Free jazz - η «μουσική του μίσους» και ο Σέσιλ Τέιλορ

Ο σαξοφωνίστας Άρτσι Σεπ συνόψισε κάποτε την εμπειρία της συνεργασίας του με τον σπουδαίο πιανίστα Σέσιλ Τέιλορ ως εξής:

Ο μαύρος μουσικός είναι μια αντανάκλαση της μαύρης φυλής, ένα κοινωνικό και πολιτιστικό φαινόμενο.

Η free jazz παραμένει μια αχαρτογράφητη επικράτεια που πάνω της πέφτει η σκιά του Τζον Κολτρέιν, ωστόσο ο λαμπρός αυτός μουσικός δεν είναι παρά ο ένας από την εμβληματική τριανδρία. Οι άλλοι δύο, ο τενόρος σαξοφωνίστας Θήοντορ Σόνι Ρόλινς και ο πιανίστας Σέσιλ Τέιλορ υπήρξαν εξίσου επιδραστικοί.

Ο Τέιλορ θεωρείται ο τρίτος άνθρωπος που αναμόρφωσε την τζαζ στη δεκαετία του '60 και ήταν στην πραγματικότητα ένας πιανίστας με κλασικές καταβολές με πολύχρονες σπουδές σε ωδεία για πιάνο και σύνθεση. Στο χώρο της τζαζ έδειξε ενδιαφέρον για τη δουλειά του Ντέιβιντ Μπρούμπεκ και του Λένι Τριστάνο, σύντομα όμως αντιλήφθηκε τη δυναμική που του έδινε η συνεργασία του μαύρους μουσικούς.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '60 το παίξιμο του Τέιλορ είχε απελευθερωθεί εντελώς από οποιαδήποτε τονική δέσμευση κι αυτό έκανε τη μουσική του απροσπέλαστη στο ευρύ κοινό, γιατί οι ακροατές είχαν ανάγκη από ένα σταθερό σημείο αναφοράς.

Το γεγονός αυτό προκάλεσε ανυπέρβλητα προβλήματα βιοπορισμού καθώς οι ζωντανές εμφανίσεις γίνονταν όλο και πιο σπάνιες και η προσφορά εργασίας σχεδόν ανύπαρκτη. Τελικά δόθηκε μια κάποια διέξοδος μέσω της δισκογραφίας. Στην ουσία όμως η μουσική του Τέιλορ δεν ήταν τόσο χαοτική όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Υπάρχουν πάντα εσωτερικοί αρμοί που ανακαλύπτει όποιος μπορεί να προσπεράσει την επιφανειακή πλημμυρίδα των ήχων.

Ο Σέσιλ Τέιλορ ήταν ένας περιθωριακός γίγαντας της τζαζ που θύμιζε με τη στάση του τον Αρτ Τέιτουμ. Ένας μουσικός που συγκέρασε με εκπληκτικό τρόπο τις κλασικές καταβολές με τις πιο σύγχρονες τάσεις της μουσικής.