Γκαγκάτσης: «Θα αναλύσει ο Γιοβάνοβιτς τα αίτια και θα προχωρήσει»
Συνέντευξη του Μάκη Γκαγκάτση σχετικά με τον αποκλεισμό της Εθνικής από το Μουντιάλ. Τι είπε για τη συνέχεια.

Στην εκπομπή Center Fox του καναλιού Foxbet στο YouTube, φιλοξενήθηκε ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Μάκης Γκαγκάτσης. Με αφορμή τον αποκλεισμό της Εθνικής ομάδας από την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο κ. Γκαγκάτσης αναφέρθηκε σε μια σειρά θεμάτων για την Εθνική και όχι μόνο.
Αναλυτικά όσα είπε ο πρόεδρος της ΕΠΟ:
Ολυμπιακός: Εξαντλημένος αλλά δεν μασάει!
Για την πορεία της Εθνικής:
Φυσικά και ήταν αποτυχία -το είπα και στις δηλώσεις μου μετά το ματς. Η τρίτη θέση θεωρείται αποτυχία, ειδικά όταν ο στόχος ήταν η κατάκτηση της πρώτης θέσης στον όμιλο. Να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Είναι αποτυχία και καλούμαστε να τη διαχειριστούμε και εμείς, ως Ομοσπονδία.
Τι πήγε στραβά;
Είναι εύκολο να λέμε τι πήγε στραβά, είναι θεμιτή και η κριτική. Η ανάλυση, όμως, είναι δουλειά του προπονητή. Θα γίνει τις επόμενες ημέρες, θα δει και εκείνος τι δεν λειτούργησε σωστά, αφού η ομάδα δέχτηκε τρία γκολ στα τελευταία παιχνίδια. Όταν στην προηγούμενη διοργάνωση είχαμε πέντε νίκες σε έξι ματς, δεχόμενοι γκολ μόνο από την Αγγλία, κάτι άλλαξε. Θεωρώ ότι θα γίνει σωστή ανάλυση και πρέπει να δούμε τι δεν πήγε καλά -στην πνευματική προετοιμασία, αλλά και στην αγωνιστική. Τον Γιοβάνοβιτς τον θεωρώ τον κορυφαίο προπονητή στην Ελλάδα και τον ιδανικό για την Εθνική. Θα κάνει την ανάλυση που πρέπει, για να εμφανιστούμε δυνατότεροι στο μέλλον και να κοιτάξουμε το 2028. Πρέπει να σας πω ότι τα δύο τελευταία παιχνίδια δεν είναι αδιάφορα, αφού η κλήρωση για το Ευρωπαϊκό του 2028 θα επηρεαστεί και από αυτά, όπως και από τα δύο φιλικά του Μαρτίου και του Ιουνίου. Θα είμαστε σε μειονεκτική θέση, καθώς κάποιες ομάδες που θα συμμετάσχουν στο Μουντιάλ θα πάρουν επιπλέον βαθμούς. Στόχος είναι να κρατηθούμε στο δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας -κάτι πολύ σημαντικό για τη συνέχεια.
Υπάρχει ποδοσφαιρική εξήγηση για τόσα λάθη; Μήπως απειρία;
Δεν μπορώ να πω ότι είναι δείγμα απειρίας, αφού η πιο νεανική Εθνική που παρατάχθηκε στη Σκωτία κέρδισε 0-3 άνετα, χωρίς να απειληθεί.
Απειρία, λοιπόν, δεν ήταν. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών -απλώς έγιναν περισσότερα απ' όσα νομίζαμε. Να πω και κάτι: Όλα τα παιδιά έχουν την πλήρη στήριξή μας. Πολλοί είπαν για τον Τζολάκη. Το λάθος του δεν στοίχισε στην ήττα, έγινε στο 94ο λεπτό, στο 2-1. Ακόμα και αν στοίχιζε, τα λόγια του Τάσου που βγήκε και τον στήριξε στο τέλος, δείχνουν το κλίμα που υπάρχει. Ο ίδιος ο Τζολάκης ήταν καθοριστικός στο 0-3 και σε όσα ματς έπαιξε ήταν από τους κορυφαίους. Δεν προήλθε η ήττα από εκείνον. Μιλάμε για κορυφαίο τερματοφύλακα -όπως και ο Βλαχοδήμος και ο Μανδάς.
Για τα social media και τη στήριξη στον προπονητή
Δεν θα σας πω για τα social, γιατί δεν έχω. Θα σας πω, όμως, ότι καταλαβαίνω την ατμόσφαιρα. Πάντα υπάρχει μια κριτική υπέρ του δέοντος προς τον προπονητή -φτάνοντας στο σημείο να ακούγονται πράγματα όπως «να φύγει», «πιάσαμε ταβάνι» και άλλα τέτοια. Για να προλάβουμε οποιαδήποτε κατάσταση και να σβήσουμε ένα θέμα που δεν υπήρχε ποτέ, ανανεώσαμε το συμβόλαιο του προπονητή -χωρίς να γνωρίζουμε αν θα πάμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Εμείς θέλαμε να συνεχίσουμε έως το 2028. Από την πρώτη συζήτηση που είχαμε κάνει, είχαμε μιλήσει για τετραετές συμβόλαιο. Το ότι δεν πετύχαμε τον στόχο είναι μια αποτυχία -δεν σημαίνει, όμως, ότι φταίει μόνο ο προπονητής. Ούτε ότι πρέπει να τα ξηλώσουμε όλα Έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια και πιστεύω ότι η επόμενη επιτυχία θα έρθει. Είναι μια νέα Εθνική ομάδα, που έχει όλο το μέλλον μπροστά της. Υπάρχει στο μυαλό σας κάτι που αφορά το αγωνιστικό πλάνο των Εθνικών ομάδων; Πρώτη φορά βλέπουμε να παίρνει η Εθνική την πρωτοβουλία του αγώνα, να έχει κυριαρχία, ένα άλλο μοντέλο ποδοσφαίρου. Ανάλογα με τους παίκτες που έχεις, πρέπει να παίζει κιόλας. Το 2004 η Εθνική στηριζόταν στη μεσαία γραμμή. Έφτασε ο Ζήκος να μην έχει θέση στην ομάδα -και μιλάμε για παίκτη που είχε παίξει τελικό Champions League την ίδια χρονιά που προκριθήκαμε στο Euro 2004. Υπήρχαν τότε παίκτες όπως ο Μπασινάς, ο Καραγκούνης, ο Κατσουράνης, ο Ζαγοράκης. Κάθε προπονητής πρέπει να εκμεταλλεύεται τα όπλα που διαθέτει. Ο Ρεχάγκελ βασίστηκε στη μεσαία γραμμή και πέτυχε κάτι που είναι πολύ δύσκολο να ξαναζήσουμε. Ο Ιβάν, έχοντας μια «χρυσή γενιά», καλά κάνει και θέλει να παίξει διαφορετικό ποδόσφαιρο. Με αυτούς τους παίκτες, να κλεινόμαστε πίσω και να παίζουμε αλλιώς; Αυτή είναι ακριβώς η διαφορά. Το τι υλικό διαθέτει η κάθε ομάδα. Εγώ αντέχω την κριτική και βγήκα να στηρίξω τον προπονητή. Στην αποτυχία, όμως, πάντα κάποιοι ζητούν «αίμα στην αρένα» -και συνήθως αυτό το αίμα είναι του προπονητή.
Διαγνώστηκε πρόθεση να παραιτηθεί;
Τις δηλώσεις μου τις έκανα πριν μιλήσω με τον προπονητή. Μετά πήγα στα αποδυτήρια και μίλησα στους δημοσιογράφους στη μικτή ζώνη και μίλησα στους δημοσιογράφους, σημειώνοντας τρία πράγματα: Αποτυχία, στήριξη στους παίκτες, συνέχεια. Στη συνέχεια τον είδα να πηγαίνει για δηλώσεις στη συνέντευξη Τύπου. Μετά συναντήθηκα μαζί του. Μου είπε ότι το συμβόλαιό του δεν είναι δεσμευτικό -ήταν πολύ αντρίκειο αυτό που είπε. «Αν θέλετε να σκεφτείτε κάτι διαφορετικό, μην το δείτε ως δέσμευση», μου είπε. Του απάντησα ότι τις αποφάσεις τις έχω πάρει από το καλοκαίρι, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων. Μετά από δέκα λεπτά, δώσαμε τα χέρια: Συνεχίζουμε μαζί, σε κάθε περίπτωση, αφού και εκείνος κατάλαβε ότι έχει τη στήριξή μας. Η αποτυχία ή η επιτυχία είναι κάτι συνολικό. Δεν αφορά μόνο τον προπονητή. Μην εστιάζουμε στο ότι «απέτυχε ο προπονητής». Και η διοίκηση μπορεί να έχει κάνει λάθη.
Για τις Εθνικές ομάδες και την «Αναγέννηση» με τον Γιώργο Σαμαρά
Θέλω να σας πω για τις Εθνικές ομάδες -έχει περάσει το πρόγραμμα «Αναγέννηση» με τον Γιάννη Σαμαρά και τον Δημήτρη Παπαδόπουλο. Το πρόγραμμα απευθύνεται στις ακαδημίες, από 6 έως 14 ετών. Όλες οι ακαδημίες της Ελλάδας παίζουν το ίδιο ποδόσφαιρο, με τις ίδιες συνθήκες, σε όλη τη χώρα. Το πήραμε ως μοντέλο από την Ολλανδία και το Βέλγιο. Οι Δανοί μάς είπαν ότι ένα παρόμοιο πρόγραμμα είχαν ξεκινήσει το 2006, και οι καρποί του φάνηκαν από το 2018 και μετά -από τότε δηλαδή που δεν έχουν λείψει από καμία μεγάλη διοργάνωση.
Μήπως τελικά ανεβάσαμε πολύ τον πήχη;
Είμαστε χώρα της υπερβολής. Είναι σωστό να έχουμε προσδοκίες από την ομάδα. Κερδίσαμε 0-3 στη Σκωτία -τι να πούμε, ότι δεν θα πάμε στο Μουντιάλ; Φυσικά θα τα δώσουμε όλα, και μετά, αν δεν τα καταφέρουμε, θα πούμε ότι αποτύχαμε. Είναι σωστό να έχουμε απαιτήσεις, αλλά στην Ελλάδα δύσκολα υπάρχει μέτρο.
Για τις διαιτητικές αποφάσεις και την αίσθηση ασέβειας
Το ξαναλέω: Δεν αποτελεί δικαιολογία για την αποτυχία της Εθνικής. Όταν μιλάμε για τουρνουά έξι αγώνων, δεν είναι πρωτάθλημα 32 αγωνιστικών. Ένα λάθος μπορεί να κρίνει μια πρόκριση σε Μουντιάλ. Με τη Σκωτία, στο 2-1, υπάρχει καθαρό πέναλτι στον Ιωαννίδη -ξεκάθαρο, ειδικά στην εποχή του VAR. Δεν δόθηκε στο 90'. Η ήττα σκεπάζει τα πάντα, αλλά δεν μπορώ να μην το αναφέρω. Είπα, εντάξει, μπορεί να μην το είδε ο διαιτητής. Δεν το κάναμε άλλοθι. Πάμε παρακάτω. Την Κυριακή βλέπαμε το ματς Σκωτία-Λευκορωσία. Στο 1-0, ακυρώνεται γκολ της Λευκορωσίας για φάουλ στο κέντρο. Αν αυτό ήταν φάουλ, τότε του Ιωαννίδη ήταν… δύο πέναλτι! Πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο. Επικοινώνησα και με τον Θόδωρο Θεοδωρίδη -κάπου πρέπει και εγώ να απευθυνθώ. Μίλησα και με άλλους αξιωματούχους της UEFA. Αν η Σκωτία έφερνε ισοπαλία και εμείς κάναμε δύο νίκες, ενώ οι Δανοί έπαιρναν ισοπαλία με τη Σκωτία, θα πηγαίναμε στα μπαράζ για τις πιθανότητές μας.
Οικονομικός αντίκτυπος από την απώλεια της πρόκρισης;
Υπάρχει, φυσικά, οικονομικός αντίκτυπος. Η πρόκριση στο Μουντιάλ του 2022 άξιζε περίπου 9 εκατομμύρια δολάρια. Τα φετινά στοιχεία η FIFA δεν τα έχει ακόμα δημοσιεύσει, αλλά σίγουρα θα ήταν περισσότερα. Υπάρχουν έξοδα, φυσικά, αλλά είναι χρήματα που θα πήγαιναν στην Ομοσπονδία. Έχουμε κάνει τον προγραμματισμό μας, έχουμε και το προπονητικό κέντρο, αλλά σαφώς και θα μας λείψουν αυτά τα έσοδα.
Για την κριτική στον Πογιέτ
Ο Πογιέτ στηρίχθηκε αρκετά. Ήρθε το 2021, βγήκε πρώτος στο γκρουπ C και έδωσε τη δυνατότητα στην ομάδα να διεκδικήσει την πρόκριση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Κανείς δεν περίμενε να περάσουμε τη Γαλλία ή την Ολλανδία. Όμως, απέναντι σε Καζακστάν και Γεωργία, οφείλαμε να προκριθούμε. Καταλαβαίνω την κριτική. Μια χαρά στηρίχθηκε ο Πογιέτ αυτά τα τέσσερα χρόνια. Ξαναλέω: Τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς τον θεωρώ τον καλύτερο προπονητή στην Ελλάδα και τον καταλληλότερο για την Εθνική.
Για τον Στεφάν Λανουά και τη διαιτησία
Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες οχλήσεις από ομάδες. Κάποιο τηλέφωνο μπορεί να χτυπήσει, φυσιολογικό είναι. Ο Ηλιόπουλος δεν επικοινώνησε μαζί μου -δεν ξέρω αν μίλησε με τον Λανουά. Η ΚΕΔ είναι ανεξάρτητη. Το είπε και ο κύριος Θεοδωρίδης: Δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι για Έλληνα αρχιδιαιτητή. Θεωρώ ότι ο Λανουά κάνει καλή δουλειά. Στο Κηφισιά – ΑΕΚ, όλες οι φάσεις μπήκαν στο VAR. Ο καθένας μπορεί να βλέπει διαφορετικά, με τα «γυαλιά» της ομάδας του, αλλά όταν μια φάση δεν μπαίνει στο VAR, σημαίνει ότι η ΚΕΔ θεωρεί σωστή την αρχική απόφαση του διαιτητή.
Είστε ευχαριστημένος από τη φετινή διαιτησία;
Είμαι πιο ευχαριστημένος από πέρυσι, αλλά όχι απόλυτα. Υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Όπως είπα, γιατί να έρθει ένας ξένος διαιτητής, να κάνει ένα λάθος και να πούμε «τυχαίο», ενώ όταν το κάνει Έλληνας να πούμε «ύποπτο»; Αυτό δεν τιμά κανέναν. Οι Έλληνες διαιτητές θα αρχίσουν να σφυρίζουν τα ντέρμπι Κυπέλλου, με VAR ξένων. Η ΚΕΔ δουλεύει όλη μέρα πάνω σε αυτό. Αυτήν τη στιγμή κάνουν και ένα τριήμερο σεμινάριο για να αναλύσουν φάσεις. Στην τέταρτη αγωνιστική έγιναν αρκετά λάθη -το αναγνωρίζω. Καταλαβαίνω ότι κάθε ομάδα, ανάλογα με τους στόχους της, θεωρεί πως αδικείται και προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα. Είναι αναμενόμενο. Το θέμα είναι να μην οξύνονται τα πνεύματα. Δεν έχουμε ανακοινώσεις για τη διαιτησία, ούτε χρειάζεται όλο αυτό το τοξικό κλίμα. Το μόνο που καταφέρνουμε έτσι είναι να υποβαθμίζουμε το ίδιο μας το προϊόν. Θα μου πείτε «Έχουμε καλό προϊόν;». Και όμως, έχουμε σημαντικό προϊόν! Έχουμε γήπεδα γεμάτα, ομάδες που παίζουν ωραίο ποδόσφαιρο, τέσσερις συλλόγους σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Το ποδόσφαιρό μας δεν είναι τόσο άσχημο και τόσο τοξικό όσο θέλουμε να το παρουσιάζουμε. Λάθη γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται. Εδώ είμαστε για να τα αποδεχόμαστε -και τις αποτυχίες και τα λάθη- να κοιτάμε στον καθρέφτη και να προχωράμε μπροστά, διορθώνοντας τα όσο μπορούμε.