«Από αγκάθι ρόδο: Σέντρα», στο φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Πρόκειται για την ταινία της Νικόλ Αλεξανδροπούλου «Από αγκάθι ρόδο: Σέντρα» με την παρουσία του ηθοποιού Γιώργου Πυρπασόπουλου στο ρόλο παρουσιαστή.

H Σόγκρα και η Λεϊλά μαγειρεύουν. Η Σακίμπα κάνει μάθημα πιάνου. Σε λίγο και οι τρεις θα μπουν στην προπόνηση. Η Hestia (Εστία), η πρώτη ομάδα ποδοσφαίρου γυναικών προσφύγων, έχει γίνει μια μικρή πατρίδα για τις νεαρές παίκτριες. Εκεί έχουν βρει αλληλεγγύη, ζεστασιά, ομορφιά.

Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος παρακολουθεί την προπόνησή τους, συζητά με την ιδρύτρια και «ψυχή» της ομάδας, Κατερίνα Σάλτα, για το πρωτοποριακό πρότζεκτ και ακούει τα όνειρα των αθλητριών για το μέλλον. Μπορεί η μπάλα να αλλάξει τον κόσμο;

Η ταινία καταγράφει τις αφηγήσεις γυναικών από το Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Συρία που βρέθηκαν στην Ελλάδα μέσα στο κύμα της προσφυγικής κρίσης όλων των τελευταίων χρόνων.

Την ενασχόλησή τους με διάφορες δράσεις και μαζί και το ποδόσφαιρο. Προπονούνται στο γήπεδο του ΠΑΟ Ρουφ και ζουν σε μονάδα φιλοξενίας, ένα από τα πολλά καταφύγια γυναικών προσφύγων στην Ελλάδα. Προερχόμενες από ανδροκρατούμενες κοινωνίες, όπου το ποδόσφαιρο ήταν συνυφασμένο μόνο με την ανδρική παρουσία και συμμετοχή, μπαίνουν σε έναν καινούργιο κόσμο και τον ζουν με ανοιχτούς ορίζοντες και μεγάλη διάθεση.

«Οταν παίζουμε ποδόσφαιρο σβήνουν όλα μας τα προβλήματα. Αποκτούμε ηρεμία» λέει στην κάμερα η Σάγκρα από το Ιράν, η οποία ομολογεί τα μεγάλα και οικογενειακά προβλήματά της που την ανάγκασαν να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς μαζί με το παιδί της. «Στην πατρίδα μου γνώριζα για τις ομάδες ποδοσφαίρου σαν την Περσέπολις και την Εστεγκλάλ, αλλά δεν μπορούσαμε εμείς οι γυναίκες ούτε στο γήπεδο να πάμε για να παρακολουθήσουμε» λέει η ίδια.

«Μια μπάλα μπορεί να αλλάξει την ζωή μας» λέει μια άλλη κοπέλα από το Αφγανιστάν που έζησε, όμως, μεγάλες τρικυμίες στην ζωή της, η Σακίμπα, που παράλληλα μαθαίνει και πιάνο, στην διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας.

Η Κατερίνα Σάλτα αφηγείται στον συνομιλητή της, Γιώργο Πυρπασόπουλο, που από την πλευρά του ομολογεί πως «δεν ξέρει καθόλου ποδόσφαιρο»:

«Στην ομάδα, αρχικά ήταν 32 κορίτσια από κάθε δομή και χώρα. Έρχονται, όταν όμως βρίσκουν τον δρόμο τους φεύγουν για τους οριστικούς προορισμούς τους. Έρχονται άλλες και άλλες φεύγουν. Σήμερα είμαστε 15 και μπορούμε να νιώθουμε πως κάνουμε ένα έργο» καταλήγει η υπεύθυνη της ομάδας Εστία. Η ομάδα της «Εστίας» πήγε στο παρελθόν και σε διάφορα αντίστοιχα τουρνουά, στην Κοπεγχάγη, τη Νέα Υόρκη και το Μονακό. Αναμφίβολα είναι μια κοινωνική δράση και η ανάδειξη της δράσης αυτής μέσα από την ταινία της Νικόλ Αλεξανδροπούλου σε παραγωγή της ΕΡΤ, εξ ίσου σημαντική.

ΑΠΕ-ΜΠΕ