Mundobasket 2019 : Τα υπέρ και κατά της Εθνικής και οι Αμερικανοί
Η απόλυτη μπασκετική διοργάνωση ξεκινάει σε λίγες μέρες και το fosonline αναλύει τόσο την Εθνική μας όσο και τις υπόλοιπες ομάδες του τουρνουά.
Έφτασε η ώρα. Σε 3 μέρες ξεκινάει το παγκόσμιο πρωτάθλημα μπάσκετ στη Κίνα και η επίσημη αγαπημένη μας, η Εθνική μας ομάδα του μπάσκετ είναι και πάλι παρούσα και πάλι με αξιώσεις για κάτι καλό και όλοι μας ευχόμαστε αυτή τη φορά να είναι ικανή και τυχερή και να ανταποκριθεί στην επιθυμία πρώτα από όλα των ίδιων των στελεχών της και δεύτερον όλων των Ελλήνων μπασκετόφιλων και μη αφού μην ξεχνάμε ότι αυτή η ομάδα έχει αγαπηθεί από τι σύνολο των Ελλήνων φιλάθλων
Υπάρχει μια διάχυτη αισιοδοξία που σίγουρα οφείλεται και στη παρουσία του mvp του NBA , Γιάννη Αντεντοκούμπο αλλά επίσης στην ύπαρξη και άλλων καλών παικτών μέσα στην ομάδα, με εμπειρίες στο ψηλότερο δυνατόν επίπεδο όπως είναι ο Καλάθης, ο Σλούκας, δύο από τους καλύτερους περιφερειακούς στο Ευρωπαικό μπάσκετ, ο Πρίντεζης και ο Μπουρούσης, δύο πολύ έμπειροι και ποιοτικοί ψηλοί στην ίσως τελευταία τους εμφάνιση στην Εθνική η την προτελευταία αν προκριθούμε στην Ολυμπιάδα του Τόκιο αλλά και οι Παπαπέτρου, Παπανικολάου και Αντεντοκούμπο με την αθλητικότητα τους, ο Βασιλόπουλος με την εμπειρία του αλλά και νέα παιδιά όπως είναι οι Παπαγιάννης, Λαρεντζάκης και Κόνιαρης , αν επιλεγεί η θα πάμε σε ένα ακόμα πιο έμπειρο παιδί τον Μάντζαρη.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Σίγουρα το υλικό είναι πολύ καλό με συγκεκριμένα πλεονεκτήματα αλλά και με κάποια μειονεκτήματα. Όλες οι ομάδες έχουν και τα καλά και τα κακά και καλή ομάδα είναι αυτή που μπορεί και αναδεικνύει τα καλά της όσο το δυνατόν περισσότερο και μπορεί να κρύβει τα αρνητικά της επίσης όσο το δυνατόν περισσότερο.
Η αισιοδοξία είναι καλό να υπάρχει αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στη Κίνα δεν θα παίξουμε μόνοι μας αλλά θα έχει πολλές καλές ομάδες. Το παγκόσμιο μπάσκετ έχει απλωθεί πολύ και η διάκριση δεν είναι υπόθεση 2-3 ομάδων μόνο αλλά σε αυτό το μουντομπάσκετ υπάρχουν τουλάχιστον 8 ομάδες που έχουν την δυνατότητα να πρωταγωνιστήσουν.
Μεγάλο φαβορί, παρ όλες τις βροντερές απουσίες τους, είναι οι Αμερικάνοι, που μπορεί αυτή η ομάδα που κατεβάζουν να είναι πιο γήινη που έχουν παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια, δεν παύει όμως να είναι το μεγάλο και αδιαφιλονίκητο φαβορί. Η παρουσία παικτών όπως ο Κέμπα Ουόκερ, ο Τάιτουμ, ο Κρις Μίντλεντον, ο Λόπεζ, η πείνα αυτών των παιδιών αλλά και η παρουσία του Πόποβιτς στον πάγκο δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ποιοι είναι το φαβορί. Απλά δεν είναι απλησίαστοι.
Από εκεί και πέρα οι Σέρβοι εμφανίζουν μία πολύ γεμάτη ομάδα, με έναν Μπογκντάνοβιτς που βγάζει φωτιές, με μεγάλη ποιότητα και μεγάλες φιλοδοξίες, οι Γάλλοι που η αθλητικότητα τους μας δημιουργεί πάντα προβλήματα τα τελευταία χρόνια, είναι η Ισπανία, που δεν παρουσιάζει την πληρότητα των πρόσφατων ετών αλλά η παρουσία παικτών όπως ο Μαρκ Γκασόλ, ο Ρούμπιο, ο Ρούντι Φερνάντεθ και κυρίως του εξαιρετικού Γιούλ τους καθιστά φιλόδοξους και επικίνδυνους.
Από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους δεν θα πρέπει να υποτιμηθούν σε καμία περίπτωση οι Λιθουανοί και οι Τούρκοι.
Πολύ καλή και επικίνδυνη ομάδα έχουν οι Αυστραλοί που στηρίζονται στα μεγάλα κορμιά τους αλλά και στην σκληράδα τους σε άμυνα και ριμπάουντ και βέβαια στον κοντορεβιθούλη αλλά εξαιρετικό πλέι μέικερ Μιλς που είναι ο σκόρερ μιας ομάδας που στηρίζεται πολύ στο ομαδικό της πνεύμα.
Αργεντινή και Βραζιλία είναι μάλλον γερασμένες ομάδες αλλά η περηφάνια της πρώτης και η ποιότητα της δεύτερης δεν θα πρέπει να υποτιμηθούν ειδικά σε ένα παιχνίδι νοκ – άουτ όπως δεν πρέπει να υποτιμηθεί και η Ρωσία παρόλο που η απουσία του Σβεντ μάλλον θα είναι καθοριστική.
Ας πούμε όμως δύο λόγια για τη δική μας ομάδα. Η παρουσία του Γιάννη σίγουρα αλλάζει επίπεδο την ομάδα αλλά δεν θα πρέπει να μείνουμε μόνο στη παρουσία του Γιάννη γιατί αυτό θα είναι παγίδα που θα μας οδηγήσει σε αποτυχία. Ο Γιάννης σίγουρα μας αλλάζει επίπεδο σε μερικά κομμάτια του παιχνιδιού όπως είναι το ανοιχτό γήπεδο, τα ριμπάουντ, η άμυνα πάνω από το καλάθι και το παιχνίδι στο χαμηλό ποστ. Όμως εδώ δεν είναι ΝΒΑ, εδώ οι ομάδες θα παίξουν με τακτική στην άμυνα τους . Ας πούμε λοιπόν από αυτά που είδαμε στα φιλικά αλλά και που ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε και τι πρέπει να αποφύγουμε.
Ζητούμενο πρώτο να ανοίξουμε και να τρέξουμε στο ανοιχτό γήπεδο. Αυτό για να γίνει πρέπει να είμαστε πιεστικοί στην άμυνα μας ούτως ώστε να εκβιάσουμε λάθη και επιθέσεις χωρίς ισορροπία από τους αντιπάλους μας που θα μας διευκολύνει να πάμε σε εύκολα καλάθια αιφνιδιασμού , εκεί όπου ο Γιάννης κυριολεκτικά δεν παίζεται αλλά και παιδιά όπως ο Καλάθης, ο Παπαπέτρου, ο Παπανικολάου, ο Θανάσης και ο Λαρεντζάκης έχουν μεγάλη ικανότητα.
Δεύτερη προϋπόθεση για να μπορέσουμε να τρέξουμε όσο το δυνατόν περισσότερο είναι να ελέγξουμε τα ριμπάουντ και εκεί χρειάζεται ομαδική προσπάθεια και καλά box out από όλους
Μια ιδέα που έχω είναι μήπως ο Γιάννης μαρκάρει περιφερειακό αντίπαλο έτσι ώστε μόλις πάρουμε τη μπάλα να είναι πιο κοντά στο αντίπαλο καλάθι και με πολύ πιο ελεύθερο χώρο να τρέξει και εκεί δεν κόβεται κυριολεκτικά.
Στο παιχνίδι 5 εναντίον 5 ο κόουτς Σκουρτόπουλος, απόντος και του Σλούκα, έδωσε μεγάλη σημασία στο παιχνίδι στο χαμηλό ποστ για αυτό ίσως επέλεξε κατά κύριο λόγο να παίζει με ψηλά σχήματα , με Παπανικολάου και Θανάση στο δύο, έτσι ώστε να έχει υπεροχή ύψους σε πολλές θέσεις και ανάλογα να το εκμεταλλευτεί. Είναι μια καλή ιδέα μόνο που στο μπάσκετ δεν υπάρχει το απόλυτο σωστό και το απόλυτο λάθος. Αυτό στα πρώτα φιλικά ειδικά , μας έκανε μάλλον στατικούς και προβλέψιμους. Ο Κόουτς το είδε και στα φιλικά της Κίνας ήμασταν σαφώς πιο κινητικοί και γενικά αλλά και ειδικά όταν ακουμπούσαμε τη μπάλα στο χαμηλό ποστ, υπήρχε κίνηση μακριά από τη μπάλα πράγμα που διευκόλυνε τον παίκτη μας που έπαιζε στο χαμηλό ποστ και να σκοράρει αλλά και να δημιουργήσει.
Η ομάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη να παίξει απέναντι σε ζώνες και σε άμυνες που ο Γιάννης θα πάρει επάνω του 2 και 3 παίκτες και θα παίξει μεγάλο ρόλο αν σε αυτές τις άμυνες θα λειτουργήσει το περιφερειακό μας σουτ από τους υπόλοιπους παίκτες.
Τέλος η επιστροφή του Σλούκα στην ομάδα σίγουρα θα δώσει την ευκαιρία στον Κόουτς να παίξει ταυτόχρονα και με Καλάθη και Σλούκα και γενικά με δυο καλούς χειριστές, με θετική συνέπεια να γίνουμε πιο λειτουργικοί και με καλύτερη δημιουργία στο σετ παιχνίδι γιατί σίγουρα στο σχήμα Καλάθης και 4 ψηλοί είπαμε τι κερδίζουμε αλλά σίγουρα χάνουμε σε δημιουργία γιατί τότε τα περιμένουμε όλα , στο κομμάτι της δημιουργίας, μόνο από τον Καλάθη.
Τελειώνοντας θα παίξουν μεγάλο ρόλο δύο πράγματα: Πρώτο η διαχείρηση της ψυχολογίας του Γιάννη. Το βάρος που έχει πέσει στις πλάτες αυτού του παιδιού είναι μεγάλο και είναι αναγκαίο να αποφορτιστεί κατά τη διάρκεια του τουρνουά. Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή εκτός της πίεσης που κουβαλάει ο κάθε σημαντικός παίκτης σε μεγάλες διοργανώσεις να μην ξεχνάμε ότι κουβαλάει ότι σημαίνει το να είσαι ο mvp του ΝΒΑ και δεν εννοώ μόνο το αθλητικό κομμάτι.
Δεύτερον είναι να μείνει το καλό κλίμα στην ομάδα και ειδικά στις δύσκολες στιγμές του τουρνουά, καλό κλίμα που φαίνεται πεντακάθαρα ότι υπάρχει.
Η Εθνική μας μπαίνει στη μάχη τη Κυριακή απέναντι στο Μαυροβούνιο , από το οποίο σίγουρα είμαστε καλύτεροι, που δεν θα πρέπει να υποτιμήσουμε σε καμία περίπτωση ειδικά αν αναλογιστούμε ότι έφτασε εδώ αποκλείοντας τη Λετονία, μεγάλη έκπληξη του προηγούμενου Ευρωμπάσκετ και βέβαια μιας μικρής χώρας αλλά με Γιουγκοσλάβικοι κληρονομιά με ότι σημαίνει αυτό. Οι ευχές όλων μας είναι με τα παιδιά και τους προπονητές που είναι εκεί για να αντιπροσωπεύσουν όχι κάποιο σύλλογο αλλά όλο το Ελληνικό μπάσκετ. Καλή μας επιτυχία και μετά από κάθε παιχνίδι της Εθνικής μας θα είμαστε εδώ για να αναλύουμε ότι θα έχουμε δει.