Ολυμπιακός: Οι 5 κορυφαίοι Αμερικανοί γκαρντ στην ιστορία του

Ο Ολυμπιακός ψάχνει Αμερικανό γκαρντ και το «ΦΩΣ» θυμάται τους πέντε κορυφαίους που έχουν βάλει την ερυθρόλευκη φανέλα.

Ολυμπιακός: Οι 5 κορυφαίοι Αμερικανοί γκαρντ στην ιστορία του

Εδώ και μέρες η ομάδα του Πειραιά ψάχνει γκαρντ από τις ΗΠΑ ώστε να ενισχύσει το ρόστερ της. Έναν παίκτη ο οποίος να διαθέτει έφεση στο μακρινό σουτ και στο σκορ. Έναν μπασκετμπολίστα ο οποίος θα δώσει επιθετική ώθηση στον Ολυμπιακό. «Δεν θα πάρουμε παίκτη απλά για να πάρουμε» λένε στο μεγάλο λιμάνι. Συνεχίζουν να ρίχνουν ματιές στην Αμερική και έχουν πρώτο όνομα στη λίστα τους την περίπτωση του Κέντρικ Ναν. Με αφορμή το γεγονός και το κυνήγι που ρίχνουν οι νταμπλούχοι Ελλάδας, το «ΦΩΣ» θυμάται τους πέντε κορυφαίους Αμερικανούς γκαρντ που φόρεσαν ποτέ την ερυθρόλευκη φανέλα

1) Ντέιβιντ Ρίβερς: Ο ποταμός!

Γεννημένος στις 20 Ιανουαρίου του 1965, ο Ντέιβιντ Ρίβερς, με παρελθόν στο ΝΒΑ και στους Λέικερς του Μάτζικ Τζόνσον, ήρθε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1995. Αποτέλεσε επιλογή του προπονητή Γιάννη Ιωαννίδη. Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ελλάδας με τους Πειραιώτες, αλλά έγραψε ιστορία με το έπος του 1997. Οδήγησε τους ερυθρόλευκους στην κατάκτηση του πρωταθλήματος Ευρώπης στη Ρώμη, ενώ με τις εξαιρετικές του εμφανίσεις πήρε και το βραβείο του MVP του φάιναλ φορ. Ήταν ο κορυφαίος παίκτης της χρονιάς στην Ευρώπη, έχοντας μέσον όρο 17 πόντους, με 3,4 ασίστ και 2 κλεψίματα, σε 23 αγώνες. Εκπληκτικός χειριστής της μπάλας, τρομερά γρήγορος με αξιοζήλευτο σβέλτο πρώτο βήμα. Απολαυστικός κάθε φορά που πήγαινε να τελειώσει τις φάσεις με τις χαρακτηριστικές του διεισδύσεις και τρομερός όταν έτρεχε στο ανοιχτό γήπεδο για να ολοκληρώσει τις φάσεις στον αιφνιδιασμό. Ένας σπουδαίος γκαρντ με προσωπικότητα, αλλά και με τρομερή έφεση στο να βάζει τη μπάλα στο καλάθι. Aποχώρησε το 1997, επέστρεψε τη σεζόν 2000-01 και έμεινε για πάντα ως ένας από τους καλύτερους και σημαντικότερους παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα του Ολυμπιακού.

2) Έισι Λο: Το «λαβράκι» του Γενάρη

Ήταν Γενάρης του 2012 όταν και ο Ολυμπιακός έψαχνε παίκτη για να ενισχύσει την περιφερειακή του γραμμή. Οι Πειραιώτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς επέλεξαν τον Έισι Λο, ο οποίος ήρθε στο μεγάλο λιμάνι από την Παρτιζάν. Με μικρές φιλοδοξίες. Στην πορεία, όμως, εξελίχθηκε στο ιδανικό κομμάτι που έλειπε από την ομάδα, η οποία στη συνέχεια σάρωσε τα πάντα στον διάβα της. Ένας δυναμικός γκαρντ, ο οποίος ήταν «βράχος» στην άμυνα, δίνοντας σημαντικές λύσεις, τόσο στο σκορ, όσο και στη δημιουργία. Εξαιρετικός στο πικ-εν-ρολ, τέλειωνε πάντα με καλάθι τις φάσεις που έτρεχε στον αιφνιδιασμό, παίζοντας μπάσκετ με τεράστια αυτοπεποίθηση. Μαζί του οι ερυθρόλευκοι κατέκτησαν δύο σερί χρονιές (2012, 2013) την Ευρωλίγκα και έγραψαν ιστορία, έχοντας σε κάθε τίτλο ενεργό ρόλο. Ήταν συγκλονιστικός στον τελικό του Λονδίνου κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, έχοντας 20 πόντους, 5 ασίστ και 5 ριμπάουντ. Το τέλος της καριέρας του ήταν άδοξο. Αποχώρησε από τον Πειραιά το 2014 καθώς αντιμετώπιζε πρόβλημα στο γόνατο. Δεν κατάφερε ποτέ να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση, αλλά θα μνημονεύεται για πάντα ως ένας από τους «ερυθρόλευκους ήρωες» που κατέκτησαν την Ευρώπη για δύο σερί χρονιές.

3) Αλφόνσο Φορντ: Η επιτομή του σκόρερ

Ο Αλφόνσο Φορντ είναι ένας από τους κορυφαίους σκόρερ όλων των εποχών στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Μάλιστα και η Ευρωλίγκα για να τον τιμήσει, έδωσε το όνομά του στο βραβείο για τον πρώτο σκόρερ της κάθε σεζόν. Αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό τη σεζόν 2001-02, κατακτώντας με τους Πειραιώτες το Κύπελλο Ελλάδας. Ολοκλήρωσε τη σεζόν με το εντυπωσιακό 24,8 πόντους ανά αγώνα, ενώ επιλέχθηκε και στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης. Ένας εκπληκτικός σκόρερ, ένας χαρισματικός σουτέρ, με εκπληκτική αίσθηση στο να βάζει τη μπάλα στο αντίπαλο καλάθι. Μεγάλος μαχητής της ζωής. Είχε διαγνωσθεί με λευχαιμία από το 1997, αλλά κάθε φορά τον βλέπαμε στο γήπεδο με ένα τεράστιο χαμόγελο, κάνοντας τα δύσκολα να μοιάζουν εύκολα. Δεν το έλεγε πουθενά όμως και δεν άφηνε το πρόβλημα υγείας του να τον επηρεάζει. Έδινε πάντα τον καλύτερό του εαυτό. Έφυγε από την ζωή στις 4 Σεπτεμβρίου του 2004 σε ηλικία μόλις 32 ετών και μέχρι σήμερα η ΚΑΕ Ολυμπιακός φροντίζει πάντα να τιμά τη μνήμη του.

4) Λιν Γκριρ: Το αριστερό του χέρι

Ο Λιν Γκριρ ήρθε στον Ολυμπιακό το 2007 και συνεργάστηκε αρχικά με τον προπονητή Πίνι Γκέρσον και ακολούθως με τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Ένας βραχύσωμος γκαρντ, αλλά με τρομερό αριστερό χέρι, διαθέτοντας εκπληκτικό σουτ, είτε από μέση απόσταση, είτε και από την περιφέρεια. Είχε το ένστικτο του σκόρερ και το έδειχνε σε κάθε ευκαιρία. Τη σεζόν 2007-08 μέτρησε 16,3 πόντους και 3,6 ασίστ, δείχνοντας έμπρακτα την ευχέρεια του σε σκορ και δημιουργία. Έμεινε για μία διετία (2007-09) στο μεγάλο λιμάνι, φτάνοντας με τους Πειραιώτες έως και το φάιναλ φορ του Βερολίνου το 2009. Μία σεζόν νωρίτερα, για την προημιτελική φάση, είχε «παγώσει» τη Μόσχα με εκείνο το αλησμόνητο νικητήριο καλάθι απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, το οποίο και έμεινε στην ιστορία. Ήταν και παίκτης για τα λεγόμενα μεγάλα σουτ, μία μόνιμη απειλή για τον κάθε αντίπαλο. Από τους κορυφαίους σκόρερ που έχουν φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα.

5) Τόμας Ουόκαπ: Ο πεζοναύτης από το Τέξας

Δεν είναι υπερβολή πως ο συγκεκριμένος παίκτης γράφει ιστορία στον Ολυμπιακό. Έχει κατακτήσει δύο σερί νταμπλ στην Ελλάδα με τους Πειραιώτες, συμμετείχε και σε δύο φάιναλ φορ μαζί τους, φτάνοντας έως και τον τελικό φέτος, επιτεύγματα που ελάχιστοι παίκτες έχουν καταφέρει στην ιστορία της ομάδας. Και σε όλα αυτά είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, αποτελώντας τον βασικό πλέι μέικερ των ερυθρολεύκων, δείχνοντας τρομερή διάρκεια και συνέπεια. Πέρσι έπαιξε σε σχεδόν 80 ματς. Βιονικός! Τρομερός στα αμυντικά του καθήκοντα, στην πορεία εξελίχθηκε σε έναν χαρισματικό δημιουργό, ενώ βελτίωσε και το παιχνίδι του στην επίθεση. Πλέον αποτελεί έναν από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες στην Ευρώπη. Η σεζόν που ολοκλήρωσε ήταν καταπληκτική, έχοντας μέσον όρο 7,3 πόντους, 5,6 ασίστ, 2.8 ριμπάουντ και 1,8 κλεψίματα. Κάνει σχεδόν τα πάντα στο παρκέ. Ανανέωσε δικαίως το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό έως και το 2027 και ετοιμάζεται να γίνει ο μακροβιότερος Αμερικανός γκαρντ στην ιστορία της ομάδας.