Και πώς να τον αδικήσεις;

Ο κορονοϊός παίζει μπάλα και αυτός. Ο Ολυμπιακός πάλεψε όσο μπορούσε το ματς με τη Μπασκόνια, όσο άντεχε, αλλά αν έκλεβε το ματς θα μιλούσαμε για… θαύμα.  

Και πώς να τον αδικήσεις;

Ας μην γελιόμαστε, ούτε να αιθεροβατούμε! Δεν μπορούσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο ο Ολυμπιακός από το παιχνίδι του με τη Μπασκόνια. Αν είχε… «κλέψει» το ματς θα κάναμε λόγο για θαύμα. Ζούμε στην εποχή του κορονοϊού και παίζει μπάλα και αυτός.

Δεν είναι μόνο ότι δεν είχε τέσσερις παίκτες και τον τραυματία Χάρισον, αλλά με τις απουσίες δεν μπορούσε καλά-καλά να κάνει προπονήσεις, όλοι πίστευαν πως μετά τα πρώτα κρούσματα θα παίρνανε… σειρά και αυτοί και θα τους ανακοίνωναν πως είναι θετικοί. Δεν είχαν παίξει για πάνω από δέκα μέρες παιχνίδι και έπρεπε να κάνουν και μια διαχείριση μέσα στο παιχνίδι. Αυτό που είπε ο Λαρεντζάκης: Ο κάθε παίκτης σκέφτεται υποσυνείδητα να μην φορτωθεί με φάουλ γιατί είναι παραπάνω από χρήσιμος και ποσοτικά όταν υπάρχουν πέντε απουσίες στην ομάδα.

Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο 60% στα τρίποντα που είχε η Μπασκόνια στο πρώτο ημίχρονο και στο 75% στα δίποντα. Μιλάμε για ασύλληπτα ποσοστά την ώρα που ο Ολυμπιακός δεν είχαν καν 39% στα δικά του ποσοστά. Κράτησε όσο μπορούσε μέσα σερί τους Πρίντεζη και Μάρτιν γιατί το πρόβλημα στους ψηλούς ήταν μεγάλο, αλλά δεν έφτανε μόνο αυτό. Από νωρίς ο Ολυμπιακός είχε πληγεί και στην περιφερειακή του άμυνα. Κοίταξε να περιορίσει τον Χένρι, έστειλε τέσσερις παίκτες πάνω του για να τον κουράσουν (Κόνιαρης, Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ και Τζένκινς), αλλά οι Βάσκοι βρήκαν 6 τρίποντα. Ξέφυγε από τη μία στιγμή στην άλλη, η κατάσταση και πήγε ακόμα και στους 22 πόντους.

Το «γίνετε πιο επιθετικοί» που φώναζε από τον πάγκο συνεχώς, ήταν πιο εύκολο να υλοποιηθεί στο -17. Ο Ολυμπιακός πράγματι στο 3ο δεκάλεπτο τα έπαιξε όλα για όλα, παρά το ότι έχανε τα ριμπάουντ, έβγαλε άμυνες, επιχείρησε να βρει ανοικτό γήπεδο να τρέξει κάπως στο εύκολο καλάθι και βρήκε γκολ φάουλ και πλησίασε σε σημείο να διεκδικεί ξανά το ματς. Μέχρι που ήρθε η φάση…

Στο 60-67 της 4ης περιόδου και με ενάμιση λεπτό να έχει παιχθεί, ο Σπανούλης κτύπησε κατά λάθος τον Πίτερς. Δόθηκε το φάουλ, αλλά μετά έγινε αντιαθλητικό αφού το είδαν στο βίντεο και άλλαξε η κατοχή της μπάλας. Η Μπασκόνια πήρε αρχικά 4 πόντους και στη συνέχεια με δύο τρίποντα ανέβασαν στο 10-0 το σερί τους και… τέλος. Μετά δεν γυρίζει. Δεν υπάρχουν τα κουράγια, τους παίρνει από κάτω. Το ήθελαν, το έβλεπες, τους άκουγες, ο ένας παρότρυνε τον άλλον, αλλά δεν μπορούσαν.

Πόσο καθαρό μυαλό και δυνάμεις να έχει ο Μάρτιν όταν έχει παίξει πάνω από 37 λεπτά και είχε να αντιμετωπίσει τους γίγαντες Φολ και Γιεκίρι; Ο ΜακΚίσικ έπαιξε πάλι 31 λεπτά με αμέτρητα τρεξίματα, ο Παπανικολάου πήγε στο «4» και είχε να διαχειριστεί και τα φάουλ που χρεώθηκε;

Δεν θα κάτσουν στον Ολυμπιακό να κλάψουν. Όλες οι ομάδες το πέρασαν και νομοτελειακά θα το περάσουν. Το θέμα είναι να ανασυνταχθούν, να μαζευτούν και πάλι όλοι μαζί υγιείς και να το βρουν από εκεί που το άφησαν.