Δεν έχει λόγο να ανησυχεί όταν θα λείπει ο Σα

Ο Κρίστινσον είναι ο ορισμός του ιδανικού «μπακ απ» στα γκολπόστ του Ολυμπιακού. Σε ένα ματς που δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα, όπως αυτό με τον Αστέρα Τρίπολης, κατάφερε να διακριθεί με τις αντιδράσεις του και το «διάβασμα» του παιχνιδιού.  

Δεν έχει λόγο να ανησυχεί όταν θα λείπει ο Σα

Δύσκολα βρίσκεις, ακόμα και σε ομάδες υψηλότατου επιπέδου, δύο ισάξιους τερματοφύλακες. Δεν θα δεχτεί εύκολα ένας τερματοφύλακας που αισθάνεται «βασικός» να είναι στη… σκιά άλλου γκολκίπερ.

Πάρτε παράδειγμα τον Ολυμπιακό και ας έρθουμε στα πιο πρόσφατα… Ο Γιαννιώτης δεν είχε την ποιότητα του Σα. Ο Καπίνο δεν είχε την σταθερότητα του Προτό, μολονότι επρόκειτο για έναν ποιοτικότατο τερματοφύλακα που έχει αδικήσει τον εαυτό του. Κι επίσης δεν μπορούσε να βγάλει εύκολα από την εστία τον Ρομπέρτο. Ο Μέγερι δεν μπορούσε να «αντιμετωπίσει» τον Ρομπέρτο, όπως δεν το κατάφερε ούτε ο Καπίνο όταν έπιασε λιμάνι το καλοκαίρι του 2015. Τον Αλέν δεν τον αναφέρουμε καν…

Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή διαθέτει στο ρόστερ του δύο τερματοφύλακες, χάρη στους οποίους μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Πίσω από τον Σα είναι ο Κρίστινσον. Υπάρχει και ο Τζολάκης, αλλά θεωρούμε ότι ακόμα ο πιτσιρικάς έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης.

Ας σταθούμε λίγο περισσότερο στον Κρίστινσον. Ο Ισλανδός δεν είναι… Σα, αλλά είναι ένας έτοιμος τερματοφύλακας, διεθνής με την Εθνική του και με ένα σωρό παραστάσεις στην καριέρα του. Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι έπαιξε στην Χάμαρμπι της Σουηδίας, στην Εξέλσιορ της Ολλανδίας ή στην ΑΕΛ. Το θέμα είναι ότι έχει γράψει χιλιόμετρα το… κοντέρ του. Έχει αδικηθεί που δεν έχει αγωνιστεί σε υψηλότερο επίπεδο και αυτό φαίνεται από το δείγμα γραφής που έχουμε σε Λάρισα και Ολυμπιακό. Άνετα θα μπορούσε να είναι βασικός σε μία ομάδα επιπέδου Europa League, σε μία ομάδα τύπου Ντιναμό Ζάγκρεμπ.

Πρόκειται για έναν γκολκίπερ που πήγε στον Ρέντη, γνωρίζοντας ότι είναι πίσω από τον Τζολάκη. Δεν το έβαλε κάτω και τώρα είναι «μπακ απ» του Σα.

Κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα, αλλά οι αντιδράσεις του επιβεβαιώνουν ότι ο Μαρτίνς μπορεί να στηριχθεί πάνω του για την επόμενη σεζόν. Η ταχύτητα στις εξόδους του και μάλιστα πολλά μέτρα έξω από την περιοχή λες και έπαιζε λίμπερο, η ηρεμία με την οποία καθοδηγούσε τους αμυντικούς του και το «διάβασμα» του παιχνιδιού ήταν τρία στοιχεία που δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα. Όπως επίσης και η αποφασιστικότητα με την οποία στέκεται κάτω από τα δοκάρια.

Έχουμε δει «δεύτερους» τερματοφύλακες να τρέμουν όταν καλούνται να υπερασπιστούν την ερυθρόλευκη εστία. Σίγουρα ένα αδιάφορο βαθμολογικό παιχνίδι απέναντι στον Αστέρα δεν αποτελεί ασφαλές δείγμα, αλλά σας συνιστούμε να φέρετε στη μνήμη σας τις εμφανίσεις του απέναντι σε Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό, όταν βρισκόταν στην ΑΕΛ. Χάρη σε αυτές τις εμφανίσεις έσπευσαν οι Πειραιώτες να τον κλείσουν. Και δικαιώθηκαν…