Για ποιο λόγο το ΚΚΕ διέγραψε ένα δημοφιλή ηθοποιό του ελληνικού κινηματογράφου

Ήταν το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Σακελλάριου ο οποίος μιμούμενος τον Άλφρεντ Χίτσκοκ έκανε ένα γρήγορο πέρασμα μπροστά από το φακό υποδυόμενος τον θεατή ενός καβγά. Εγκαινίασε τις μεγάλες επιτυχίες της Φίνος Φιλμ και του ελληνικού κινηαμτογράφου. Η ταινία του 1948 «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» έβαλε το αυλάκι στο νερό όσον αφορά την απήχηση του σελιλόιντ στο ελληνικό φιλοθέαμον κοινό. Στα ζενερίκ της ταινίας υπάρχει ο χαρακτηρισμός «σατυρικός εφιάλτης». Αλέκος Σακελλάριος και Χρήστος Γιαννακόπουλος συνεργάστηκαν για το σενάριο που βασίστηκε ως συνήθως σε θεατρικό έργο. Η παραγωγή έγινε από τη Φίνος Φιλμ και την Ένωση Συνεργαζόμενων Καλλιτεχνών.

Στο εμβληματικό αυτό έργο πρωτοεμφανίζονται ηθοποιοί όπως η Ίλυα Λιβυκού και ο Μίμης Φωτόπουλος. Ο τελευταίος αποδέχτηκε τον ρόλο του πολιτικού καθοδηγητή χωρίς να υποψιαστεί πως κάτι τέτοιο θα ενοχλούσε το κόμμα του. Το ΚΚΕ δεν είδε με καλό μάτι την ερμηνεία του Φωτόπουλου που σατίριζε το πρόσωπο του ινστρούκτορα. Η ηγεσία του κόμματος, δεν διέθετε προφανώς την απαραίτητη δόση χιούμορ και αυτοσαρκασμού και τον διέγραψε με συνοπτικές διαδικασίες.

Η ταινία προβλήθηκε στις αίθουσες Αθηνών-Πειραιώς-Προαστίων το 1948 και έκοψε στην πρώτη προβολή 136.033 εισιτήρια. Η πρώτη προβολή έλαβε χώρα στο κινηματοθέατρο «Ρεξ» (Ρεξ/Κοτοπούλη) και τον κινηματογράφο «Κρόνος» (Κοτοπούλη/Κρόνος). Πρόκειται για μια από τις πρώτες ταινίες που στηλιτεύουν ανοιχτά το φαινόμενο του δωσιλογισμού στην κατεχόμενη Ελλάδα.