Σινάτρα - Νατ Κινγκ Κόουλ - Ντιν Μάρτιν: Η δυναστεία του βαρύτονου
Τρεις εμβληματικές φωνές σε μια φωτογραφία συνοψίζουν αυτό που αγάπησε η Αμερική στα μέσα του εικοστού αιώνα.
Ο Ντιν Μάρτιν όπως και ο Φρανκ Σινάτρα είναι δυο φωνές βγαλμένες από τη σχολή του Μπινγκ Κρόσμπι. Κανείς από τους δύο δεν ήξερε να διαβάζει μουσική αλλά διέθεταν ένα ερμηνευτικό μπρίο με το οποίο κατάφεραν να αποτυπώσουν στη χροιά της φωνής τους το Αμερικάνικο όνειρο καταμεσής του αιώνα των θαυμάτων.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Απέναντί τους ο Νατ Κινγκ Κόουλ, ένας δεξιοτέχνης πιανίστας της τζαζ είχε με τη σειρά του να επιδείξει μια πολύ ζεστή, χνουδάτη φωνή κι έγινε το αντίπαλο δέος για οποιονδήποτε τραγουδιστή έκανε επιτυχίες πάνω σε νότες βαρύτονου.
Οι τρεις μαζί σε μια φωτογραφία συνθέτουν ένα ογκώδη και ανυπέρβλητο μύθο που κυριάρχησε στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο στην πρώτη μεταπολεμική περίοδο. Ο κύριος My Way, ο κύριος Unforgettable, και ο κύριος Everybody loves somebody χαμογελούν με αυτοπεποίθηση προς τη μεριά της αθανασίας.
