Βραβείο Πεζογραφίας Κλεψύδρα 2021: Απονεμήθηκε εξ ημισείας στον Μακριδάκη και στον Οικονόμου

Το Βραβείο Πεζογραφίας Κλεψύδρα 2021 απονεμήθηκε εξ ημισείας στον Γιάννη Μακριδάκη για το βιβλίο «Ενάμισι δευτερόλεπτο φως», Εκδόσεις Εστία , και στον Δημήτρη Οικονόμου για το βιβλίο «Ο Τελευταίος Φύλακας».

Βραβείο Πεζογραφίας Κλεψύδρα 2021: Απονεμήθηκε εξ ημισείας στον Μακριδάκη και στον Οικονόμου

Το Βραβείο Πεζογραφίας Κλεψύδρα 2021 απονεμήθηκε εξ ημισείας στον Γιάννη Μακριδάκη για το βιβλίο «Ενάμισι δευτερόλεπτο φως», Εκδόσεις Εστία , και στον Δημήτρη Οικονόμου για το βιβλίο «Ο Τελευταίος Φύλακας», Εκδόσεις Ίκαρος - Ikaros Publishing. Ο Οικονόμου μετέτρεψε την ασυμφιλίωτη μνήμη σ' ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα για την Ιστορία και τον άνθρωπο, ο Μακριδάκης έδωσε στην ελληνική λογοτεχνία ένα από τα καλύτερα αφηγήματα των τελευταίων χρόνων, ανάλαφρο αλλά όχι ελαφρό, στοχαστικό αλλά όχι βαρύγδουπο.

Η φετινή κριτική επιτροπή του Βραβείου αποτελείται από:

Περικλής Λιανός, ηθοποιός

Τέσυ Μπάιλα, συγγραφέας

Νίκος Παπαγεωργίου, Δρ Φιλολογίας

Έφη Ριζά, υπεύθυνη εκδόσεων

Κατερίνα Σπυροπούλου, Δρ Γαλλόφωνης & Συγκριτικής Λογοτεχνίας, Υπεύθυνη Επικοινωνίας στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσ/νίκης

Δημήτρης Στεφανάκης, συγγραφέας.

Στο πλαίσιο του ενδιαφέροντός μας για το βιβλίο και τον πολιτισμό, από τη στιγμή που αποφασίσαμε την έντυπη έκδοση ενός περιοδικού που θα παρακολουθεί τα δρώμενα στον χώρο της λογοτεχνίας και θα διατυπώνει σκέψεις και προβληματισμούς για συγγραφείς και βιβλία, επιλέξαμε αντίστοιχα να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην προβολή της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.

Το Βραβείο Πεζογραφίας θεσμοθετήθηκε τη χρονιά της ίδρυσης του περιοδικού «Κλεψύδρα» με σκοπό τη διάκριση και την ανάδειξη των πλέον αξιόλογων ελληνικών τίτλων (μυθιστόρημα και νουβέλα) και απονεμήθηκε για πρώτη φορά τον Μάιο του 2012.

Νικητής την πρώτη χρονιά του Βραβείου ήταν ο συγγραφέας Γιώργος Συμπάρδης για το βιβλίο του «Υπόσχεση Γάμου» (εκδ. Μεταίχμιο, 2011).

Το 2013 βραβείο απονεμήθηκε στη Νίκη Αναστασέα για το βιβλίο της «Πολύ χιόνι μπροστά στο σπίτι» (εκδ. Πόλις, 2012),

το 2014 στον Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη για το βιβλίο του «Το ελάχιστο ίχνος» (εκδ. Το Ροδακιό, 2013),

το 2015 στην Ιωάννα Μπουραζοπούλου για το βιβλίο της «Ο Δράκος της Πρέσπας Ι-Η κοιλάδα της λάσπης» (εκδ. Καστανιώτη, 2014),

το 2016 στον Ηλία Μαγκλίνη για το βιβλίο του «Πρωινή Γαλήνη», (εκδ. Μεταίχμιο, 2015),

το 2017 στην Έλενα Χουζούρη για το βιβλίο της «Ο θείος Αβραάμ μένει πάντα εδώ» (εκδ. Πατάκη,2016),

το 2018 στον Ισίδωρο Ζουργό για το βιβλίο του «Λίγες και μία νύχτες» (εκδ. Πατάκη, 2017),

το 2019 στον Νίκο Χρυσό για το βιβλίο του «Καινούργια μέρα» (εκδ. Καστανιώτη, 2018),

το 2020 στον Χρήστο Κυθρεώτη για το βιβλίο του «Εκεί που ζούμε» (εκδ. Πατάκη, 2019).

Στο διάστημα αυτό σημαντικοί άνθρωποι από τον χώρο του βιβλίου συμμετείχαν και εξακολουθούν να συμμετέχουν ως μέλη στην κριτική επιτροπή που διαβάζει τα βιβλία για να αποφασίσει σε ποιο ή σε ποια θα απονεμηθεί το βραβείο.

Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων μας που στοχεύουν στη διάδοση των σύγχρονων έργων της ελληνικής λογοτεχνίας και στην επαφή με τους δημιουργούς, το λογοτεχνικό περιοδικό Κλεψύδρα σε συνεργασία με το Βιβλιοκαφέ Έναστρον έχουν θεσμοθετήσει το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη, για λογοτέχνες μέχρι 40 ετών που έχουν γράψει μέχρι τρία βιβλία πεζογραφίας, το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο και αφορά τα βιβλία πεζογραφίας της προηγούμενης χρονιάς (συλλογή διηγημάτων, νουβέλα ή μυθιστόρημα), έπειτα από αξιολόγηση αρμόδιας επιτροπής.

Το πρώτο Βραβείο που απονεμήθηκε (2014), δόθηκε από κοινού στους Γιάννη Αστερή και Μαριλένα Παπαϊωάννου για τα βιβλία τους Νουθεσία Ημιόνου (εκδ. Ίνδικτος) και Νικήτας Δέλτα (εκδ. της Εστίας) αντίστοιχα.. Το 2015 απονεμήθηκε στον Γιώργο Κουτσούκο για το βιβλίο του Ενυδρείο (εκδ. Κίχλη). Το 2016 στην Κάλλια Παπαδάκη για το βιβλίο της Δενδρίτες. Το 2017 στην Ούρσουλα Φωσκόλου για το βιβλίο της ΤΟ ΚΗΤΟΣ (εκδ. Κίχλη). Το 2018 στον Νίκο Βεργέτη για το βιβλίο του χόλι μάουντεν (εκδ. Κέλευθος).

Το 2019 και το 2020 τα βραβείο Νέου Λογοτέχνη δεν απονεμήθηκε διότι λόγω των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας δεν κατέστη δυνατόν να πραγματοποιηθούν οι εκδηλώσεις μέσω των οποίων το Κοινό θα γνώριζε τους νέους συγγραφείς, σκοπό τον οποίο υπηρετεί η φιλοσοφία του βραβείου.