Στην Euroleague δεν μπορείς να υποτιμάς κανέναν

Η ομάδα του Ολυμπιακού επανέλαβε σήμερα ένα πρόσωπο που το έχει ξαναδείξει φέτος, όχι πολλές φορές , αλλά το έχει ξαναδείξει και έτσι στις λίγες ήττες που έχει κάνει πολλές από αυτές είναι συντριβές.

Το παιχνίδι αντέχει σε ανάλυση μέχρι το 30΄ λεπτό γιατί στο τέταρτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός κυριολεκτικά εξαφανίστηκε και έκανε μια από τις χειρότερες εμφανίσεις της ιστορίας του.

Όχι ότι βέβαια μέχρι το 30΄ ο Ολυμπιακός ήταν καλός. Ήταν και πάλι πολύ κακός αλλά τουλάχιστον πάλευε να κερδίσει. Το μόνο αισιόδοξο από το σημερινό παιχνίδι είναι ότι ο Ολυμπιακός σχεδόν πάντα μετά από τέτοιες εμφανίσεις μπορεί και επανέρχεται γρήγορα. Άλλωστε από πλευράς πλεονεκτήματος έδρας δεν νομίζω να στοιχίσει η σημερινή ήττα.

Ας προχωρήσουμε στη μπασκετική ανάλυση του παιχνιδιού.

Έχουμε πει πολλές φορές ότι ο Ολυμπιακός εξαρτάται σε ένα μεγάλο ποσοστό από την αμυντική του λειτουργία. Αυτή σήμερα ήταν απούσα και ίσως σε αυτό έπαιξε ρόλο η απουσία του καλύτερου αμυντικού του Ολυμπιακού, του Παπανικολάου.

Στην αρχή ο Ολυμπιακός επέλεξε να αμυνθεί στα αντίπαλα pick n’ roll με έναν από τους δύο τρόπους που συνήθως αμύνεται και αυτός ήταν να παίξει 2 εναντίον 2 με τον κοντό να περνάει από πάνω από το σκρην και τον ψηλό να μένει μέσα. Μόνο που η άμυνα στο μπάσκετ δεν είναι μόνο θεωρεία και τακτική αλλά πάνω από όλα είναι διάθεση και επιθυμία να παίξεις άμυνα και αυτό έλειπε από τον σημερινό Ολυμπιακό. Το λάθος κυρίως γινόταν από τους περιφερειακούς παίκτες του Ολυμπιακού που ήταν πολύ παθητικοί, δεν είχαν καθόλου καλή απόσταση από τους αντιπάλους τους, με αποτέλεσμα να πέφτουν πολύ εύκολα πάνω στα αντίπαλα σκρην και να δίνουν εύκολα σουτ από μέση απόσταση στους αντίπαλους περιφερειακούς.

Το κακό όμως στην άμυνα του Ολυμπιακού δεν ήταν μόνο αυτό αφού και ο Μιλουντίνοφ ήταν εκτός τόπου και χρόνου με συνέπεια να χάνει όλες σχεδόν τις μάχες από τον Τόμιτς , που νομίζω ότι έκανε στο πρώτο ημίχρονο το παιχνίδι της χρονιάς φέτος.

Στην επίθεση ο Ολυμπιακός , χωρίς να είναι κάτι το φοβερό κατάφερνε να βρίσκει κάποιες λύσεις , και να μένει κοντά στο σκορ με αποτέλεσμα να τελειώσει το ημίχρονο με 40-42.

Στο δεύτερο ημίχρονο η Μπάρτσα αποφάσισε να ρισκάρει στην άμυνα και να μην δώσει εύκολο καλάθι μέσα από το ζωγραφιστό είτε δίνοντας βοήθειες στις διεισδύσεις των περιφερειακών του Ολυμπιακού είτε στέλνοντας δεύτερον παίκτη στο low post παιχνίδι του Πρίντεζη. Αυτό που ρίσκαρε να δώσει η άμυνα της Μπάρτσα ήταν το τρίποντο και που δυστυχώς για τον Ολυμπιακό οι παίκτες του κυριολεκτικά τα σπάσανε από τα 6.75 έχοντας και πολύ κακές επιλογές αλλά και , κυρίως, εξαιρετικά κακές εκτελέσεις. Ταυτόχρονα ακόμα και σε επιθετικά ρημπάουντ που έπαιρνε έκανε επιπόλαιες και ανεύθυνες εκτελέσεις με τον Μακλιν, που λες και το παιχνίδι ήταν παιχνίδι επίδειξης, να προσπαθεί με εντυπωσιακά φόλοου καρφώματα να σκοράρει , να αποτυγχάνει και έτσι όλο και απογοητευότανε η ομάδα ενώ ταυτόχρονα η Μπάρτσα εκτός του ότι εξακολουθούσε να διαβάζει εξαιρετικά την άμυνα του Ολυμπιακού χτύπησε και στο κάκιστο αμυντικό transition του Ολυμπιακού παίρνοντας πολλούς πόντους με τον Ολυμπιακό να μην προλαβαίνει καν να παίξει άμυνα έχοντας εξαιρετικά κακές επιστροφές.

Ο κόουτς Σφαιρόπουλος προσπάθησε να παρέμβει στο παιχνίδι δίνοντας εντολή να παίξουν στην άμυνα με αλλαγές σε όλα τα σκρην και ενώ προς στιγμή φάνηκε κάτι να μπορεί να καταφέρει, αφού το σκορ από το -16 πήγε στο -9, τα αλλεπάλληλα χαμένα ρημπάουντ , που είναι ένα αδύνατο κομμάτι αυτής της άμυνας, και η συνεχιζόμενη αστοχία σε ξεμαρκάριστα σουτ έφεραν απογοήτευση στην ομάδα και την πλήρη κατάρρευση της στο τέταρτο δεκάλεπτο.

Το πόσο κακός ήταν ο σημερινός Ολυμπιακός φαίνεται και από το αν αναλογιστούμε ότι η νίκη της Μπάρτσα είναι η μόλις δεύτερη εκτός έδρας νίκη της ενώ απουσίαζαν και σημαντικές μονάδες της όπως ο Σεραφέν και ο Χάγκα….

Η ήττα σε έκταση ήταν μεγάλη όμως σε σημασία, αν στη συνέχεια ο Ολυμπιακός είναι στοιχειωδώς σοβαρός, όχι τόσο μεγάλη. Αυτό που πρέπει να ανησυχήσει τον Ολυμπιακό είναι ότι ενώ τα τελευταία χρόνια ήταν ομάδα ανατροπών, φέτος όταν η αντίπαλη ομάδα παίρνει μια διαφορά δείχνει ανήμπορος να αντιδράσει και να επιστρέψει.

Τέλος η σημερινή ήττα, στο χρονικό σημείο που ήρθε, δεν χρειάζεται να φέρει πανικό αλλά σίγουρα προβληματισμό που θα είναι εποικοδομητικός και χρήσιμος ίσως πολύ περισσότερο από μια νίκη που θα έφερνε εφησυχασμό.

Ο δρόμος ακόμα έχει πολλές ανηφόρες και κατηφόρες και τίποτα δεν έχει κριθεί.

Πριν σας αφήσω να εκφράσω τα θερμά συλλυπητήρια μου στον Γιάννη Σφαιρόπουλο για τον χαμό του πατέρα του.