Ρεβάνς χωρίς νόημα

Ο Στράτος Διακουμόπουλος γράφει στο ΦΩΣ για το φαινόμενο των άδειων κερκίδων στις ρεβάνς του Κυπέλλου Ελλάδος.

Ρεβάνς χωρίς νόημα

Η διεξαγωγή διπλών αγώνων από τόσο νωρίς στο Κύπελλο στερεί τη δυνατότητα έκπληξης στους μικρούς και «σκοτώνει» το ενδιαφέρον της διοργάνωσης
Αγώνες Κυπέλλου περιλαμβάνει το μεσοβδόμαδο πρόγραμμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και για ακόμα μία σεζόν επαναλαμβάνεται το ίδιο λάθος στον σχεδιασμό της διοργάνωσης.

Φυσικά διορθώθηκε το απόλυτο «ανέκδοτο» που ήταν οι… όμιλοι στη φάση των «32», αλλά και πάλι εξακολουθεί να υφίσταται η διεξαγωγή διπλών αγώνων από τόσο νωρίς στον θεσμό. Χωρίς καλά καλά να έχουν μπει στη μάχη οι πέντε πρώτοι της περασμένης Σούπερ Λίγκας (ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, Ατρόμητος, Άρης), διεξάγονται τώρα έντεκα επαναληπτικές αναμετρήσεις. Και το ερώτημα είναι: ποιος ο λόγος; Γιατί να μην είναι νοκ άουτ τα παιχνίδια σε αυτήν τη φάση; Γιατί να μην επιβραβευτούν με πρόκριση η Καλαμάτα που κέρδισε τη Λάρισα, η Καβάλα που νίκησε τον ΟΦΗ, ο Απόλλων Λάρισας που επικράτησε της Ξάνθης;

Η απάντηση είναι προφανής και έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τα τηλεοπτικά δικαιώματα της διοργάνωσης. Το κανάλι που έχει πληρώσει για να αναλάβει την προβολή του Κυπέλλου θέλει να δείξει όσο περισσότερα παιχνίδια γίνεται, έστω και αν με αυτόν τον τρόπο «σκοτώνει» το ενδιαφέρον που από τη φύση του εμπεριέχει ο θεσμός. Από τη μια ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες να περάσει ομάδα μικρότερης κατηγορίας τον μεγαλύτερο, δεδομένου πως υπάρχει η ρεβάνς για να διορθώσει ο ισχυρός την γκέλα. Από την άλλη στις περιπτώσεις που πράγματι η μεγαλύτερη ομάδα καθαρίσει από το πρώτο παιχνίδι την πρόκριση, επιβεβαιώνοντας την ανωτερότητά της, η ρεβάνς μετατρέπεται σε αγγαρεία άνευ προηγουμένου.

Θα είχε πραγματικά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να μάθουμε πόσοι είδαν τηλεοπτικά χθες στη 1.45 μετά το μεσημέρι εργάσιμης ημέρας τη ρεβάνς του Παναιτωλικού με τον Ιάλυσο και ποια… ανάγκη τούς οδήγησε να κάνουν κάτι τέτοιο. Για το πόσοι πήγαν στο γήπεδο για να διαπιστώσουν αν τα δεύτερα της ομάδας του Αγρινίου σφραγίσουν την πρόκριση έπειτα από το 4-0 στη Ρόδο, πρόκειται πιθανώς για αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου.

Γιατί να πάει η Παναχαϊκή στο ΟΑΚΑ να παίξει σήμερα με τον Παναθηναϊκό; Για να δουν οι προπονητές τις ρεζέρβες τους σε ποια κατάσταση βρίσκονται; Ας παίξουν φιλικά ματς. Δεν χρειάζεται να υποβαθμίζουν το Κύπελλο.

Ρίχνουμε μια ματιά στις υπόλοιπες χώρες, που επίσης γίνονται αυτές τις ημέρες ανάλογα ματς. Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Σκοτία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Πολωνία, Κροατία, άπασες στις φάσεις των «32», «16» ή «8», χρησιμοποιούν το φορμάτ των νοκ άουτ αναμετρήσεων. Κάποιες το διατηρούν έως το τέλος, κάποιες εντάσσουν διπλούς αγώνες στον ημιτελικό, ελάχιστες από τον προημιτελικό.

Αλλά από τους «32» πρέπει να είμαστε η μοναδική χώρα ανά τον κόσμο όπου τα ζευγάρια είναι διπλά. Μια «πανάρχαια» ποδοσφαιρική διοργάνωση, δομημένη ακριβώς για να υπάρχει η αγωνία της «μίας ευκαιρίας» που θα έχει ο Δαυίδ για να ρίξει νοκ άουτ τον Γολιάθ, και αυτήν καταφέραμε και τη «μαγαρίσαμε».

Και έτσι θα βρεθούμε από τους «16» κιόλας που θα μπει και το περσινό «Τοπ 5» να διεξάγεται ένα μίνι πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας δίχως την παρουσία των «μικρών». Και στην πραγματικότητα θα περιμένουν όλοι τους ημιτελικούς ή τον τελικό για να ανάψουν τα αίματα και να μπει ο κόσμος στο πνεύμα του Κυπέλλου, που όλο το προηγούμενο διάστημα απαξιώνεται από αυτούς που θα έπρεπε να το αναδεικνύουν, τους επιτελείς δηλαδή της ΕΠΟ που έχουν την ευθύνη της οργάνωσης και διεξαγωγής του.