«Χρυσάφι» στο... χωράφι!
Ο Χρήστος Μεγγλίδης γράφει για το καθοριστικό τρίποντο του Ολυμπιακού στον κάκιστο αγωνιστικό χώρου του AEL FC Arena το οποίο μπορεί να φανεί υπερπολύτιμο στην κούρσα για τον τίτλο.
Νίκη πολλαπλής σημασίας για τον Ολυμπιακό στη Λάρισα. Κι όταν σε μέτριο παιχνίδι του και σε απαράδεκτο τερέν βάζει τέσσερα γκολ (κι ας μέτρησε το ένα), κάτι καλό συμβαίνει...
Έτσι όπως είδα το ματς στη Λάρισα, ο Ολυμπιακός είχε στο πρώτο ημίχρονο σε καλή μέρα τον Βαλμπουενά, τον Ελ Αραμπί και τον Γκιγιέρμε, στο δεύτερο και προς το τέλος ανέβηκε ο Μπουχαλάκης που έτρεξε πάλι πάρα πολύ, ενώ γενικά άρεσε ο Σισέ κι αυτό είναι θετικό ενόψει των προσεχών, χωρίς τον Σεμέδο, αγώνων. Με τον Σα σταθερό ως συνήθως και με την τύχη να τον ευνοεί στην ευκαιρία της ΑΕΛ στις καθυστερήσεις;.
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Η νίκη στο AΕL FC Arena που έχει όνομα το οποίο θυμίζει υπερσύγχρονο γήπεδο και αγωνιστικό χώρο που μοιάζει περιβάλλοντα χώρο από κοτέτσι, έχει μεγάλη σημασία για τον Ολυμπιακό. Τον κρατάει στην κορυφή, ξέρει ότι από εκεί δύσκολα θα περάσουν οι άλλοι μεγάλοι, βγάζει από το πρόγραμμα ένα ματς που ούτως ή άλλως ήταν επικίνδυνο αφού ακολουθούσε τον ενθουσιασμό της ευρωπαϊκής πρόκρισης. Και τον διατηρεί σε ηρεμία και συγκέντρωση προετοιμασίας για όσα έπονται και ειδικά την πρεμιέρα του ομίλου με την Τότεναμ (με ιδιαίτερη προσοχή στο ματς με τον Βόλο που προηγείται).
Ο Μαρτίνς ίσως θα έπρεπε να κάνει μεγαλύτερο rotation καθώς κάποιοι παίκτες έδειχναν πολύ επηρεασμένοι από την υπερπροσπάθεια της Ευρώπης και κουρασμένοι σε σώμα και πνεύμα. Αλλά ο Πορτογάλος ήθελε να πάει με την ομάδα που είχε ρυθμό και θα έχει την ευκαιρία να ξεκουραστεί τώρα με τη διακοπή (τουλάχιστον όσοι δεν είναι διεθνείς). Ο Ολυμπιακός σε αυτό το ματς έβαλε τέσσερις φορές την μπάλα στα δίχτυα του πολύ καλού Κρίστινσον, αλλά πανηγύρισε μόνο μία. Το πέναλτι του Μπέρτου στον Ελ Αραμπί έπρεπε να το είχε δει ο Ευαγγέλου με γυμνό μάτι και να μην τον φωνάξουν από το VAR. Το πρώτο γκολ του Ελ Αραμπί ήταν γκολάρα, αλλά οφσάιντ. Το δεύτερο γκολ του Ελ Αραμπί ήταν επίσης γκολάρα, αλλά για να το ακυρώσει κανείς χρειαζόταν χάρακα ακριβείας ακόμη και στο VAR. Το γκολ του Μεριά δεν ήταν...γκολάρα, αλλά και το φάουλ του Γκιγιέρμε στη φάση δεν ήταν αυτό που λέμε...φαουλάρα!
Γενικά η διαιτησία σε αυτό το παιχνίδι κάθε άλλο έμοιαζε με εντολή του... Μελισσανίδη να ρίξει την ΑΕΛ βοηθώντας τον...Ολυμπιακό, όπως μάλλον βιάστηκε να ανακοινώσει ο Αλέξης Κούγιας μόλις έγινε το 0-1. Κάθε άλλο παρά τέτοια ήταν η εικόνα του Ευαγγέλου και των συναδέλφων του στο VAR που κάθε τόσο έβλεπαν με προσοχή τις φάσεις, αλλά εκείνη στο 68΄με τον Ζίβκοβιτς να διώχνει σαν βόλεϊ την μπάλα μετά το κόρνερ του Βαλμπουενά ούτε σκέφτηκαν να την ξαναδούν. Με το πρώτο ριπλέι της NOVA να δικαιώνει απολύτως τους 2-3 παίκτες του Ολυμπιακού που ήταν δίπλα στον αμυντικό της Λάρισας να σηκώνουν αμέσως ψηλά τα χέρια τους και να φωνάζουν «πέναλτι». Για μένα αυτό ήταν το σημαντικότερο λάθος της διαιτησίας, όχι τα υπόλοιπα.
Τώρα ξεκούραση, ενσωμάτωση των νέων παικτών στο πλάνο του προπονητή και ευχές να γυρίσουν από τις Εθνικές χωρίς το παραμικρό πρόβλημα οι διεθνείς της ομάδας. Αυτή η νίκη στην... Arena (έλεος!) μπορεί να αποδειχτεί υπερπολύτιμη στη ροή του πρωταθλήματος. Γιατί εκτός όλων των άλλων σημειώθηκε και απέναντι σε μια πραγματικά πολύ καλή ομάδα, όπως έδειξε ξανά ότι είναι η ΑΕΛ, παρότι απείλησε μόνο δύο φορές, στις καθυστερήσεις του κάθε ημιχρόνου.