Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια (περί ποιότητας)

Ο Ολυμπιακός μπορούσε να καθαρίσει το ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα στο πρώτο ημίχρονο, στο δεύτερο «φλυάρησε», αλλά αυτό που μετρούσε εξ αρχής ήταν η νίκη ακόμη και αν πραγματοποιούσε εμφάνιση τύπου Ριζούπολης ή Λεωφόρου.

Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια (περί ποιότητας)

Όχι, ο Ολυμπιακός που είδαμε στο Καραϊσκάκη απέναντι στον ΠΑΣ Γιάννινα δεν είχε καμία σχέση ούτε με τον Ολυμπιακό της Ριζούπολης ή της Λεωφόρου. Θα μπορούσε εύκολα στο πρώτο ημίχρονο, δίχως να βγάλει... μάτια, να καθαρίσει νωρίτερα το παιχνίδι με τις ευκαιρίες των Μασούρα και Εμβιλά. Να μην το φτάσει στο 88’ και με τον ΠΑΣ να απειλεί ένα λεπτό νωρίτερα με ένα «σκοτωμένο» σουτ που έφυγε πάνω από την εστία του Τζολάκη.

Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, θα ήταν ο ορισμός της αυτοκτονίας για τον Ολυμπιακό αν πέταγε βαθμούς με τους Γιαννιώτες. Οι Πειραιώτες μπορεί να μην έθελξαν με την απόδοσή τους, αλλά μπήκαν καλά στο ματς, έκαναν αυτό που έπρεπε με τον Μασούρα στο 4’ και εν συνεχεία είδαν έναν ΠΑΣ που εξακολουθούσε να παίζει φουλ άμυνα.

Λογικό και επόμενο βέβαια να συμβεί αυτό, από τη στιγμή που ο Ηρακλής Μεταξάς έκανε αλχημείες με τις θέσεις των παικτών του, καθώς τα κουκιά δεν έβγαιναν. Όταν ο στόπερ Παντελάκης κατέληξε να παίζει στην επίθεση, πότε ως εξτρέμ και πότε στην κορυφή, αντιλαμβάνεστε τα προβλήματα που είχαν οι φιλοξενούμενοι.

Συμφωνούμε ότι ο Ολυμπιακός που είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο ήταν... μία από τα ίδια. Έπεσε ο ρυθμός, η ένταση και φλυαρούσε γυροφέρνοντας την μπάλα έξω από την περιοχή του Σούλη.

Ο ΠΑΣ δεν έδειχνε ικανός να απειλήσει, αλλά και ο Ολυμπιακός δεν μπορούμε να πούμε ότι έβγαλε ποιότητα στο χορτάρι. Έδειχνε να μην μπορεί λόγω διαφόρων συνθηκών. Είτε επειδή οι Εμβιλά και Μαντί όσο περνούσε η ώρα ξέμεναν από δυνάμεις, είτε οι Μασούρας και Βαλμπουενά άρχισαν με τη σειρά τους να κατεβάζουν ταχύτητα, είτε και γιατί κάποια στιγμή αποφάσισε να ανεβάσει λίγο τις γραμμές του ο ΠΑΣ δίχως όμως να κάνει κάτι το ιδιαίτερο.

Αυτό που προείχε για τον Ολυμπιακό ήταν να πάρει τη νίκη, ακόμα κι αν πραγματοποιούσε εμφάνιση Ριζούπολης ή Λεωφόρου (που δεν έκανε). Το είπαν πολύ σωστά οι Μασούρας και Βαλμπουενά στις δηλώσεις τους. Τους είχε πάρει από κάτω ψυχολογικά το ξεκίνημά τους στο 2022 και δεν ήθελαν με τίποτα να πάνε στην Τούμπα, κουβαλώντας ακόμη ένα αρνητικό αποτέλεσμα και δίνοντας τη δυνατότητα στον ΠΑΟΚ να μειώσει στους 7 ή στους 6 βαθμούς πριν από τη μάχη της ερχόμενης Κυριακής (30/1).

Δεν έχει νόημα αυτή τη στιγμή να γίνεται κουβέντα για το αν βγάζει ποιότητα ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι του. Προφανώς και δεν βγάζει. Κατά διαστήματα (ελάχιστα) έβγαλε κόντρα στον ΠΑΣ, όταν πήραν την μπάλα στα πόδια τους οι Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί και Μασούρας. Αλλά αυτό διήρκησε για 10-15 λεπτά και ίσως να λέμε και πολλά.

Το θέμα είναι πώς θα εμφανιστεί ο Ολυμπιακός σε επτά βράδια στην Τούμπα. Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι οι Πειραιώτες θα εμφανιστούν θεαματικά βελτιωμένοι κόντρα στον ΠΑΟΚ.

Μέχρι να γυρίσουν όλοι από το Κόπα Άφρικα και οι τραυματίες σε φουλ ρυθμό προπονήσεων, ο Ολυμπιακός ειναι αναγκασμένος να βάλει φουλ κυνικότητα στο παιχνίδι του. Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα και γνωρίζοντας ότι δεν περιμένουμε να δούμε... θαύματα από πλευράς εικόνας έως τον Μάιο, το βασικό ζητούμενο είναι τουλάχιστον να μην πετάει βαθμούς αριστερά - δεξιά. Με τον ΠΑΣ έγινε το πρώτο βήμα, αλλά σίγουρα στην Τούμπα απέναντι σε έναν ΠΑΟΚ που έχει ένα νικηφόρο σερί, οφείλει να κάνει το κάτι παραπάνω από πλευράς απόδοσης για να διατηρήσει ή να αυξήσει τη διαφορά ασφαλείας στον βαθμολογικό πίνακα. Εκτός κι αν πάει και εκεί με τακτική Λεωφόρου... Μόνο που η επιθετική γραμμή του ΠΑΟΚ δεν έχει σχέση με αυτή του Παναθηναϊκού.