«Δεν μπορούμε άλλο»: Τέσσερις καλαθοσφαιρίστριες της Α2 κάνουν έκκληση για την επιστροφή στα γήπεδα!

Παραμελημένη έτσι κι αλλιώς, η Α2 μπάσκετ γυναικών έχει βυθιστεί και αυτή στο… σκοτάδι. Φως στο τούνελ δεν διαφαίνεται και αποφασίσαμε να δώσουμε τον λόγο σε τέσσερις αθλήτριες, εκ των πρωταγωνιστριών της κατηγορίας. Υπάρχουν και αυτές και καλό είναι να ακουστούν. Οι ερωτήσεις που τους τέθηκαν κοινές, οι παρακάτω:

- Πώς αντιμετωπίζετε το δεύτερο διάστημα καραντίνας και πώς αναπληρώνετε την έλλειψη προπονήσεων;

- Τι ζημιά θεωρείτε ότι θα κάνει στο ελληνικό μπάσκετ αυτή η πολύμηνη αποχή, λαμβάνοντας υπόψη ότι στο εξωτερικό τα πρωταθλήματα γίνονται κανονικά;

- Ποια είναι η ψυχολογία ενός παίκτη και πώς διαχειρίζεται την όλη κατάσταση ενώ έχει μάθει να είναι πρωταγωνιστής στο παρκέ και ξαφνικά μένει εκτός προπονήσεων και αγώνων για απροσδιόριστο χρονικά διάστημα;

- Κάνετε τίποτε άλλο εκτός από το μπάσκετ; Κι αν όχι, έχετε σκεφτεί πλέον να ασχοληθείτε με κάτι άλλο;

ΑΝΑ ΤΑΝΤΟΥΡΟΦΣΚΑ

«Αβεβαιότητα και ανασφάλεια»

Η… μπόμπερ Άνα Ταντουρόφσκα συμπληρώνει αισίως 10 χρόνια στην Ελλάδα, έχοντας φορέσει τις φανέλες των Ολυμπιακού Βόλου, Φάρου Κερατσινίου, Πανιωνίου, ενώ φέτος ξεκίνησε τη σεζόν με τη φανέλα του Ηρακλή. Είναι διεθνής με την εθνική ομάδα των Σκοπίων. Αγαπώντας τη χώρα μας και νιώθοντας πλέον Ελληνίδα, αφού μιλάει και άριστα τα ελληνικά, κοσμεί με την παρουσία της τα πρωταθλήματα γυναικών, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλες τις ομάδες που έχει αγωνιστεί.

- Προσπαθώ να γυμνάζομαι καθημερινά και να συντηρούμαι σε μία καλή φυσική κατάσταση. Μου αρέσει πολύ να διαβάζω την ελληνική γλώσσα και χαίρομαι που με βοηθάνε οι φίλοι μου καθημερινά να γίνομαι καλύτερη σε αυτήν.

- Σίγουρα η πολύμηνη αυτή αποχή δεν βοηθάει στην εξέλιξη του αθλήματος. Στις ερασιτεχνικές κατηγορίες που αγωνίζονται οι περισσότεροι νέοι παίκτες δεν υπάρχει δράση με αποτέλεσμα να μη βελτιώνονται. Από οικονομικής άποψης, οι περισσότεροι αθλητές είναι ανασφάλιστοι, επομένως δεν έχουν εισόδημα αυτούς τους μήνες. Αν σκεφτούμε πως ένα μεγάλο ποσοστό πρέπει να συντηρήσει τις οικογένειές του, η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Θα χρειαστεί επίσης ένας καλός προγραμματισμός για την επιστροφή μας στα γήπεδα, μια και οι κίνδυνοι τραυματισμών είναι πολύ μεγαλύτεροι.

- H ψυχολογία είναι κακή σίγουρα. Επικρατεί αβεβαιότητα και ανασφάλεια για το παρόν και το μέλλον. Είναι δύσκολο για τους αθλητές να διαχειριστούν αυτές τις πρωτόγνωρες καταστάσεις, όμως με υπομονή και πειθαρχία στο τέλος πιστεύω θα βγούμε νικητές. Άλλωστε αυτό είναι κάτι που αξίζει σε μία χώρα όπως η Ελλάδα με τόσο πολλές διακρίσεις στον χώρο του μπάσκετ.

- Ασχολούμαι με την προπονητική στις μικρές ηλικίες, είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Τα παιδιά έχουν επίσης μεγάλη ανάγκη για άθληση. Αναμένουμε τις εξελίξεις και τις αποφάσεις των υπευθύνων για την επιστροφή στους αθλητικούς μας ρυθμούς, πάντα σεβόμενοι την υγεία και τα μέτρα προστασίας ενάντια στον κορονοϊό.

ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΖΑΡΟΚΩΣΤΑ

«Καταστροφικό, σωματικά και ψυχικά»

Η Μαριλένα Ζαρόκωστα, στα 24 της, μετά από εννιά χρόνια συνεχούς παρουσίας στα γήπεδα της ΕΣΚΑΚ με τη φανέλα του Λεωνιδίου και των Δαναών Άργους, όπου συνέβαλε αποφασιστικά στην άνοδο της ομάδας για πρώτη φορά στην Ιστορία της στην Α2, φέτος μετακόμισε στον επίσης νεοφώτιστο στην Α2, Οίακα Ναυπλίου, και μαζί με την πολύπειρη Κατερίνα Σπαθάρου είναι οι πρωταγωνίστριες στο 3-0 της ομάδας. Η Μαριλένα έχει μ.ό. 13 πόντους και 10 ριμπάουντ και ισοφάρισε στα τελευταία δευτερόλεπτα τα παιχνίδια με Φοίνικα και Χίο που έδωσαν δύο μεγάλες νίκες στον Οίακα.

- Το δεύτερο λοκντάουν σε προσωπικό επίπεδο ήταν δυσκολότερο συγκριτικά με το πρώτο. Ιδιαιτερότητα σε αυτό είναι ότι η ομάδα είχε βρει ρυθμό, είχαμε δέσει μεταξύ μας και υπήρχε κίνητρο μετά τις τρεις νίκες που είχαμε κάνει! Παρ’ όλα αυτά προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά έτσι ώστε καθημερινά να δίνω ώθηση στον εαυτό μου! Τώρα όσον αφορά το πώς αναπληρώνω την έλλειψη προπονήσεων, προσπαθώ με κάθε δυνατό τρόπο. Κατ’ αρχάς πηγαίνω σε ανοιχτά γήπεδα έτσι ώστε να διατηρούμαι ακόμα σε φόρμα και κάνοντας βάρη και ατομικό πρόγραμμα στο σπίτι μου.

- Η ζημιά θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ μεγάλη γιατί μαζί με την πρώτη καραντίνα και το καλοκαίρι είχαμε αποχή επτά μηνών μακριά από τα γήπεδα και τώρα, ενώ είχαμε ξεκινήσει, είμαστε ήδη τρεις μήνες εκτός... Κάτι που μας αφήνει εντελώς εκτός ρυθμού. Είναι καταστροφικό, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, για έναν αθλητή όλο αυτό που γίνεται. Πραγματικά ζηλεύουμε βλέποντας οι αγώνες να γίνονται κανονικά στο εξωτερικό σε όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις γυναικών και σε όλα τα εθνικά πρωταθλήματα.

- Όπως καταλαβαίνετε η ψυχολογία είναι το σημαντικότερο αυτήν την περίοδο για έναν αθλητή. Διότι μας στερούν αυτό που πραγματικά αγαπάμε και όλο αυτό είναι δύσκολο να το διαχειριστούμε. Προσωπικά προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά και να είμαι προσηλωμένη στον στόχο μου, να βελτιώνομαι όσο μπορώ ατομικά, για να είμαι έτοιμη όταν ξεκινήσουμε πάλι. Ευελπιστώ να μπούμε το συντομότερο δυνατόν στον αγωνιστικό χώρο, εφόσον οι συνθήκες μάς το επιτρέπουν με τα κατάλληλα μέσα. Βέβαια, η υγεία μας προέχει.

- Ούσα αθλήτρια από μικρή ηλικία, με κέρδισε ο χώρος του γυμναστηρίου, έτσι ακολουθώ το επάγγελμα της γυμνάστριας καθώς θεωρώ ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το άθλημα. Όπως καταλάβατε το πλήγμα σε εμένα είναι διπλό λόγω της πανδημίας. Στο μέλλον θα με ενδιέφερε να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό στον τομέα αυτόν. Για το άμεσο μέλλον προτεραιότητά μου είναι να απολαμβάνω το άθλημα του μπάσκετ στο πιο υψηλό επίπεδο που μπορώ να φτάσω.

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΜΠΟΥΝΤΟΥΡΗ

«Μου λείπει η αθλητική ζωή μου»

Η διεθνής με όλες τις μικρές εθνικές ομάδες, Ελισάβετ Μπουντούρη, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της νέας γενιάς του ελληνικού μπάσκετ, πρωταγωνίστρια στην κατάκτηση του Πανελληνίου νεανίδων με τη φανέλα του Πρωτέα Βούλας και συμβάλλοντας στην άνοδο της Εθνικής νεανίδων στην Α’ κατηγορία της Ευρώπης, φέτος μεταγράφηκε στην Ηλιούπολη. Είναι από τις πρωταγωνίστριες της ομάδας στην Α2, από τις πρώτες σκόρερ και ριμπάουντερ στην κατηγορία.

- Σέβομαι 100% τις υποδείξεις των ειδικών και τα μέτρα που έχει ορίσει η πολιτεία και για αυτήν τη δεύτερη περίοδο εγκλεισμού και περιορισμού. Πέρα από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλοι αυτήν την περίοδο, οι αθλητές έχουν και κάτι παραπάνω να διαχειριστούν: o περιορισμός στις μετακινήσεις και τα κλειστά γήπεδα είναι δύο πολύ βασικά προβλήματα για να μπορέσω και εγώ να αναπληρώσω μια προπόνηση. Κατάφερα και ακολουθώ μια νέα καθημερινή προπονητική ρουτίνα: βελτίωσης της φυσικής κατάστασής μου με ειδικό πρόγραμμα μυϊκής ενδυνάμωσης, ενώ παράλληλα βελτιώνω και την ατομική μου τεχνική. Στο διάστημα αυτό του περιορισμού βρήκα προσωπικό χρόνο για όλα αυτά... Και είναι μια θαυμάσια ευκαιρία, λόγω καταστάσεων, να αφοσιωθώ περισσότερο στις σπουδές μου, που είναι εξίσου σημαντικές.

- Η διακοπή των πρωταθλημάτων ήταν κάτι που κρίθηκε απολύτως απαραίτητο και αναγκαίο. Το ίδιο σημαντικό και αναγκαίο είναι να βρεθεί από τους ειδικούς στον τομέα αυτόν ένας τρόπος επαναλειτουργίας των ομάδων. Με κάποιον τρόπο να ξεκινήσουν οι προπονήσεις (πάντα ακολουθώντας όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας). Η ομαδική προπόνηση δεν αναπληρώνεται ούτε με το τρέξιμο ούτε με ατομικές προπονήσεις. Και, ναι, είναι σίγουρο ότι μένουμε πολύ πίσω σε σχέση με τα άλλα πρωταθλήματα, όπως επίσης και σε επίπεδο εθνικών ομάδων.

- Η ψυχολογία όλων έχει αρχίσει να πιέζεται πολύ, το βλέπουμε όλοι μας καθημερινά. Στις οικογένειές μας, στο φιλικό περιβάλλον μας, στον κύκλο του ο καθένας. Το ίδιο συμβαίνει και με τους αθλητές. Το ίδιο δυστυχώς συμβαίνει και σε μένα προσωπικά. Το διάστημα πια της καραντίνας έχει διαρκέσει πολύ. Και ας μην ξεχνάμε ότι προερχόμαστε από μία πρώτη καραντίνα που δεν ξέρω κατά πόσο είχαμε προλάβει να επανέλθουμε... Μου λείπουν πολύ το παιχνίδι, οι προπονήσεις, οι αγώνες όπως και οι συμπαίκτριές μου και η ομάδα μου. Μου λείπει η αθλητική ζωή μου! Παρόλα αυτά οι ατομικές προπονήσεις είναι πια μονόδρομος όλη αυτήν την περίοδο. Παρά τις δυσκολίες όμως και την αβεβαιότητα, πρέπει να κρατάμε θετική στάση σε όλα. Δεν εγκαταλείπουμε και προχωράμε. Αισιοδοξία και ελπίδα... Θα τα καταφέρουμε!

- Όπως ανέφερα και προηγουμένως, βρήκα χρόνο και αφοσιώθηκα στις σπουδές μου. Είμαι φοιτήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο ΤΕΦΑΑ. Οπότε είναι μια ευκαιρία να μείνω αυτήν την περίοδο προσηλωμένη σε αυτό. Με ρωτάτε εάν θέλω να κάνω κάτι άλλο; Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Το μπάσκετ για μένα είναι η ζωή μου. Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, αλλά ούτε και θέλω κάτι άλλο πέρα από το μπάσκετ. Το αγαπώ και επιθυμώ να μπορέσω να αγωνιστώ σε όσο πιο υψηλό επίπεδο μπορώ, συνδυάζοντας με τον καλύτερο τρόπο και τις σπουδές μου και την αγάπη μου για το μπάσκετ!

ΗΡΩ ΚΟΥΦΟΓΙΑΝΝΗ

«Σαν αγρίμι στο κλουβί»

H Ηρώ Κουφογιάννη, στα 33 της, μία από τις καλύτερες τεχνικά ψηλές που κυκλοφορούν στα ελληνικά γήπεδα, έχει φορτώσει με πολλούς πόντους τα καλάθια των αντιπάλων, διεθνής με όλες τις μικρές εθνικές ομάδες, με μεγάλη καριέρα σε ομάδες της Α1, όπως ο Μ. Αλέξανδρος, ο Ιπποκράτης Κω, ο Άρης, τα Χανιά, αλλά και στο εξωτερικό, σε Ιταλία και Λουξεμβούργο. Φέτος ξεκίνησε τη χρονιά με τη φανέλα της Άμιλλας Τρίπολης ως μία από τις καλύτερες παίκτριες της Α2 κατηγορίας.

- Είναι κάτι πρωτόγνωρο όλο αυτό που συμβαίνει σε όλους μας και χρειάζεται πολλή υπομονή και δύναμη για να το αντιμετωπίσουμε, γιατί μας στερεί την κανονικότητά μας όπως ήταν μέχρι τώρα. Αυτό ήταν επόμενο να επηρεάσει και τις προπονήσεις μας. Με κλειστά γήπεδα και απαγόρευση κυκλοφορίας δεν είναι εφικτό να κρατηθούμε σε φόρμα. Εγώ προσωπικά προσπαθώ να αναπληρώσω την προπόνηση όσο μπορώ μέσα στο σπίτι, κάνοντας ποδήλατο για τη φυσική κατάσταση και για την ενδυνάμωση λάστιχα και ασκήσεις με το βάρος του σώματος.

- Με τη στέρηση των ομαδικών προπονήσεων και των αγώνων, θεωρώ ότι το επίπεδο του μπάσκετ θα πέσει. Με συνέπεια να χαμηλώσει και η δυναμικότητα των εθνικών μας ομάδων σε σχέση με τις ομάδες του εξωτερικού που συνεχίζουν κανονικά τις αγωνιστικές υποχρεώσεις τους. Εκτός αυτού, θα υπάρξει και ζημιά οικονομική στα σωματεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

- Η λαϊκή ρήση «σαν αγρίμι στο κλουβί» πιστεύω ότι αποδίδει στο έπακρον αυτό που νιώθει ένας αθλητής. Δυστυχώς δεν μπορεί να το διαχειριστεί εξ ολοκλήρου γιατί η κατάσταση που βιώνουμε δεν είναι σύμμαχος (κλειστά γυμναστήρια, απαγόρευση κυκλοφορίας, απροσδιόριστη επανέναρξη).

- Η αλήθεια είναι ότι δεν ασχολήθηκα με κάτι άλλο, ήταν προτεραιότητά μου το μπάσκετ. Αλλά μετά από αυτό που βιώνουμε θέλω να ασχοληθώ και με το αντικείμενο που έχω σπουδάσει (ΤΕΦΑΑ).