Γιώργος Δέδες, Δημήτρης Χριστοδούλου και Παναγιώτης Κελεσίδης στο «ΦΩΣ» για τον Θανάση Ιντζόγλου

Η παλιά δόξα του Πανιώνιου, Γιώργος Δέδες, προβληματίζεται για την επιβίωση της ομάδας στη Β' Εθνική, ενώ αναφέρεται και στον αείμνηστο συμπαίκτη του Θανάση Ιντζόγλου.

Γιώργος Δέδες, Δημήτρης Χριστοδούλου και Παναγιώτης Κελεσίδης στο «ΦΩΣ» για τον Θανάση Ιντζόγλου

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Είχα πάρει συνέντευξη από τον Στάθη Χάιτα, τη μία «σημαία» του Πανιωνίου, τώρα βγάζω τον Γιώργο Δέδε, την άλλη «σημαία» της ιστορικής ομάδας. Μιλά για τον θάνατο του Θανάση Ιντζόγλου, αλλά και για το δράμα του Πανιωνίου.

Μιλάμε για επιθετικό που άφησε εποχή με 430 συμμετοχές στην Α’ Εθνική και έπαιζε στην εθνική ομάδα. Το δε 1971 πήρε το χάλκινο παπούτσι στην Ευρώπη: τρίτος σκόρερ στην Ευρώπη και πρώτος σκόρερ στο ελληνικό πρωτάθλημα, με 28 γκολ! Δύο φορές έχει βγει πρώτος σκόρερ στην Α’ Εθνική.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 29/7/2020

Πήγατε στην κηδεία του Θανάση Ιντζόγλου;

Ε, βέβαια... Ζήσαμε τόσα πολλά στη μεγαλύτερη ομάδα του Πανιωνίου... Με προπονητή τον Τζο Μάλετ, που μας είχε δώσει μεγάλη ώθηση. Θέλω να το γράψεις, χωρίς τον Θανάση Ιντζόγλου, τον Μωραϊτέλη και τον Χάιτα δεν θα έβαζα όλα αυτά τα γκολ που έβαλα. Ο Θανάσης Ιντζόγλου ήταν αριστερός επιθετικός χαφ, ο Μωραϊτέλης στον άξονα, ο Χάιτας δεξιά. Μόνο ο ΠΑΟΚ τότε είχε τόσο καλούς χαφ, με Κούδα, Σαράφη, Τερζανίδη. Όλη εκείνη η ομάδα του Πανιωνίου ήταν το κάτι άλλο. Πήραμε το Βαλκανικό Κύπελλο, αποκλείσαμε την Ατλέτικο Μαδρίτης στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ -πρώτη φορά ελληνική ομάδα είχε αποκλείσει ισπανική και είχε μείνει αυτό για πολλά χρόνια. Ο Χάιτας είχε 25 συμμετοχές στην Εθνική και εγώ 23, είχαν όμως αδικήσει τον Μωραϊτέλη. Βλέπεις τώρα μια φτώχεια στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τότε όλες οι ομάδες έβγαζαν παίκτες. Έχει τώρα Κούδα ο ΠΑΟΚ; Και στα 40 του ο Κούδας θα έπαιζε σε αυτόν τον ΠΑΟΚ!

Πείτε μου για τον Ιντζόγλου.

Μεγάλη μορφή. Καταπληκτικό αριστερό πόδι. Σπεσιαλίστας στα πέναλτι. Το πέναλτι με το οποίο αποκλείσαμε την Ατλέτικο το είχα κερδίσει εγώ στο «Καραϊσκάκης» και το εκτέλεσε ο Θανάσης. Και κεφαλιές πολύ καλές είχε. Έβλεπε δίχτυα. Αν και δεν ήταν επιθετικός, ερχόταν από πίσω. Είχαμε βγει δεύτεροι στο πρωτάθλημα, μπροστά και από τον Παναθηναϊκό, που εκείνη τη χρονιά είχε φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Θέλω σε παρακαλώ να γράψεις όλα τα ονόματα εκείνης της ομάδας, ήταν οι συμπαίκτες μου και δεν θέλω να τους αδικήσω.

Πείτε μου ό,τι θέλετε.

Τερματοφύλακες Φίλης, Κάκαρης, άμυνα Θεοφιλόπουλος, Παπασίκας, Νέγρης, Ντουνιάς, Χριστοδούλου, Σκρέκης ~εδώ να σου πω ότι τρεις παίκτες έχουμε τιμηθεί με τον Χρυσό Σταυρό του Πανιωνίου: ο Χάιτας, εγώ και ο Σκρέκης~, Μπάμπης Ιντζόγλου. Γράψε όλα τα ονόματα, ήμασταν 17-18 παίκτες και κάθε εβδομάδα υπήρχε πονοκέφαλος για το ποιος θα παίξει και ποιος θα μείνει έξω! Και συνεχίζω: Θανάσης Ιντζόγλου, Μωραϊτέλης, Χάιτας, εγώ, Μαύρος, Αθανασούλας, Λαγός, Τσιρογιάννης, Σαϊπάς, Βλάχος. Ήμασταν μια οικογένεια. Αποφασισμένοι. Δεν καταλαβαίναμε τίποτα. Και είχαμε τακτική. Στα πρώτα δέκα λεπτά είχαμε διαβάσει τον αντίπαλο. Ξέραμε τις αδυναμίες του και γνωρίζαμε ακόμα και πώς θα στηθούμε στα κόρνερ και στα φάουλ, χωρίς να έχουμε την τεχνολογία που υπάρχει σήμερα για το σκάουτιν. Χτυπούσαμε τους αντιπάλους εκεί όπου πονούσαν. Απίστευτη συνεννόηση. Παίζαμε με τα Τρίκαλα Τετάρτη και είχε η Νέα Σμύρνη 10.000 κόσμο! Είχε μια ομάδα για χρόνια ο Πανιώνιος που εύχομαι κάποια στιγμή στο μέλλον να μπορέσει να την παρουσιάσει ξανά... Πονάμε που τον βλέπουμε έτσι...

Πείτε μου για το σημερινό δράμα.

Έχω μία απορία: Όλοι αυτοί οι παράγοντες, που είναι στον χώρο σήμερα, είναι ευχαριστημένοι από την εικόνα του ποδοσφαίρου; Είναι χαρούμενοι με το ποδόσφαιρο που βλέπουμε; Ξέρεις τι μου θυμίζει; Όταν πηγαίναμε στην Κύπρο και νικούσαμε με 6 και 7 γκολ τον καιρό που έπαιζε μία κυπριακή ομάδα στην Α’ Εθνική. Είμαστε 10 εκατομμύρια χώρα, με μόνο 14 ομάδες στην Α’ Εθνική; Τι είμαστε, Κύπρος, που έχει 1 εκατομμύριο πληθυσμό; Πρέπει να γίνουν 16 οι ομάδες και να σωθεί ο Πανιώνιος, να ανεβεί ο Απόλλων που έχει καλή ομάδα, όπως και τα Γιάννινα ~να το ψάξουν καλά. Ανησυχώ πολύ για το αν καταφέρει να επιβιώσει ο Πανιώνιος στη Β’ Εθνική χωρίς έσοδα, στην κατάσταση που βρίσκεται...

Πώς βλέπετε τη διχόνοια στον Πανιώνιο τώρα μεταξύ οπαδών και διοίκησης;

Υπάρχει αγάπη; Υπάρχει σεβασμός; Αντέχουν οι άνθρωποι που ανακατεύονται τώρα με τον Πανιώνιο; Αγάπη και σεβασμό θέλει και πρόγραμμα. Αν δεν γίνει η αναδιάρθρωση ανησυχώ για το μέλλον του Πανιωνίου... Πρέπει να βοηθηθεί ο σύλλογος από όλες τις πλευρές. Ο Νίκος Ζαμάνης τουλάχιστον είναι Πανιώνιος, τον θυμάμαι από τον καιρό που ήμουν παίκτης του Πανιωνίου, και ξέρει ποδόσφαιρο. Αλλά δεν έχει τις οικονομικές δυνατότητες. Είναι κρίμα το πώς δεν τα κατάφερε στο τέλος η ομάδα. Έπρεπε να έχει γίνει νωρίτερα η αλλαγή προπονητή. Ο Πανιώνιος έκανε καταπληκτικά πλέι άουτ, αλλά στο τελευταίο ματς, στον «τελικό» με τον Παναιτωλικό στη Νέα Σμύρνη, η ομάδα δεν υπήρχε στο γήπεδο! Τι έγινε, ρε παιδιά, δεν υπήρχε κάποιος να σας εξηγήσει; Το καβαλήσατε το καλάμι; Ο Πανιώνιος δεν επιτρέπεται να καβαλάει το καλάμι. Δεν έβλεπες τακτική, δεν έβλεπες πάσινγκ γκέιμ, τι να πω. Είμαι στενοχωρημένος γενικώς, όχι μόνο για τον Πανιώνιο, αλλά και με την εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν βλέπουμε καλό ποδόσφαιρο, δεν βλέπουμε παραγωγή Ελλήνων παικτών, δεν βλέπουμε και φιλάθλους ανακατεμένους στις εξέδρες εδώ και πολλά χρόνια, όπως γινόταν στην εποχή τη δική μας. Τότε το ποδόσφαιρο ήταν η χαρά του λαού, η γιορτή της Κυριακής. Τώρα δεν μπορούν να διοργανώσουν έναν τελικό...

Τι άλλο θα θέλατε να πείτε;

Πρέπει να αναφέρω ένα όνομα που δεν το λένε: είναι ο Παναγιώτης Πάλλας, μεγάλη μορφή στην ιστορία του Πανιωνίου, ήταν ο πρώτος σκάουτερ! Αυτός είχε φέρει στον Πανιώνιο παικταράδες που είχε βρει στις αλάνες. Εμένα από τον Νέο Κόσμο, τον Μωραϊτέλη από του Ζωγράφου, τον Χάιτα από το Κουκάκι, τον Ιντζόγλου από τη Νίκαια.

Ο πρόεδρος των βετεράνων του Πανιωνίου, Δημήτρης Χριστοδούλου

«Είναι ντροπή αυτά που γίνονται!»

Για τον Θανάση Ιντζόγλου,αλλά μέχρι και για τον Μπέο μού μίλησε ο πρόεδρος των βετεράνων του Πανιωνίου, Δημήτρης Χριστοδούλου.

Τι παίκτης ήταν ο Θανάσης Ιντζόγλου;

Πρώτ’ απ’ όλα σε παρακαλώ, γράψε τούτο: Ο σύνδεσμος παλαιμάχων του Πανιωνίου εκφράζει συλλυπητήρια στην οικογένεια του μεγάλου Θανάση Ιντζόγλου και του ευχόμαστε καλό παράδεισο. Ήταν παίκτης που στην πιο χρυσή εποχή του Πανιωνίου ξεχώριζε. Χαφ επιθετικός, που έκανε πολλά γκολ. Είχε βγει και δύο φορές πρώτος σκόρερ! Φαντάσου τι παίκτης ήταν. Καθιερώθηκε στη συνείδηση του κόσμου ως επιθετικός, παρ’ ότι ήταν χαφ. Τέτοια τριάδα στους χαφ δεν θα ξαναπεράσει: Ιντζόγλου, Μωραϊτέλης, Χάιτας. Και μπροστά Δέδες με Μαύρο. Ήταν σπεσιαλίστας στα πέναλτι, αυτόν βάζαμε να τα χτυπάει. Θυμάμαι το κρίσιμο πέναλτι με την Ατλέτικο, ήταν ψυχρός εκτελεστής. Και καλός στο κεφάλι. Από αριστερά έβγαινε.

Ο αδερφός του τι θέση ήταν;

Ο Μπάμπης Ιντζόγλου ήταν πολυσύνθετος, έπαιζε και άμυνα και κέντρο και εξτρέμ. Όμως ο Θανάσης ξεχώριζε, έκανε τη διαφορά. Μυριζόταν το γκολ.

Τρελόπαιδο ή καλό παιδί; Μου είχε πει μια ιστορία γι’ αυτόν ο Χάιτας, ότι είχε κλέψει μία κοπέλα, πήγε ο Χάιτας στην εκκλησία να τον... γλιτώσει την τελευταία στιγμή και δεν έγινε ο γάμος. Είχε τιμωρηθεί από τη Χούντα.

Ήταν πολύ καλό παιδί ο Θανάσης, γι’ αυτό είπα στην αρχή ότι του ευχόμαστε καλό παράδεισο. Ο Πανιώνιος ήταν μία οικογένεια τότε και απέβαλλε τους κακούς χαρακτήρες. Παίζαμε όλοι για έναν και ένας για όλους. Αυτή ήταν η επιτυχία εκείνης της ομάδας που δημιούργησε πολλούς φιλάθλους του Πανιωνίου. Ήμασταν 16 ισάξιοι παίκτες και ο Τζο Μάλετ μάς έκανε τρομερή ομάδα.

Πείτε μου για τη δραματική κατάσταση τώρα στον Πανιώνιο.

Ο Πανιώνιος έχει μεγάλη ιστορία την οποία πρέπει όλοι να σέβονται. Ο διχασμός δεν αποφέρει ποτέ καλά αποτελέσματα. Ο Πανιώνιος πρέπει να μονοιάσει πάλι. Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται αυτό. Θέλει καθαρά μυαλά τώρα. Διότι αυτά που γίνονται είναι ντροπή! Δεν ανταποκρίνονται στην ιστορία του Πανιωνίου αυτά που γίνονται τώρα.

Ο Τσακίρης ήταν ο μόνος πρόεδρος με πολλά λεφτά τα τελευταία χρόνια, αλλά τον έδιωξαν οι Πανιώνιοι...

Ο Τσακίρης πλέον έχει κάνει ένα γραφείο εύρεσης παικτών μαζί με τον Χούτο και τον Παυλόπουλο και αυτό είναι άσχημο, στο μαγαζί έχει ανοίξει παραμάγαζο... Ανακατεύεται με παίκτες του Πανιωνίου. Καλό θα είναι να βοηθήσει τον Πανιώνιο, να τον αφήσουν να σκεφτεί σωστά οι πέριξ αυτού... Είναι άδικο για τον ίδιο να χαλάει ένα τόσο καλό όνομα που είχε δημιουργήσει στον Πανιώνιο με Ρεκόμπα, Εστογιανόφ. Και κάτι ακόμα: οι ομάδες πρέπει να γίνουν 16. Είναι ντροπή σε αυτούς που δεν σέβονται την ιστορία.

Αυτό που είπε ο Μπέος, να μην κάνει ταρζανιές η ΕΠΟ και να μην τολμήσει να κάνει αναδιάρθρωση, πώς το είδατε;

Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος! Αυτό του αξίζει, αυτό να γράψεις. Εμείς ως σύνδεσμος βετεράνων τον είχαμε τιμήσει παλιότερα με πλακέτα στο Μέμπερς Κλαμπ. Διότι όπου βρισκόταν έλεγε ότι δεν είναι απλά Πανιώνιος, είναι Πανιωνάρα! Να μην ξεχνά τις ρίζες του, αφού ο πατέρας του είχε υπηρετήσει με αυταπάρνηση την ιστορική ομάδα μας, έχοντας μεγάλη θέση στο ΔΣ και ο οποίος πατέρας του υπήρξε παράδειγμα προς μίμηση. Όμως η χθεσινή στάση του Αχιλλέα στο συμβούλιο της Λίγκας εις βάρος του Πανιωνίου εξέπληξε και προκάλεσε μεγάλη θλίψη σε όλους τους Πανιώνιους. Του διέφυγε ότι ο ιστορικός Πανιώνιος δεν είναι πρόσωπα που μπορεί να έχει μαζί τους διαφορές, αλλά είναι ιδέα. Και οι ιδέες δεν πεθαίνουν.

«Με είχε χαϊδέψει και μου είχε πει: “Μικρέ, εσύ θα έχεις μεγάλο μέλλον”...»

Παναγιώτη Κελεσίδη, ως αντίπαλος τερματοφύλακας μίλα μου για τον Θανάση Ιντζόγλου.

Εγώ τον θυμάμαι όχι μόνο από τότε που έπαιζα στον Ολυμπιακό, αλλά και πιο πριν, όταν ξεκινούσα στον Πανσερραϊκό. Αξέχαστο μου έχει μείνει ένα περιστατικό. Είχε τρομερή ομάδα ο Πανιώνιος στις αρχές της δεκαετίας του ’70 .Εγώ ήμουν στο ξεκίνημά μου στις Σέρρες, και κάνουμε έκπληξη, νικάμε μέσα στη Νέα Σμύρνη και την άλλη Κυριακή νικάμε και μέσα στον Παναθηναϊκό! Δύο νίκες που δεν τις πίστευε κανένας. Έτσι πήγαμε στα μπαράζ με την Καβάλα και σωθήκαμε. Στη Νέα Σμύρνη λοιπόν είχα κάνει τρομερό ματς, είχα πιάσει τα άπιαστα, και με είχε χαϊδέψει στο κεφάλι ο Θανάσης Ιντζόγλου λέγοντας: «Μικρέ, εσύ θα έχεις μεγάλο μέλλον»... Ήταν πολύ καλός παίκτης, έβγαινε σαν κυνηγός, ήταν στο γκολ, και με κεφαλιές επικίνδυνος, και πολύ καλό παιδί. Τζέντλεμαν.