Επιτέλους, έδειξε «κάτι» από τον παλιό Μαντί Καμαρά

Επιτέλους! Αυτή είναι η λέξη που υποψιαζόμαστε ότι ήρθε στο στόμα αρκετών φίλων του Ολυμπιακού, όταν είδαν τον Καμαρά να κάνει το σόλο στο δεύτερο ημίχρονο, να περνάει όποιον βρίσκει μπροστά του και στο τέλος να τον κερδίζει ο Στογιάνοβιτς. Επιτέλους, είδαμε «κάτι» από τον Μαντί των προηγούμενων ετών.

Προ ημερών ο Πέδρο Μαρτίνς είχε δηλώσει ότι ο Αφρικανός πρέπει να δουλέψει περισσότερο για να φτάσει στα γνωστά του επίπεδα. Και μερικές μέρες μετά ήρθε η «απάντησή» του στο ματς Κυπέλλου με τον Λεβαδειακό.

Παιχνίδια όπως το αποψινό με τους Βοιωτούς δεν είναι από αυτά που ενθουσιάζουν τους παίκτες. Έχουμε δει στο παρελθόν να γίνεται η αγγαρεία της… αγγαρείας και ειδικά λίγες ώρες προτού φύγουν οι παίκτες για την χριστουγεννιάτικη άδεια, όταν απέναντί τους βρίσκουν ομάδες χαμηλότερης κατηγορίας.

Κατά την άποψή μας, παίζει σημαντικό ρόλο το γεγονός ότι ο Μαντί έδειξε «κάτι» από το παρελθόν του ειδικά στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Σε ένα παιχνίδι δηλαδή που, έτσι όπως εξελίχθηκε κιόλας, εύκολα θα μπορούσε να αρχίσει να κρύβεται και να προφυλάσσει τα πόδια του. Το επαναλαμβάνουμε: Έχουμε δει στο παρελθόν αντιεπαγγελματικές συμπεριφορές από άλλους ποδοσφαιριστές σε τέτοιου τύπου αγώνες.

Για τον Πέδρο Μαρτινς είναι δώρο εξ ουρανού το γεγονός ότι δεν κλήθηκε στην Γουινέα για το Κόπα Άφρικα. Ας λένε στην πατρίδα του ό,τι θέλουν. Ας υποστηρίζουν ότι στη διακοπή του Νοεμβρίου προσποιήθηκε τον τραυματία και για αυτό τον λόγο αποκλείστηκε από το τουρνουά του Καμερούν. Νομίζουμε ότι δεν τα έβαψε μαύρα, ούτε ο Καμαρά και πολύ περισσότερο ούτε ο Μαρτίνς, που θα τον έχει στον Ρέντη στον απαιτητικό Ιανουάριο.

Ο Πορτογάλος τεχνικός ελπίζει η εμφάνισή του κόντρα στον Λεβαδειακό να αποτελέσει την αφετηρία για να αρχίσουμε σιγά-σιγά να βλέπουμε τον Μαντί που ξέρουμε.

Δεν ήταν σούπερ, αλλά η σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπισε το παιχνίδι ήταν ένα από τα μεγάλα κέρδη της βραδιάς.