Τα κλασικά: Το «Ξαπλωμένο γυμνό» του Μοντιλιάνι

Υπάρχουν καλλιτέχνες όπως ο Αμεντέο Μοντιλιάνι που λειτουργούν ως παραμορφωτικά φίλτρα στα πραγματικά ερεθίσματα. 

Τα κλασικά: Το «Ξαπλωμένο γυμνό» του Μοντιλιάνι

Υπάρχουν καλλιτέχνες όπως ο Αμεντέο Μοντιλιάνι που λειτουργούν ως παραμορφωτικά φίλτρα στα πραγματικά ερεθίσματα. Η τέχνη τους οριοθετημένη μέσα σε μια αέναη παραμόρφωση καταφέρνει τις περισσότερες φορές να αναπαραγάγει μια δική της πραγματικότητα, σαν ξεχειλωμένο ζυμάρι.

Η Μοντιλιανική θέαση των πραγμάτων ακουμπά πάνω στο Καφκικό δόγμα: Η πραγματικότητα επιδέχεται άπειρες μεταμορφώσεις/παραμορφώσεις, προκειμένου να ανακαλύψουμε την αλήθεια. Τα έργα του Μοντιλιάνι διαπνέονται από μια νοσηρή γοητεία που φλερτάρει ενίοτε με την παράνοια. Το «Ξαπλωμένο γυμνό» του 1917 αποτελεί μέρος της εμπρηστικής έκθεσης στην γκαλερί Berthe Weill που η αστυνομία αναγκάστηκε να απαγορεύσει λόγω της σκανδαλώδους απήχησης και της αναπάντεχης κοσμοσυρροής.

Ο Α' παγκόσμιος πόλεμος δεν έχει ακόμα τελειώσει και ο φτωχοδιάβολος Μοντιλιάνι, ζει σαν ένας άθλιος του Παρισιού τις αναταράξεις ενός ολέθριου ιστορικού γεγονότος. Ο αφελής εφησυχασμός του γυμνού μοντέλου συμβολίζει εκτός των άλλων και ένα ηδονιστικό παραλήρημα, φαινομενικά εκτός θέματος, που η παραφωνία του μπορεί να σημαίνει ακόμα και την αντίσταση στην αιμοσταγή Ιστορία.