Ας το ξεκαθαρίσουμε: Ο Ραφίνια δεν είναι... Γιάγια Τουρέ

Πολύς ντόρος έχει προκληθεί για το αν έπρεπε ο Ολυμπιακός να επενδύσει στον Ραφίνια για να καλύψει το κενό του Ελαμπντελαουί. Πρώτα απ' όλα, είναι αστείο να καθόμαστε να συζητάμε για το αν ο Βραζιλιάνος μπακ, έστω και στα 35 του, είναι η ενδεδειγμένη λύση για την αντικατάσταση του Ομάρ. Όταν ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής έως και την περσινή σεζόν ήταν βασικό στέλεχος της Μπάγερν (στα 34 του) και τη φετινή χρονιά βοήθησε τα μέγιστα την Φλαμένγκο ως βασική μονάδα για να κατακτήσει το Λιμπερταδόρες και το πρωτάθλημα Βραζιλίας, νομίζουμε ότι κάπου εδώ τελειώνει οποιαδήποτε συζήτηση για το αν είναι βετεράνος, παλαίμαχος, "γέρος" ή όπως αλλιώς θέλετε να τον χαρακτηρίσετε.

Ο Ολυμπιακός δεν παίρνει τον... Γιάγια Τουρέ. Δεν παίρνει δηλαδή έναν παίκτη που έχει παρατήσει το ποδόσφαιρο. Η μεταγραφή του Γιάγια έγινε περισσότερο για να τιμήσουν τον παίκτη οι άνθρωποι των Πειραιωτών και για να πραγματοποιήσουν την επιθυμία του που ήταν να ολοκληρώσει την καριέρα του στο λιμάνι. Ασχέτως αν δεν την ολοκλήρωσε όπως θα ήθελε. Ο Ιβοριανός είχε αποκτηθεί στα 35 του, όχι για να αποτελέσει τον βασικό χαφ του Ολυμπιακού. Βέβαια, ο ίδιος στην πορεία άλλαξε στάση, δεν δούλευε όσο θα έπρεπε στον Ρέντη και έφυγε τέσσερις μήνες αργότερα, γιατί αντιλαμβανόταν ότι ο Μαρτίνς δεν χαμπάριαζε από τη "λάμψη" του ονόματός του.

Ο Ραφίνια λοιπόν είναι μία εντελώς διαφορετική περίπτωση. Μιλάμε για έναν παίκτη που είναι ενεργό. Για έναν ποδοσφαιριστή με εκατοντάδες συμμετοχές την τελευταία διετία σε Μπάγερν και Φλαμένγκο. Για έναν ποδοσφαιριστή που δεν μοιάζει με 35άρη (κλείνει τα 35 σε τρεις εβδομάδες). Για έναν ποδοσφαιριστή που έχει φιλοδοξίες. Το να αφήνει στα... κρύα του λουτρού την Φλαμένγκο για να ξαναζήσει το όνειρο του Champions League, δείχνει πολλά.

Δεν ήταν μόνο το οικονομικό σκέλος και η σούπερ προσφορά του Ολυμπιακού. Ήταν το γεγονός ότι επικοινώνησε μαζί του ο Μαρτίνς και του εξήγησε όλο το "πρότζεκτ". Του εξήγησε ότι θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς "πυλώνες" της ομάδας που "χτίζεται" για την επόμενη σεζόν.

Ο Ραφίνια επί της ουσίας βαδίζει στα... χνάρια άλλων 35άρηδων (ή 34άρηδων) που φόρεσαν τη φανέλα του Ολυμπιακού. Άλλων παικτών που αρκετοί πίστευαν ότι ήρθαν για τα τελευταία τους "ένσημα", αλλά στην ουσία βοήθησαν τα μέγιστα τον σύλλογο στην κατάκτηση τίτλων. Ο Αριέλ Ιμπαγάσα όταν ήρθε στη χώρα μας το 2010 ήταν στα 34 του και ελάχιστοι πίστευαν ότι θα αποτελούσε σημείο αναφοράς.

Επίσης, δεν χρειάζεται να θυμηθούμε τι είχε γραφτεί πέρσι για τον Βαλμπουενά που επίσης ήρθε στα 34 του από την χειρότερη των τελευταίων ετών Φενέρμπαχτσε. Αρκετός κόσμος έλεγε για έναν "τελειωμένο" ποδοσφαιρικά Βαλμπουενά, όμως, ο "Αστερίξ" έβαλε σε όλους τα γυαλιά και κέρδισε με το σπαθί του ένα νέο "βασιλικό" συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό.

Θέλετε να το προχωρήσουμε και ακόμα παραπέρα; Ο Ραφίνια δείχνει από πλευράς φυσικής και αγωνιστικής κατάστασης ότι ακόμα και αν ο Ομάρ εξακολουθούσε να υπάρχει στο ρόστερ, θα ανησυχούσε από τώρα ότι θα έχανε τη θέση του στο αρχικό σχήμα.

Ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται να ανακοινώσει μία μεταγραφή που ήδη έχει προκαλέσει ντόρο απ' άκρη σ' άκρη του πλανήτη. Δεν είναι δα και μικρό πράγμα να παίρνεις τον μέχρι πρότινος δεξιό μπακ της Μπάγερν και έως και πριν από λίγες μέρες τον βασικό δεξιό μπακ της πρωταθλήτριας Λατινικής Αμερικής.

Κι αν κάποιος ρωτήσει αν πρόκειται για υπέρβαση, τότε ορθά - κοφτά θα απαντήσουμε το εξής: Ναι, είναι υπέρβαση... Και είναι πολυτέλεια ο (35άρης) Ραφίνια να αγωνιστεί στα ελληνικά γήπεδα.

*** Φυσικά σε αυτή την εξίσωση μπαίνει και ο Καμπιάσο, που επίσης βοήθησε ειδικά τη δεύτερη χρονιά του. Απλώς, στην πρώτη του σεζόν για κάποιον λόγο ο Μάρκο Σίλβα δεν... πέθαινε κιόλας να τον χρησιμοποιεί. Πάντως και ο Καμπιάσο δεν ήταν σε καμία περίπτωση... Τουρέ. Το αντίθετο μάλιστα! Και για αυτό το λόγο όταν έφυγε ο Σίλβα τον Ιούνιο του 2016, ο Ολυμπιακός έσπευσε να τον πάρει πίσω.