Μαθήματα δημιουργικής γραφής από τον Αντρέ Μαλρό στον Αλμπέρ Καμύ

Δεν είναι τυχαίο που ο Καμύ με αφορμή το βραβείο Νόμπελ είχε πει: «Αν μπορούσα να γίνω μέλος της επιτροπής θα έδινα την ψήφο μου στον Αντρέ Μαλρό τον οποίο θαυμάζω και αγαπώ και υπήρξε για μένα δάσκαλος στα νιάτα μου».

Στον ίδιο τον Μαλρό ο Καμύ δεν έπαυε ποτέ να επαναλαμβάνει: «Δεν ξεχνώ ποτέ τι σας οφείλω». Η αλληλογραφία των δύο ανδρών που δημοσιεύτηκε από τον Gallimard το 2016 αριθμεί 36 επιστολές γραμμένες όχι στο πολύ ζεστό ύφος που διακρίνει την αλληλογραφία Καμύ-Ρενέ Σαρ, αλλά με εκτίμηση και αλληλοσεβασμό.

Ο Καμύ δεν ξέχασε ποτέ πως ο Μαλρό ήταν ο πρώτος που έβαλε πλάτη προκειμένου να πειστεί ο Γκαστόν Γκαλιμάρ να εκδώσει τον «Ξένο» μεσούσης της Γερμανικής κατοχής. Δεν ξέχασε όμως ακόμα περισσότερο τα μαθήματα δημιουργικής γραφής που πήρε από τον κατά 12 χρόνια μεγαλύτερό του Μαλρό, ο οποίος την εποχή εκείνη είχε ήδη κερδίσει το βραβείο Γκονκούρ και ήταν μια λογοτεχνική διασημότητα.

Ο Μαλρό διάβασε το χειρόγραφο του Καμύ και παρενέβη σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, συμβουλεύοντας τον νεαρό συγγραφέα από το Αλγέρι να δουλέψει λίγο περισσότερο τη σκηνή της δολοφονίας του Άραβα θεωρώντας πως δεν ήταν αρκούντως πειστική, όπως επίσης και το επεισόδιο με τον ιερέα, που ήταν κάπως διφορούμενο. Ο Μαλρό συμβούλευσε επίσης τον Καμύ να αποφύγει την συντακτική μονοτονία των προτάσεων του που σχηματίζονταν μονίμως από υποκείμενο, ρήμα, κατηγορούμενο ή αντικείμενο και την σκληρή στίξη της τελείας. Συγκεκριμένα ο Μαλρό του πρότεινε να εναλλάσσει συχνά την στίξη, έτσι ώστε να δώσει ποικιλία στην σύνταξη.

Το 1959 όταν ο Μαλρό έλαβε το υπουργικό χρίσμα στην κυβέρνηση ντε Γκωλ σχεδίαζε να παραχωρήσει την διεύθυνση ενός θεάτρου στον Καμύ αλλά το δυστύχημα της 4ης Ιανουαρίου 1960 ανέτρεψε τα σχέδια του.