ψευτοδιανοούμενους να κάνουν τα δικά τους. Ακόμα κι αν οι αρχικές προθέσεις του Ψαθά φαντάζουν απλοϊκές σήμερα, καθώς προσπαθεί να πλήξει τα άκρα της πολιτικής, δεξιά κι αριστερά, οι μεστές ερμηνείες και τα σπαρταριστά επεισόδια της ταινίας προσφέρουν όση δόση γέλιου και προβληματισμού χρειάζεται για να μην θεωρηθούν μια γραφική απεικόνιση της πραγματικότητας.
