Στάθης Χάιτας στο «ΦΩΣ»: «Βλέπω μόνος μου τα ματς του Πανιωνίου, γιατί βρίζω»

Η σημαία του Πανιωνίου, ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην ιστορία του με 460 ματς στην Α’ Εθνική, όπως και στην εθνική ομάδα, Στάθης Χάιτας, μιλά στο «ΦΩΣ»!

Στάθης Χάιτας στο «ΦΩΣ»: «Βλέπω μόνος μου τα ματς του Πανιωνίου, γιατί βρίζω»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Οι παλιοί λένε ότι ο Στάθης Χάιτας ήταν «ατμομηχανή», τρομερά πνευμόνια και δύναμη, αρχηγός και ρέκορντμαν συμμετοχών του Πανιωνίου με 460 ματς στην Α’ Εθνική. Και έχει επίσης τις περισσότερες συμμετοχές από τον Πανιώνιο στην εθνική ομάδα!

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 2/7/2020

Μου είπατε ότι με γνωρίζετε όταν σας πήρα.

Διαβάζω «ΦΩΣ», είναι η εφημερίδα που διαβάζω.

Πού σας βρίσκω;

Στη Σπάρτη είμαι.

Τα 460 ματς στην Α’ Εθνική είναι μια ζωή.

Και έχω άλλες 20 συμμετοχές με την ΑΕΛ, όταν έφυγα 6 μήνες από τον Πανιώνιο γιατί είχε πέσει η διοίκηση. Στην Α’ Εθνική οι αγώνες μου είναι 480 σύνολο.

Είχε έρθει και ο Ιντζόγλου μαζί σας, αλλά είχε τιμωρηθεί από τη χούντα για... απαγωγή κοπέλας!

Εγώ πήγα στην εκκλησία και τον βούτηξα για να μη γίνει ο γάμος!

Πείτε μου την ιστορία.

Ο Ιντζόγλου είχε κλέψει μια κοπέλα για να την παντρευτεί.

Ήθελε η κοπέλα;

Πώς δεν ήθελε... Αλλά είχε κακό όνομα εκείνη, το μάθαμε εγώ με τον Δέδε και πήγαμε στην εκκλησία να τον σώσουμε. Γιατί είχε δύο αδέρφια αυτή που είχαν απειλήσει τον Θανάση. Τον πήραμε από την εκκλησία και τον γλιτώσαμε! Τον είχα κρύψει σπίτι μου για ένα διάστημα…

Ο Θανάσης Ιντζόγλου έπαιζε στους χαφ με εσάς και τον Μωραϊτέλη; Τρομερή τριάδα τότε!

Ναι, και ο αδελφός του ο Μπάμπης Ιντζόγλου έπαιξε μετά σέντερ μπακ.

Μεγάλη ομάδα ο Πανιώνιος τότε.

Πολύ μεγάλη. Είχε παικταράδες. Ο Μωραϊτέλης δέσποζε στον άξονα του κέντρου, εγώ δεξιά, ο Ιντζόγλου αριστερά. Άρχοντας ο Μωραϊτέλης, αλλά είχε πέσει πάνω στον Δομάζο στην Εθνική. Στο 4-2-4 στην Εθνική έπαιζα στο κέντρο εγώ με τον Δομάζο! Στο 4-3-3 πάλι ήταν άτυχος ο Μωραϊτέλης, γιατί έπαιζε μαζί με τον Δομάζο και με εμένα ο Ελευθεράκης.

Για να μαθαίνουν οι νέοι, είχατε βγει και δεύτεροι στο πρωτάθλημα το ’70-’71.

Μας το είχε βουτήξει η Δέσποινα Παπαδοπούλου το πρωτάθλημα, γιατί ήταν ΑΕΚ και το είχε δώσει στην ΑΕΚ. Εμείς το αξίζαμε, είχαμε μεγάλη ομάδα. Με τον Δέδε σέντερ φορ, τι να σου λέω, είχαμε αποκλείσει την Ατλέτικο Μαδρίτης ~ήμασταν η πρώτη ελληνική ομάδα που απέκλεισε ισπανική. Τον Δέδε τον γυρίζαμε λίγο πιο πίσω για να αποφεύγει το μαν του μαν και να βρίσκει χώρο.

Πόσων χρόνων είστε τώρα; Ωραία μου τα λέτε.

Είμαι 80! Ξεχνώ ονόματα μερικές φορές και στενοχωριέμαι.

Μια χαρά τα λέτε. Και στην Εθνική έχετε τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία του Πανιωνίου.

Κοντά μου ο Δέδες. Είοσι πέντε φορές έπαιξα στην Εθνική. Να σου πω σύνθεση; Εγώ με τον Δομάζο στους χαφ, ο Μποτίνος έξω αριστερά, ο Δέδες έξω δεξιά, ο Μίμης Παπαϊωάννου μέσα αριστερά, ο Σιδέρης μέσα δεξιά.

Από τον Ολυμπιακό ποιον θαυμάζατε πιο πολύ;

Εγώ έπαιξα στον Πανιώνιο σχεδόν 20 χρόνια, από το 1959 έως το 1977! Πρόλαβα από τον Ρωσσίδη και τον Μπέμπη μέχρι τον Θωμά Μαύρο νεαρό σε εμάς! Τι γίγαντας ο Μπέμπης, όργωνε το γήπεδο, πώς να τον πιάσεις τον Μπέμπη...

Μου λένε για τις αντοχές σας.

Από μικρός έτσι ήμουν, έπαιζα μπάλα στα νταμάρια στο Κουκάκι, ήμουν σκληρό παιδί. Δεν κουραζόμουν, ρε παιδί μου, και ας τελείωνε ο αγώνας. Δούλευα και οικοδομή, βοηθός υδραυλικού με σφυρί και καλέμι να σκάβω. Ξέρεις τι παρατσούκλια μου έβγαζαν στην μπάλα; Το «μοτοσακό», το «τρένο», ο «άνθρωπος-μηχανή», ο «χαλκέντερος Ζάτοπεκ», που ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής στα 10.000 μέτρα.

Σε ποιους αντίπαλους βγάζατε το καπέλο;

Ο Δομάζος καταπληκτικός παίκτης, Μπέμπης, Παπαϊωάννου, Σιδέρης, Ελευθεράκης, Μποτίνος. Πέταγε ο Μποτίνος, δεν έτρεχε! Θυμάμαι μια φορά ο Πετρόπουλος στην Εθνική μάς έβαλε όλους να τρέξουμε από τη μία περιοχή στην άλλη. Μέχρι τη σέντρα πηγαίναμε κοντά και ξαφνικά ένα ελάφι έφευγε μπροστά μας, φρρρρ.

Φρρρ;

Ναι. Τρομερή ταχύτητα ο Μποτίνος. Με τον Δομάζο μια φορά είχα τσακωθεί, εκείνος δηλαδή είχε τσατιστεί μαζί μου.

Τι είχε γίνει;

Το 1969 με ψήφισαν οι δημοσιογράφοι ως παίκτη της χρονιάς! Μπροστά από τον Δομάζο! Και δεν είχε έρθει να πάρει το βραβείο του. Τον πέτυχα αργότερα και μου λέει «εσύ ρε είσαι καλύτερος από εμένα;». Του λέω «όχι, εσύ είσαι μακράν καλύτερος, αλλά δεν φταίω εγώ, οι φίλοι σου οι δημοσιογράφοι με ψήφισαν. Έπρεπε να έρθεις να με τιμήσεις». Ήμουν στο φουλ της φόρμας μου τότε και στην Εθνική. Άκουσέ με, όμως, Δομάζος δεν ξαναβγαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Δεν πλακωνόσασταν, μου έχουν πει.

Όχι, παρά τη δύναμή μου ήμουν καλό παιδί. Με κλοτσάγανε και δεν αντιδρούσα. Μια φορά όμως έχασα το μυαλό μου. Με έβριζε άσχημα ένας από την εξέδρα, με έβριζε επίμονα. Τον σταμπάρω και τι κάνω; Σκέψου δύναμη που είχα. Ανεβαίνω στα κάγκελα, τα πηδάω, δεν με βρήκε κάποιο σίδερο μυτερό να μου κόψει την κοιλιά, τρέχω πάνω στην εξέδρα, τον πλακώνω στις σφαλιάρες και γυρίζω πάλι μέσα στο γήπεδο πηδώντας ξανά τα κάγκελα! Ο διαιτητής τα είχε χάσει και δεν με απέβαλε! Σου λέει «έμπλεξα με τρελό, θα ορμήσει και σε μένα».

Περιβόλι είστε. Οι μεγάλες ομάδες σάς ήθελαν, πείτε μου τι είχε γίνει;

Είχε τρελαθεί μαζί μου ο Μπούκοβι στον Ολυμπιακό και με ήθελε και ο Μαντζαβελάκης στον Παναθηναϊκό. Αλλά ζητούσε ο Πανιώνιος τρελά λεφτά! Πιο πολλά και από τη μεταγραφή του Λουκανίδη του τεράστιου! Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έδιναν 800.000, για παράδειγμα, αλλά ο Πανιώνιος ζητούσε 1,1 εκατ. δρχ., ενώ ο Λουκανίδης είχε στοιχίσει στον Παναθηναϊκό 1 εκατ. δρχ.! Τους λέω στον Πανιώνιο «είστε καλά; Είναι δυνατόν να κοστίζω πιο ακριβά από τον Λουκανίδη;». Έγινε συμβούλιο και ψήφισαν 3-2 να πουληθώ, αλλά στο τέλος ο πρόεδρος, ο συγχωρεμένος ο Σερέφογλου, ψήφισε να μην πουληθώ και μέτρησε η ψήφος του προέδρου διπλή! Και έχασα 3 διαμερίσματα στη Νέα Σμύρνη... Έχασα πολλά λεφτά, αλλά αγάπησα τον Πανιώνιο, είναι η ομάδα μου. Ξέρεις τι είχε πει ο πρόεδρος;

Πείτε μου.

«Ένα νύχι έχουμε να ξυστούμε, θα το δώσουμε;». Και έλεγα «τι λέτε ρε παιδιά, ο Δέδες δηλαδή τι είναι; Μόνο εγώ είμαι;». Δεν πειράζει, την ομάδα μου την αγάπησα και την αγαπώ. Και υποφέρω και τώρα!

Πώς τον βλέπετε τον Πανιώνιο, θα σωθεί;

Κάνει τιτάνια προσπάθεια! Και οι παίκτες και ο προπονητής ο Βόκολος. Τον είχα παίκτη μου τον Βόκολο, όταν σώσαμε την ομάδα που ήμουν στον πάγκο, είχε παίξει μέχρι και τερματοφύλακας όταν είχε χρειαστεί! Στο τελευταίο ματς τώρα δεν ντρέπομαι να πω ότι με έπιασαν τα κλάματα που νικήσαμε! Είμαι στη Σπάρτη και βλέπω τα ματς του Πανιωνίου μόνος, δεν θέλω να έχω άλλους δίπλα.

Γιατί;

Διότι όταν βλέπω Πανιώνιο βρίζω!

Θα σωθεί η ομάδα;

Πιστεύω ότι θα σωθεί και θα κάνει την ανατροπή είτε μέσα στα γήπεδα είτε με την αύξηση των ομάδων από 14 σε 16.

Πού οφείλεται αυτή η μεταμόρφωση της ομάδας στα πλέι οφ;

Στην ομαδικότητα, στον προπονητή, και στο DNA του Πανιωνίου. Ο Πανιώνιος δεν είναι τυχαία ομάδα.