Όταν έχω εσένα
Ο Red Duckling γράφει για ακόμα μία βραδιά που θα έχουμε να θυμόμαστε χάρη στον προπονητή που υπάρχει στον πάγκο και στην ανατριχιαστική εξέδρα.
Κάπου στο 20' (με) θυμήθηκα στην τελευταία πρεμιέρα του Ολυμπιακού στους ομίλους. Στο αντίστοιχο λεπτό, παγωμένος στην κερκίδα. Απογοητευμένος. Αποκαρδιωτική εικόνα στο χορτάρι, 0-2 αντί 0-4. Τώρα ευτυχώς, σκέφτομαι, έχουμε προπονητή. Το 0-0 θα μπορούσε άνετα να ήταν 1 ή και 2-0. Και ας είχες απέναντι κάποια Τότεναμ.
Δυο-τρία λεπτά μετά βλέπω στον πίνακα τις τελικές προσπάθειες. Πολλές με 0. Γυρίζω στον διπλανό μου, "δεν μου αρέσουν αυτά τα νούμερα". Λίγα λεπτά μετά, οι τελικές είναι 9-2 και το σκορ 0-2. Από ένα ανόητο πέναλτι και ένα σουτ που βρήκε ο Μόουρα. Έτσι είναι το Champions League όταν παίζει με τις τοπ ομάδες κάποιας Πρέμιερ Λιγκ...
Να' μαστε και πάλι λοιπόν στο 0-2. Αλλά αυτή τη φορά δεν έχω ξενερώσει. Έχω προπονητή που έχει φτιάξει ομάδα. Έχω και απίστευτη εξέδρα στα όρια της ανατριχίλας. Ναι, ο κόσμος δεν παίζει μπάλα. Δεν μπορεί να "λιώσει" την Τότεναμ. Αλλά μπορεί να δώσει ψυχολογία στη δική του ομάδα. Στήριξη. Δεν υπάρχει χειρότερο από τη μίρλα της εξέδρας...
Ολυμπιακός - Τότεναμ: Το εντυπωσιακό coreo της Θύρας 7 (vid+pics)
Κάπου στο 40' το πιστεύω ακόμα. Ένα γκολ μέχρι το ημίχρονο και όλα γίνονται. Και έγιναν! Και θα μπορούσαν να γίνουν και περισσότερα. Αλλά δεν είμαι άπληστος. Αυτή η κάποια Τότεναμ έπαιζε μετά από το 70' σε ρυθμούς Πρέμιερ Λιγκ. Και δες ποιους έφερε από τον πάγκο: Σισοκό, Σον, Λαμέλα. Οι... παγκίτες κόστιζαν όσο ολόκληρη η Σούπερ Λίγκα 1.
Παίρνω λοιπόν αυτό το υπέροχο 2-2 και φεύγω. Υπέροχο όχι γιατί... πληρώθηκα πάλι, αλλά γιατί μου πρόσφερε την ελπίδα ότι θα υπάρξει συνέχεια και τον Φλεβάρη. Έδωσε προοπτική ότι μπορούμε να ζήσουμε και άλλες τέτοιες στιγμές. Παρόμοιες βραδιές!
Ολυμπιακός - Τότεναμ 2-2: Τα γκολ της αναμέτρησης (vid)
Όχι δεν θα πάρουμε το Τσου Λου. Ούτε τελικό θα παίξουμε, ούτε ημιτελικό θα πάμε. Νομίζω πλέον ότι και η 8άδα σε αυτό το επίπεδο που έχει φτάσει η διοργάνωση είναι άθλος για ελληνική ομάδα. Αλλά ρε φίλε, ξέρεις ότι με αυτόν τον προπονητή και με αυτόν τον κόσμο μπορείς να ζήσεις τέτοιες νύχτες!
Από αυτές, τις Ολυμπιακές, που κοιμάσαι το ξημέρωμα από την υπερένταση...