«Πάθος, ψυχολογία και… Ελλάδα! Με αυτά θα παλέψω!»

Ο Πάρης Μπατζάβαλης χρειάστηκε μία βολή για να αφήσει πίσω του ένα πολύ άσχημο για τον ίδιο χρονικό διάστημα, μια μακρόχρονη απουσία από τον στίβο λόγω τραυματισμού. Μια βολή, η πρώτη του μετά την επάνοδό του στην αγωνιστική δράση, κάρφωσε το ακόντιο στα 85,46 μ. και πήρε την πρόκριση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βερολίνου. Ο τραυματισμός ανήκει στο παρελθόν, ο Έλληνας ακοντιστής επέστρεψε στο υψηλό επίπεδο και μέσα από τη συνέντευξή του στο ΦΩΣ μιλά για τα δύσκολα που πέρασαν και τα καλύτερα που έρχονται για τον ίδιο και τον ελληνικό στίβο.

Πώς κατάφερες μετά από μια πολύμηνη απουσία να επιστρέψεις τόσο έτοιμος και δυνατός και να πιάσεις το όριο πρόκρισης στο Ευρωπαϊκό μόλις στον πρώτο αγώνα σου;

Δεν θα σας κρύψω ότι ήταν πολύ δύσκολο.Υπήρχαν στιγμές που δεν ένιωθα καλά με τον Πάρη, με τον εαυτό μου. Βέβαια, έπρεπε να είμαι συγκεντρωμένος στο στόχο μου και απ’ ότι φάνηκε τον πέτυχα με τον καλύτερο τρόπο. Σίγουρα δε στηρίζομαι στην καλή βολή που έκανα, αλλά στηρίζομαι σε μία καλή πορεία για το 2018.

Πώς πέρασε όλος αυτός ο καιρός; Τι σκεφτόταν ο Πάρης σε αυτή την επίπονη διαδικασία;

Ο Πάρης σκεφτόταν πολλά, διότι δεν ήταν λίγα αυτά που πέρασα και σίγουρα το γεγονός ότι ήμουν μακριά από μεγάλους αγώνες δεν με διευκόλυνε ψυχολογικά. Το πείσμα, η υπομονή και η θέληση μου με έκαναν να το πιστέψω και να τα καταφέρω, γιατί αυτός είναι ο αθλητισμός.

Με ποιες προσδοκίες πηγαίνεις στο Βερολίνο; Τι θα θεωρήσεις εσύ προσωπικά επιτυχία στο Ευρωπαϊκό;

Στο Βερολίνο πάω ήδη με μία επιτυχία, γιατί είναι επιτυχία ότι θα είμαι παρών στην μεγαλύτερη διοργάνωση του στίβου τη φετινή χρονιά. Βέβαια αυτό που θα μου χάριζε μεγάλη χαρά, γιατί μου έχει λείψει όλον αυτόν το καιρό που δεν μπόρεσα να συμμετέχω σε μεγάλο αγώνα, θα ήταν να μπω στον τελικό και να προσπαθήσω για το καλύτερο εκεί.

Πώς επέλεξες τον ακοντισμό; Ποιο είναι το στοιχείο που το κάνει ξεχωριστό αγώνισμα κατά την άποψή σου;

Επέλεξα εντελώς τυχαία τον ακοντισμό, περισσότερο λόγω της αδελφής μου. Αυτή με έβαλε σε αυτό το τριπάκι που λέγεται ακόντιο σιγά σιγά, χωρίς να το καταλάβω. Το αγάπησα από την πρώτη μέρα.

Αυτό που το κάνει τόσο εντυπωσιακό και κατά τη γνώμη μου ένα από τα ομορφότερα αθλήματα του στίβου, είναι ότι πρέπει να έχεις πολλά πράγματα όσο αφορά στις δυνατότητες του σώματος, ώστε να μπορείς να κάνεις ακόντιο. Πρέπει να είσαι δυνατός, ελαστικός, γρήγορος και να έχεις τέλεια επαφή με το όργανο... Αυτό από μόνο του το κάνει πολύ ενδιαφέρον και όχι βαρετό.

Η Ελλάδα ευτύχησε να βγάλει τον Κώστα Γκατσιούδη στο παρελθόν, που έφτασε στο πιο υψηλό επίπεδο. Πέρσι είδαμε τον Γιάννη Κυριαζή να είναι 6ος στον κόσμο. Φέτος είναι πιθανό να έχουμε ως χώρα δύο ακοντιστές στο Ευρωπαϊκό… Πόσο σημαντικό θα είναι αυτό;

Σίγουρα ο Κώστας ήταν ένας μεγάλος αθλητής και είδωλο κατά τη γνώμη μου. Όσον αφορά στο συναθλητή μου, ο Γιάννης είναι ένα άξιο παιδί και καλός μου φίλος. Κατάφερε πέρυσι να κάνει ένα μεγάλο βήμα για την καριέρα του διότι είναι μικρός ακόμα. Κατόρθωσε να βγει 6ος στον κόσμο, αυτό από μόνο του τα λέει όλα. Σίγουρα θα ήθελα να είμαστε μαζί στο Ευρωπαϊκό, πρώτα ο Θεός, και μελλοντικά να κατορθώσουμε κάτι όπως και οι Γερμανοί που θα έχουν τρεις συμμετοχές στο Ευρωπαϊκό. Έτσι θα ανεβάσουμε το επίπεδο της χώρας μας.

Ποιος αθλητής αποτέλεσε - αν υπάρχει φυσικά - πρότυπο για σένα ξεκινώντας τον ακοντισμό;

Υπήρχαν πολλά πρότυπα κατά το ξεκίνημα μου στο ακόντιο όπως οι Ζελέζνι, Μακάροφ, Πιτκαμάκι, Θόρκισεν, Βέτελ, Ρόλερ, αλλά στην πορεία αποδείχτηκε ότι ο καθένας είναι ξεχωριστός. Τι θέλω να πω με αυτό; Ότι όλοι έριξαν μακριά το ακόντιο με τον δικό τους τρόπο και έτσι ήθελα το πρότυπο μου να είμαι εγώ και να κάνω τον Πάρη πρότυπο για τους άλλους.

Τι θα ήθελες να βελτιώσεις στον τρόπο με τον οποίο ρίχνεις το ακόντιο;

Φυσικά έχω να βελτιώσω πολλά πράγματα, γιατί όσο ζεις μαθαίνεις και όσο ζεις γίνεσαι καλύτερος. Είμαι παιδί που ακούω, είμαι παιδί στρατιώτης και μου αρέσει συνεχώς να βελτιώνομαι σε οποιοδήποτε τομέα. Αυτό θα με κάνει καλύτερο και στη ζωή μου την αθλητική, αλλά και μετά που δεν θα υπάρχει ο αθλητισμός.

Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα άλλαζες στον ελληνικό στίβο;

Θα άλλαζα λίγο τη νοοτροπία του Έλληνα, γιατί έχει μάθει να τα βρίσκει λίγο εύκολα. Δεν είμαι σίγουρα εγώ αυτός που θα αλλάξει όλο τον κόσμο, αλλά είμαι αυτός που θα βάλει ένα λιθαράκι θετικό σε αυτή τη χωρα. Σίγουρα έχουμε πολλά προβλήματα με τα στάδια, τον τρόπο προπόνησης ή τον τρόπο αποκατάστασης. Δεν θέλω να τα λέω διότι δεν με βοηθάει αυτό στην προπόνηση γιατί αυτό που μας έχει μείνει είναι το πάθος μας, η ψυχολογία μας και η χώρα μας. Και με αυτά θα παλέψω!

Πως διαφοροποιείται η προετοιμασία σου και η προσέγγιση των αγώνων σου πλέον με την αλλαγή από την IAAF και την εφαρμογή του ranking;

Ακόμα βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο, δεν έχει οριστικοποιηθεί, είναι σε δοκιμαστικό επίπεδο. Σίγουρα θα είναι πολύ δύσκολα αλλά και ταυτόχρονα πιο δίκαιο πλέον. Σε αυτή τη φάση που βρίσκομαι μπορώ να κάνω αρκετούς αγώνες στο εξωτερικό. Το θέμα είναι για τη νέα γενιά, η οποία θα δυσκολευτεί πολύ διότι αν δεν έχει ένας αθλητής μάνατζερ, δεν θα μπορεί να βρει αγώνες στο εξωτερικό για να ανεβάσει τη βαθμολογία του.

Συμφωνείς στο ότι εδώ και 2-3 χρόνια ο ελληνικός στίβος παρουσιάζει σταθερή επιστροφή στο υψηλό επίπεδο; Θα εκπροσωπηθεί με αρκετά μεγάλη ομάδα στο Βερολίνο, όπως και στις πιο μικρές κατηγορίες…

Τα τελευταία χρόνια έχουμε παρουσιάσει άνοδο, με νέα παιδιά. Είναι κάτι που πρέπει να το προσέξει η Ελλάδα και να τους δώσει κίνητρο για να συνεχίσουν αυτή τη δύσκολη προσπάθεια. Είμαι αισιόδοξος και πιστεύω ότι και φέτος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα θα έχουμε μεγάλη αποστολή και σίγουρα κάποιες επιτυχίες. Δεν μπορώ να ξέρω τι ακριβώς γίνεται στις μικρότερες ηλικιακά κατηγορίες, αλλά τους εύχομαι όλους καλή επιτυχία και να προσπαθήσουμε όλοι μας για το καλύτερο.