Πρέπει το ΝΒΑ να είναι τόσο αυστηρό στη χρήση μαριχουάνας;

Ένα από τα πιο «καυτά» θέματα των ημερών (πέραν του κορονοϊού φυσικά) είναι το ζήτημα της νομιμοποίησης της μαριχουάνας στους παίκτες του NBA. Το θέμα άνοιξε ο Κέβιν Ντουράντ με προ ημερών δηλώσεις του, όταν εξέφρασε απορία για την επιβολή ποινών από τη λίγκα σε όσους παίκτες κάνουν χρήση: «Είναι απλά ένα φυτό με συγκεκριμένη γεύση. Αν σου αρέσει, απλά σου αρέσει. Αν δεν σου αρέσει, τότε δεν πρόκειται να ασχοληθείς μαζί της. Δεν θα έπρεπε καν να το συζητάμε αυτές τις μέρες. Η μαριχουάνα δεν βλάπτει, ίσα ίσα που μπορεί να βοηθήσει σε θέματα υγείας. Όλοι στην ομάδα πίνουν καφέ καθημερινά, δηλαδή καταναλώνουν καφεΐνη. Η μαριχουάνα μάς βοηθά να περνάμε καλά, να κοινωνικοποιούμαστε. Τα φυτά μάς φέρνουν κοντά. Δεν θα έπρεπε καν να το συζητάμε».

Πράγματι, πλέον η χρήση της μαριχουάνας, ειδικά για φαρμακευτικούς λόγους, είναι αρκετά διαδεδομένη σε αρκετά μέρη του κόσμου, ακόμα και στις ΗΠΑ, το NBA όμως στο συγκεκριμένο θέμα είναι ακόμα αρκετά πίσω. Το MLB και το NHL έχουν προχωρήσει αρκετά στο συγκεκριμένο ζήτημα. Μάλιστα, η ομοσπονδία του μπέιζμπολ αφαίρεσε τη μαριχουάνα από τη λίστα με τις απαγορευμένες ουσίες, ενώ η διοργανώτρια αρχή του χόκεϊ δεν τιμωρεί τους παίκτες που βρίσκονται θετικοί στην ουσία.

Το συγκεκριμένο ζήτημα όμως έχει και μια έντονη φυλετική χροιά, αφού για χρόνια η κατανάλωσή της ήταν (κακώς) συνυφασμένη με την αφροαμερικανική κουλτούρα και τη ζωή στο γκέτο. Είναι και αυτό ένα στοιχείο που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.

Φυσικά αυτό που προτείνει ο Ντουράντ είναι πολύ ρηξικέλευθο για έναν τόσο συγκεντρωτικό οργανισμό, όπως το NBA. Η λίγκα ελέγχει τη ζωή των παικτών σε βαθμό και σε πτυχές που οι άνθρωποι έξω από αυτό δεν φαντάζονται.

Βέβαια, η τωρινή πολιτική του NBA αφήνει το περιθώριο στη λίγκα να κάνει τα... στραβά μάτια στην περίπτωση αυτή, αφού δεν υποβάλλει τους παίκτες σε τεστ εκτός της αγωνιστικής σεζόν, αλλά παρακολουθεί στενά τη ζωή και τις ουσίες που καταναλώνουν κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου και των πλέι οφ με τέσσερις αιφνιδιαστικούς ελέγχους. Σε περίπτωση που βρεθούν θετικοί σε κάποια απαγορευμένη ουσία (συμπεριλαμβανομένης και της μαριχουάνας), ανάλογα με τον αριθμό των σφαλμάτων αλλά και την ποσότητα που έχει καταναλωθεί μπορεί να τιμωρηθούν από χρηματικό πρόστιμο μέχρι και αποβολή από μικρό ή μεγάλο αριθμό αγώνων, ενώ σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις μπορεί να σημάνουν διά βίου αποβολή του παίκτη από τη λίγκα.

Το ερώτημα λοιπόν για το NBA παραμένει ένα: Πρέπει να εκσυγχρονιστεί; Και αν ναι, σε ποιον βαθμό και υπό ποιες προϋποθέσεις. Προφανώς, επειδή δεν πρόκειται για απλό ζήτημα, πρέπει να ληφθούν υπόψη αρκετές απαραίτητες προϋποθέσεις για να προφυλαχθεί και η υγεία των αθλητών. Όμως, όταν ο αθλητικός και όχι μόνον κόσμος προχωρεί, αφήνοντας πίσω του το παλιό, κανένας οργανισμός δεν θέλει να είναι ο τελευταίος που σέρνει τον χορό της αλλαγής. Και αυτό είναι κάτι που το NBA -το οποίο τόσο συχνά πρωτοπορεί- πρέπει να αναλογιστεί...