Ολυμπιακός: Ας δείξουν ότι υπάρχουν

Σύσταση για μάσκες ήταν το ματς της Λαμίας από πλευράς Ολυμπιακού. Όχι στο στόμα και στη μύτη. Στα μάτια. Ιός σε έξαρση.

Δεν είναι ανάγκη να γίνουν σχόλια για κάτι ανύπαρκτο. Ο Ολυμπιακός στην Λαμία δεν υπήρχε. Άρα τι να σχολιαστεί; Κάτι που δεν εμφανίστηκε; Αυτό που μέχρι να δεχτεί το γκολ της ήττας δεν μπορούσε να περάσει καν τη σέντρα λες και μπήκε να παίξει με τη Σίτι στο Έτιχαντ; Λες και γαλοπούλες δεν είχαν χωνευτεί από το εορταστικό ρεπό διαρκείας. Σαν να μην είχαν προηγηθεί «γκέλες» σε Βόλο και Περιστέρι που εκείνες είχαν τέλος πάντων και κάποια ελαφρυντικά. Αλλά ήταν «γκέλες» που έπρεπε να είχαν σταθμιστεί αναλόγως.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει άλλο δρόμο παρά της αντίδρασης. Εάν είναι ομάδα που υπάρχει, έχει μπροστά της ματς να το κάνει. Εάν είναι αυτό της Λαμίας, απλώς δεν θα μπορέσει. Όμως όσο και να είναι υπερβολή της υπερβολής ο ενθουσιασμός που είχαν φέρει κάποιες καλές εμφανίσεις δείγματα προόδου, άλλο τόσο είναι υπερβολή να θεωρηθεί αυτή η ομάδα γενικώς εντελώς ανήμπορη και δίχως δυνατότητες για να παρουσιαστεί ως κανονικός Ολυμπιακός.

Ο κόσμος έχει κάθε δικαίωμα να σχολιάζει ό,τι θέλει. Για το ποιος φταίει περισσότερο ή λιγότερο, πολύ ή καθόλου. Μέσα στην ομάδα εάν κυριαρχήσει ένα τέτοιο σκηνικό, η σωτηρία για τη φετινή σεζόν δεν θα υπάρξει. Καλά τα πλάνα και οι συμβουλές για την επόμενη χρονιά, αλλά η φετινή είναι ακόμη στη μέση. Η επίρριψη ευθυνών και η απόρριψη ευθυνών είναι τώρα το μόνο που δεν πρέπει να γίνει. Αλλιώς, καλό καλοκαίρι και πάλι εδώ θα είμαστε για προπονητές, αθλητικούς διευθυντές, μεταγραφές και πρότζεκτς.

Για να υπάρξει ομάδα πρέπει να είναι… ομάδα. Σε όλα. Και όλοι. Μέσα στο γήπεδο, από το πρώτο λεπτό. Όχι υπομονή και βλέπουμε να μη φάμε γκολ, να βάλουμε ένα και να πάμε παρακάτω. Γιατί έτσι, το παρακάτω θα έρθει σίγουρα. Ο φετινός Ολυμπιακός δεν είναι η ομάδα των ονείρων κανενός φίλου του, αλλά δεν είναι και αυτό το τίποτα της Λαμίας. Μην τρελαθούμε. Ας το δείξουν. Όλοι οι αρμόδιοι, σε κάθε πόστο.

Και κάτι που μοιάζει με λεπτομέρεια και είναι λεπτομέρεια. Αλλά δεν παύει να αποτελεί (ακόμη μία) απορία. Κάποιες ωραίες κομπίνες που είχαν δουλευτεί και εμφανιστεί στις στατικές φάσεις, με τις οποίες γίνονταν ευκαιρίες ή ήρθαν και κάποια γκολ, γιατί σβήστηκαν από τον πίνακα; Γιατί μετατράπηκαν ξανά σε σέντρες προπόνησης για τον αντίπαλο γκολκίπερ;

Λεπτομέρειες θα πείτε και θα έχετε δίκιο, φέρνοντας στο μυαλό σας ότι μετά το χαμένο πέναλτι, τη διπλή ευκαιρία αμέσως μετά και την κεφαλιά του Ντόη στο 56’, δεν έγινε άλλη φάση. Μέχρι το 96’. Για σαράντα λεπτά. Αλλά και στο πρώτο ημίχρονο μετά την ευκαιρία του Μασούρα στο 7’ τίποτα μέχρι το 48’ που έληξε. Πάλι για σαράντα λεπτά και βάλε. Άρα τι να σχολιάσεις και τι να αναλύσεις. Μετά την ΑΕΚ, ελπίζουμε να υπάρχει κάτι προς σχολιασμό. Πρέπει να υπάρχει γιατί ο Ολυμπιακός δεν είναι «αυτό» της Λαμίας. Το κενό.