Αυτός είναι ο Αβραάμ που έγινε 200άρης με την ερυθρόλευκη
Το απόγευμα της Τετάρτης ο Αβραάμ Παπαδόπουλος έγραψε ιστορία με τη φανέλα του Ολυμπιακού, αφού έφτασε με αυτήν τις 200 συμμετοχές. Γιατί τον θέλει ο Μαρτίνς και γιατί τον αποθέωσε ο Σωκράτης.
Αγωνιστικά δεν θα το θυμάται κανείς το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης, αλλά δύο κεντρικοί αμυντικοί κατάφεραν να το κρατήσουν ζωντανό για πάντα. Η αναμέτρηση των Πειραιωτών με τους Αρκάδες θα μνημονεύεται για το πρώτο γκολ του Σωκράτη μετά την επιστροφή του στο ελληνικό πρωτάθλημα και για την 200ή συμμετοχή του Αβραάμ Παπαδόπουλου με την ερυθρόλευκη φανέλα.
Και εδώ θα σταθούμε γιατί αξίζουν δύο λόγια για τον 36χρονο στόπερ. Ο Μαρτίνς είπε ότι τον θέλει και του χρόνου στην ομάδα. Το λέει και το εννοεί ο Πορτογάλος τεχνικός, διότι ο Αβραάμ είναι μία ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου και ποδοσφαιριστή. Πρώτα απ' όλα αν το δούμε αγωνιστικά είναι ένας παίκτης που στα 36 του χρόνια δουλεύει σαν… σκύλος και αυτό φαίνεται στο γήπεδο. Κάθε φορά που έχει κληθεί να παίξει το έχει κάνει με αξιοπρέπεια. Και στην Τούμπα μπορεί να μην έδιωξε καλά τη μπάλα και ο Ζίφκοβιτς να έκανε το 1-0, αλλά νωρίτερα είχε αρκετές καλές επεμβάσεις.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Όποιος ξέρει τι δουλειά κάνει ο Αβραάμ μπορεί να καταλάβει τα λόγια του Σωκράτη Παπασταθόπουλου που μίλησε για έναν τέλειο επαγγελματία. Και πράγματι το σώμα του είναι σε τρομερή κατάσταση για την ηλικία του. Και ο Σωκράτης έχει πει και κάτι ακόμα πολύ σωστό. Αν το 2012 ο Παπαδόπουλος δεν είχε υποστεί ρήξη χιαστών στο Euro θα είχε άλλη καριέρα τώρα. Για τις επιδόσεις του στο γήπεδο δεν χρειάζεται να μιλήσουμε εμείς. Μιλούν οι 200 του συμμετοχές με τον Ολυμπιακό και η θητεία του στην εθνική ομάδα μέχρι τον τραυματισμό του.
Αυτό που κάνει τη διαφορά, όμως, είναι ο χαρακτήρας του Αβραάμ. Είναι ένας αδαμάντινος χαρακτήρας, ένα εξαιρετικό παιδί που δεν έχει δημιουργήσει ποτέ κανένα πρόβλημα. Τώρα θα πιάσει τους μικρούς και τους μιλήσει, θα τους πει ό,τι χρειάζεται προκειμένου να γίνονται καλύτεροι. Στα αποδυτήρια δεν είναι ο τύπος που θα βάλει τις φωνές για να επιβληθεί. Δεν χρειάζεται να το κάνει ο Αβραάμ γιατί τον σέβονται όλοι και όταν μιλάει εκείνος οι υπόλοιποι ακούν.
Και η επιτυχία του είναι ότι έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων ανεξαρτήτως θέσεως, ηλικίας και ονόματος. Ο Αβραάμ είναι ένα παιδί χωρίς τουπέ, που δεν θα υποτιμήσει κανέναν και θα σεβαστεί και τη δουλειά των άλλων. Είναι αληθινός και γι' αυτό τον θέλει και ο Μαρτίνς στα αποδυτήρια γιατί ξέρει ότι όταν μιλήσει θα το κάνει γιατί πρέπει. Το έδειξε και ως ποδοσφαιριστής.
Όταν κατάλαβε ότι ο Μίτσελ δεν θα του δίνει χρόνο τότε ζήτησε από τον Μαρινάκη να φύγει. Όμορφα και ωραία, ούτε γκρίνιες, ούτε διαρροές, ούτε ίντριγκες. Αυτός είναι ο Αβραάμ και ο Ολυμπιακός είναι τυχερός που τον έχει και θα τον έχει σίγουρα γι' αρκετά χρόνια ακόμα.
Ας ελπίσουμε ότι θα καταφέρει να παίξει και σε άλλο ματς και ότι δεν θα ήταν το τελευταίο του με τον Αστέρα Τρίπολης. Είναι από τους παίκτες, πάντως, που αξίζει να κρεμάσει τα παπούτσια του παρουσία κόσμου στο γήπεδο.