Ολυμπιακός: Τα μηνύματα είχαν σταλεί από το παιχνίδι με τον Άρη

To κακό στην Ελλάδα είναι ότι στο τέλος μένεις μόνο στο αποτέλεσμα. Δεν δίνεις σημασία στα κακά «σημάδια» που μπορεί να εμφανιστούν ακόμη και στα νικηφόρα παιχνίδια. Ένα τρίποντο κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι. Μην πηγαίνουμε άλλωστε μακριά... Το ζήσαμε πέρσι με τον Πέδρο Μαρτίνς και τελικά οι κακοί χειρισμοί του Πορτογάλου που δεν κόστισαν την περασμένη σεζόν, κόστισαν στο ξεκίνημα της φετινής. Τότε όμως κοιτάζαμε το +10, +15 και κανένας δεν έμπαινε στη διαδικασία να πει ότι στο τέλος θα βρει στα... βράχια το καράβι αν συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο. Και τελικά φτάσαμε στο «ναυάγιο» με την Μακάμπι Χάιφα και όλα όσα είδαμε στην πορεία με τις αλλαγές προπονητών.

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, το έργο στο Περιστέρι το είχαμε ξαναδεί. Ο Ολυμπιακός άργησε να μπει στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο. Θυμάστε σε ποιο άλλο παιχνίδι άργησε ο Ολυμπιακός να μπει στο ματς και κινδύνευσε να δεχτεί γκολ σχετικά νωρίς; Στο 1-0 με τον Άρη ακριβώς πριν από μία εβδομάδα.

Δεν είναι μόνο το σχήμα με τα τρία «δεκάρια» που μοιάζει δυσλειτουργικό απέναντι σε ομάδες που ξέρουν τι να κάνουν με την μπάλα στα πόδια, ξέρουν πώς να αμυνθούν και να «καλλιεργήσουν» τη συνθήκη να σε βρουν μπόσικο στο... ξέφωτο και να σε απειλήσουν σε κάποια αντεπίθεση. Είναι και η έλλειψη έντασης που εμφανίζεται στο παιχνίδι των Πειραιωτών. Το είδαμε στο πρώτο μισάωρο με τον Άρη, το είδαμε και στο Περιστέρι.

Οι «κίτρινοι» δεν είπαν «ευχαριστώ» στις αβελτηρίες του Ολυμπιακού. Ούτε όμως και ο Ατρόμητος «πλήγωσε» τους Πειραιώτες στο πρώτο ημίχρονο. Το κακό λοιπόν στην Ελλάδα είναι ότι θα αντιλαμβανόμασταν πως κάτι δεν πήγαινε καλά μόνο στην περίπτωση που π.χ. ο Ρομπάιγ δεν αστοχούσε στο τετ α τετ με τον Πασχαλάκη στο 14’ ή ένα λεπτό νωρίτερα ο ερυθρόλευκος γκολκίπερ δεν απογειωνόταν για να κρατήσει το 0-0 στην προσπάθεια του Στρούγγη. Από τη στιγμή που οι Ρομπάιγ και Στρούγγης δεν σκόραραν, τότε για τον περισσότερο κόσμο θα ήταν δύο φάσεις ανάξιες αναφοράς, εφόσον ο Ολυμπιακός στο τέλος έφευγε με το διπλό από το Περιστέρι.

Στο δεύτερο ημίχρονο, ακόμα και να έμενε το 0-1, στο τέλος δεν θα δίναμε καμία σημασία ούτε στο δοκάρι του Ατρομήτου, ούτε στις χαμένες του ευκαιρίες. Θα στεκόμασταν μόνο στο αποτέλεσμα, που βεβαίως είναι το μείζον για κάθε ομάδα, αλλά την ίδια στιγμή δεν θα δινόταν η πρέπουσα σημασία στα «κακώς αγωνιστικά κείμενα».

Ναι, έχασε ευκαιρίες και ο Ολυμπιακός... Αυτό έλειπε με τέτοια ποιότητα που έχει μεσοεπιθετικά να μην δημιουργούσε καταστάσεις στα αντίπαλα «καρέ». Όμως, εμείς στεκόμαστε πολύ σε αυτό που ακουγόταν έντονα ακόμα και μετά το 1-0 με τον Άρη: Ότι οι Πειραιώτες είναι απροσπέλαστοι ανασταλτικά. Ήταν απροσπέλαστος με Αστέρα Τρίπολης, με Βόλο και Ιωνικό. Όταν όμως ανέβηκε ο συντελεστής δυσκολίας στο ματς με τον Άρη, τότε έδωσε δικαιώματα. Το γεγονός ότι δεν σκόραρε ο Άρης δεν ακυρώνει τα δικαιώματα που έδωσαν οι Πειραιώτες.

Δεν πέτυχε λοιπόν το γκολ ο Άρης, αλλά το πέτυχε ο Ατρόμητος. Διαφωνούμε κάθετα με τον Μίτσελ που δεν ήθελε να κάνει σύγκριση των δύο αγώνων, τονίζοντας επί της ουσίας ότι η ομάδα του εμφανίστηκε κατώτερη των προσδοκιών μόνο στο Περιστέρι. Λες και με τον Άρη είδαμε έναν Ολυμπιακό να μην έχει κινδυνεύσει και να μην έχει ζοριστεί.

Όπως με τον Άρη μπήκε στο ματς στο 30’ και κόντεψε να μείνει πανεύκολα πίσω στο σκορ, το ίδιο πήγε να συμβεί και στο Περιστέρι. Το ότι δεν κατάφεραν οι δύο ομάδες να σκοράρουν σε αυτό το διάστημα, αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τους Πάρντιου και Κόλμαν. Τον Μίτσελ θα έπρεπε να τον προβληματίσει η έλλειψη έντασης και τα δικαιώματα που έδωσαν οι παίκτες του στο ξεκίνημα των αγώνων. Και ειδικά στο Περιστέρι, όπου οι παίκτες του μπήκαν στο χορτάρι γνωρίζοντας ότι ο ΠΑΟΚ προηγείται ήδη του Παναθηναϊκού στο ημίχρονο. Χρειάζονταν μεγαλύτερο κίνητρο για να μπουν με το μαχαίρι στα δόντια;

Από εκεί και πέρα, είναι ολοφάνερο ότι το σχήμα με τους Μπιέλ, Φορτούνη και Χάμες δεν «περπατάει» απέναντι σε τέτοιου είδους ομάδες. Άλλωστε, οι αντίπαλοι προπονητές έχουν βρει πλέον τον τρόπο για να τους αντιμετωπίσουν. Ο Πάρντιου έδειξε τον δρόμο και ο Κόλμαν βάδισε στα χνάρια του.

Σε μία αγωνιστική που λίγο έλειψε να χάσει βαθμούς η ΑΕΚ και που ο ΠΑΟΚ έκανε «πράματα και θάματα» στη Λεωφόρο, ο Ολυμπιακός έχασε μία τεράστια ευκαιρία. Βλέπετε, το πρόβλημα του Ολυμπιακού, έτσι όπως εμφανίζονται οι ομάδες, δεν είναι το πώς θα καλυφθεί το -6 από τον Παναθηναϊκό, αλλά το -5 από την ΑΕΚ.

Προφανώς και τίποτα δεν έχει κριθεί. Προφανώς και ο Ολυμπιακός παραμένει στο «κόλπο». Όμως, η ισοπαλία στο Περιστέρι πείραξε. Και πείραξε πολύ, γιατί με μία εβδομάδα καθυστέρηση είδε ο Μίτσελ τα δικαιώματα που δίνει η ομάδα του ανασταλτικά.