Ο νέος είναι...αλλιώς!

Ο Χρήστος Μεγγλίδης γράφει για τον φορτσάτο προς τον Ολυμπιακό Μαντί Καμαρά και για την ελπίδα του Κέβιν Μιραλάς που έσβησε δικαιολογημένα.

Ο νέος είναι...αλλιώς!

Δεν υπήρχε ιδανικότερος τρόπος για τον Μαντί Καμαρά να αποχαιρετήσει την ομάδα του, πριν από το μεγάλο άλμα και την πρόκληση της καριέρας του στον Ολυμπιακό. Ο Αφρικανός μέσος είχε παραγκωνιστεί τους τελευταίους μήνες, από τη στιγμή που έγινε γνωστή η συμφωνία του με τον ελληνικό σύλλογο. Κι από εκεί που ήταν βασικός και αναντικατάστατος στην Αζαξιό, βρέθηκε μεταξύ (κυρίως) πάγκου και εξέδρας. Με λίγες συμμετοχές στον δεύτερο γύρο του γαλλικού πρωταθλήματος.

Τα έφερε έτσι η ποδοσφαιρική μοίρα και στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν, σε αυτό όπου κρίνονταν τα πάντα για την προσπάθεια των Κορσικανών να ανεβούν στη μεγάλη κατηγορία, ο πιο καθοριστικός παίκτης του ματς ήταν ο Καμαρά. Ήρθε πάλι από τον πάγκο προκειμένου να βοηθήσει ώστε η ομάδα του να πάρει την πρόκριση από την Χάβρη. Κι όταν όλα έμοιαζαν χαμένα, στις καθυστερήσεις της παράτασης, με ένα καταπληκτικό γκολ με μακρινό σουτ ισοφάρισε και έστειλε την έκβαση στη διαδικασία των πέναλτι. Από την οποία η Αζαξιό αναδείχθηκε νικήτρια και εξασφάλισε την προαγωγή της στη Ligue 1.

Είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα για το πώς πρέπει να απαντά ένας ποδοσφαιριστής στα διάφορα τερτίπια που δέχεται από το σύλλογό του. Όταν του δίνεται η ευκαιρία, να την αξιοποιεί. Και να γίνεται ήρωας, όπως συνέβη τώρα με τον νεαρό χαφ. Το όφελος για τον Ολυμπιακό είναι ότι θα υποδεχτεί έναν παίκτη σε σούπερ ψυχολογία, έτοιμο να δείξει από την προετοιμασία ότι ήταν σωστή η εισήγηση του Μοντέστο και η επιλογή των Ελλήνων να τον αποκτήσουν.

Από την Γαλλία, λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά. Στο Βέλγιο. Ο Κέβιν Μιραλάς έμαθε επισήμως την απόφαση του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ να μην τον συμπεριλάβει στις τελικές κλήσεις για το Μουντιάλ της Ρωσίας. Ο Κέβιν είχε την ελπίδα περισσότερο λόγω της εκτίμησης που τρέφει σε αυτόν ο Ομοσπονδιακός τεχνικός και λιγότερο από την αγωνιστική του κατάσταση. Η δυνατότητα να δείξει μέσω του Ολυμπιακού ότι άξιζε μία θέση στο μουντιαλικό ρόστερ πήγε χαμένη, διότι με τον μετριότατο απολογισμό στους μήνες του στον Πειραιά δεν μπορούσε να περιμένει κάτι περισσότερο. Εδώ ο Μαρτίνεθ άφησε εκτός ολόκληρο Ναϊγκολάν που ήταν βασικός στην Ρόμα και κόντεψε να την πάει μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Πώς θα γινόταν να πάρει τον Μιραλάς, έχοντας μάλιστα και τόσες πολλές επιλογές στην επιθετική γραμμή, με παίκτες αξίας δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και σε καλή φόρμα;

Όπως και γενικότερα στη ζωή, έτσι και στο ποδόσφαιρο: όταν κάποια πράγματα τελειώνουν, κάποια άλλα αρχίζουν. Σε αυτή την εναλλαγή για τον «άδειο» Μιραλάς και τον «γεμάτο» Καμαρά, συνδετικός κρίκος ήταν ο Ολυμπιακός...