Θοδωρής Ντάντος: «Ο Πανιώνιος πέρασε από τις φωτιές της καταστροφής. Θα τα καταφέρουμε ξανά»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Για τα χρέη στο ποδόσφαιρο που καίνε. Για το μπάσκετ και τον Φάνη. Για το γήπεδο που είναι από μόνο του μεγάλο θέμα. Για το πόλο που βγήκε τρίτο. Για τους 3.000 αθλητές αυτού του ιστορικού συλλόγου που όλοι έχουμε κάτι λίγο ή πολύ στην καρδιά μας για αυτόν.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 14/6/2022

Τη μεγάλη Ιστορία του Πανιωνίου, τους παικταράδες που έχει βγάλει, τα γνωρίζουμε, έχω κάνει συνεντεύξεις για τον Πανιώνιο. Πάμε σε πιο άμεσα θέματα. Πρώτα απ' όλα, να δώσουμε στον κόσμο την ιδιότητα αυτού που μιλάει.

Ονομάζομαι Θοδωρής Ντάντος, είμαι αντιπρόεδρος στον Πανιώνιο Γυμναστικό Σύλλογο Σμύρνης. Όμως εξίσου σημαντικό και κρίσιμο είναι ότι αποτελώ μέλος της συμμετοχικής κίνησης για τον Πανιώνιο «Ορφέας», η οποία προέκυψε από ανοιχτές και μαζικές διαδικασίες που εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν οι οργανωμένοι οπαδοί (Πάνθηρες), απευθυνόμενοι σε όλο τον υγιή κόσμο του Πανιωνίου. Μαζί με άλλα δύο πρόσωπα, τον Νικήτα Βέλλη και τον Αλέξη Κομνηνίδη, φέρουμε την τιμή και το χρέος να εκπροσωπούμε τη συλλογικότητα του «Ορφέα» στο Διοικητικό Συμβούλιο, με συγκεκριμένη ατζέντα και στόχο - και όχι για να κάνουμε καριέρα παράγοντα. Είμαι λοιπόν ένας στρατιώτης του συλλόγου που καλείται να προσφέρει υπηρεσίες και να εκπροσωπήσει τον μεγαλύτερο προσφυγικό σύλλογο του ελληνισμού στην πλήρη και εκ βάθρων αναγέννησή του.

Εκλεγμένος πότε;

Τον Μάιο του 2021.

Πόσα μέλη έχει ο Ερασιτέχνης Πανιώνιος;

Θα μου επιτρέψεις να αναφέρομαι στον ΠΓΣΣ ως ο Σύλλογος, καθώς ο όρος «Ερασιτέχνης», σημειολογικά αναφερόμενος στη «μάνα» του Πανιωνίου, μου φαίνεται φτωχός. Σε ιστορικές και κρίσιμες στιγμές ο Σύλλογος είχε καταγράψει συνελεύσεις 1.000 και πλέον ατόμων σε ασφυκτικά γεμάτα αμφιθέατρα. Με την απαξίωση των τελευταίων αρκετών ετών (θλιβερό φαινόμενο δυστυχώς όχι μόνο στον Πανιώνιο αλλά σε όλα τα ιστορικά σωματεία) φτάσαμε σε συνελεύσεις μερικών δεκάδων «ρομαντικών». Τον τελευταίο έναν χρόνο, από τη στιγμή που ενεργοποιηθήκαμε μέσω του «Ορφέα», τα ενήμερα μέλη έχουν φτάσει από σχεδόν 100 στα 300+ μέσα σε έναν χρόνο! Μέλη ενεργά, που δεν πλήρωσαν μόνο για τη συμμετοχή σε κάποια εκλογική διαδικασία «τρενάκι», αλλά που έχουν συνειδητοποιήσει ότι η συμμετοχή είναι μονόδρομος, αν θέλουμε να έχουμε Πανιώνιο ΓΣΣ και στο μέλλον.

Όταν λέμε Ερασιτέχνης Πανιώνιος, τι εννοούμε; Πες μου όλα τα τμήματα σε όλα τα σπορ που έχετε, άνδρες - γυναίκες, και τις ακαδημίες.

Είναι η «μάνα» του Συλλόγου, που φέρει την περήφανη σφραγίδα του Ιστορικού από το 1890 στη Σμύρνη μέχρι και σήμερα. Είναι το αθλητικό και πολιτιστικό παιδί της σμυρναϊκής κοινωνίας, που είχε στόχο την ευγενή ανάπτυξη και εξέλιξη του σώματος και του πνεύματος των νέων της Σμύρνης και φέρει τον τίτλο της ένωσης των πόλεων της Μικράς Ασίας στον αρχαίο δεσμό του Πανιωνίου, τίτλος που χάνεται σε βάθη χιλιετιών στην ελληνική Ιστορία. Σήμερα ο Σύλλογος είναι η αθλητική και -ελπίζουμε και- η πνευματική στέγη για νέες και νέους σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ, στίβο, βόλεϊ, χάντμπολ, κολύμβηση, πόλο, ενόργανη, πινγκ πονγκ, σκάκι, πετάνγκ.

Στα σπάργανα βρίσκεται και το τμήμα της πυγμαχίας. Είμαστε αθλητικός Σύλλογος με την έμφαση στο αναπτυξιακό κομμάτι και όχι στο εισπρακτικό. Δεν είμαστε «μπουτίκ γυμναστικής», όπως ισχύει για κάποια σωματεία. Φέρουμε τον τίτλο του μεγάλου Αθλητικού Σχολείου, καθώς ο Πανιώνιος ζει και μεγαλουργεί σε μεγάλο βαθμό στηριζόμενος κυρίως σε δικά του παιδιά από τις ακαδημίες αγοριών και κοριτσιών. Ταυτόχρονα, έχουμε ανοιχτές τις εγκαταστάσεις μας και τα προγράμματά μας και στο κοινό της ευρύτερης τοπικής κοινωνίας για προσωπική γυμναστική και ψυχαγωγία.

Πόσοι αθλητές σύνολο; Μαζί και με τα παιδιά.

Κατά μέσον όρο ο Πανιώνιος είναι το αθλητικό σπίτι για περίπου 3.000 αθλήτριες και αθλητές κάθε έτος. Η πανδημία φυσικά είχε το αποτύπωμά της και σε εμάς. Έτσι, τα τελευταία δύο χρόνια φιλοξενήσαμε περίπου 2.400 την πρώτη χρονιά και 2.800 τη δεύτερη.

Τι ρεύμα πληρώνετε; Πες μου την αύξηση, τα ποσά.

Οι φετινές συνθήκες με την αγορά ενέργειας και τις πρωτόγνωρες αυξήσεις στα τιμολόγια είναι πραγματικά καταστροφικές. Υποφέρει όλη η κοινωνία και προφανώς τα πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα, μαζί τους και εμείς ως Σύλλογος. Την τελευταία χρονιά προ κόβιντ οι λογαριασμοί ενέργειας στον Σύλλογο έφτασαν τα 45.546,22 ευρώ στο δωδεκάμηνο. Φέτος, στους εννέα μήνες περίπου, είμαστε στις 107.500 και αναμένεται να κλείσουμε το δωδεκάμηνο με πάνω από 140.000. Καμία περσινή οικονομική πρόβλεψη δεν μπορούσε να μας προετοιμάσει για 100.000 περισσότερα έξοδα σε ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς μάλιστα να αναφέρομαι στα υπέρογκα επίσης ποσά πετρελαίου για τις πισίνες και τα κλειστά γυμναστήρια του αθλητικού τετραγώνου μας. Επιπροσθέτως, βιώνουμε την αντανάκλαση της απόγνωσης οικογενειών που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα και ζητούν να συνεχίσουν τα παιδιά τους δωρεάν ή που καθυστερούν αρκετά τις πληρωμές των συνδρομών τους. Η πολιτεία οφείλει να βρει άμεσα λύση και για αυτό το πρόβλημα, αν δεν θέλει να κλείσουν οι αθλητικοί σύλλογοι, όπως ο Πανιώνιος, που είναι πραγματικά η αγκαλιά για χιλιάδες παιδιά. Είμαστε πλέον πολύ κοντά σε τέτοια σενάρια, αν συνεχιστεί το κύμα ανατιμήσεων και ακρίβειας.

Τι έργα έχετε κάνει; Πες μου για τις νέες εξέδρες, για τις αίθουσες από κάτω, για τις πλημμύρες.

Ίσως δεν το γνωρίζουν αρκετοί φίλαθλοι, που ξέρουν μόνο τις ποδοσφαιρικές κερκίδες του Πανιωνίου, αλλά το Στάδιό μας είναι το πληρέστερο Στάδιο (με μεγάλο δίκτυο κλειστών χώρων και γυμναστηρίων) στα νότια προάστια της Αθήνας. Το πολύ παλιό Στάδιο του Πανιωνίου

φιλοξενεί αγώνες όλων των αθλημάτων, τουρνουά και επίσημους αγώνες όλων των ομοσπονδιών, είναι από τους ελάχιστους χώρους στην Αττική με κλειστό στίβο και βοηθητικούς χώρους. Φιλοξενεί, επίσης, αγώνες των εθνικών ομάδων, προπονήσεις φιλοξενούμενων ευρωπαϊκών ομάδων στις διεθνείς διοργανώσεις, εξυπηρετεί δωρεάν και τις πανελλήνιες εξετάσεις και μετρήσεις για την εισαγωγή στα ΤΕΦΑΑ και στις σχολές σωμάτων ασφαλείας.

Δεν είναι γνωστό.

Αυτό το φιλόξενο Στάδιο, η γηπεδάρα μας για εμάς τους Πανιώνιους, στέκεται όρθιο από το φιλότιμο λίγων, με αγώνα και προσπάθειες ακόμα λιγότερων. Σχέδια που έπρεπε να έχουν υλοποιηθεί και παρέμειναν σχέδια μακέτες, προτεραιότητες που δόθηκαν από κρατικούς φορείς σε ιδιώτες επιχειρηματίες να χτίσουν φαραωνικά καταστήματα ποδοσφαίρου με ιδιωτική εκμετάλλευση, πάντα με το άφθονο σε τέτοιες περιπτώσεις δημόσιο χρήμα, είχαν ως συνέπεια ένα από τα τελευταία Στάδια με πλήρη στίβο, ανοιχτό στον μαζικό αθλητισμό, να έχει μείνει στο βάθος της λίστας των αυτοδιοικητικών οργανισμών. Ευτυχώς όμως το φιλότιμο και οι προσπάθειες αυτών των λίγων είχαν ως αποτέλεσμα το τελευταίο έτος να ξεκινήσει ένα απαραίτητο έργο με χρηματοδότηση της Περιφέρειας και εποπτεία του δήμου Νέας Σμύρνης για συντήρηση και μόνωση στις κερκίδες, το οποίο έπρεπε να έχει γίνει χρόνια πριν. Το ότι υπήρχε η γνωστή κωλυσιεργία στην υγρομόνωση και συντήρηση των κερκίδων για πολλά χρόνια είχε ως συνέπεια τα κλειστά γυμναστήρια που φιλοξενούνται από κάτω -και κυρίως αυτό της ενόργανης- να πλημμυρίσουν αρκετές φορές, καταστρέφοντας εξοπλισμό και υποδομές δεκάδων χιλιάδων που κληθήκαμε πάλι ως Σύλλογος να καλύψουμε. Για να δώσουμε μία εικόνα, σκεφτείτε πλημμυρισμένο το γυμναστήριο που παιδιά σαν τον παγκόσμιο Λευτέρη Πετρούνια γυμνάστηκαν και έκαναν τα πρώτα τους αθλητικά βήματα. Τεράστια η οικονομική επίπτωση, ανυπολόγιστη η ντροπή για τη χρόνια αδιαφορία. Πάλι μετά από αρκετές περιπέτειες και κρατικές παλινωδίες αυτό το έργο, με το οποίο θα τοποθετηθούν και καινούργια καθίσματα στις θύρες 1-2-3 για να αποκτήσει μία φρέσκια εικόνα το γήπεδο, νιώθουμε «τυχεροί» που υλοποιείται έστω και τώρα, έστω και έτσι.

Πες μου για το στέγαστρο.

Η υπόθεση «Στέγαστρο Πανιωνίου» θα μπορούσε και να αποτελεί βιβλίο αστυνομικού θρίλερ, όχι φυσικά για τον τίτλο αλλά για το περιεχόμενο της υπόθεσης που ξεκινάει κάπου το 2003. Στον πυρετό προετοιμασίας για τη φιλοξενία των Ολυμπιακών του 2004, αποφασίστηκε το Στάδιο του Πανιωνίου να μη συμπεριληφθεί ουσιαστικά στο πλάνο μιας ολοκληρωτικής αναβάθμισης των «βοηθητικών αθλητικών χώρων» (παράξενο, μια και το «Γ. Καραϊσκάκης» είχε ήδη αποφασιστεί από Στάδιο

με στίβο και πολλαπλές αθλητικές χρήσεις στα πλαίσια των Ολυμπιακών Αγώνων να υποβαθμιστεί στην πραγματικότητα σε αποκλειστικά ποδοσφαιρικό γήπεδο). Με ενέργειες της τότε δημοτικής αρχής, που συμμετείχε ενεργά και στα διοικητικά του Πανιωνίου, κατατέθηκε αίτημα προς κρατικούς φορείς, στο πλαίσιο και της συμμετοχής του ποδοσφαιρικού τμήματος στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, να εξοπλιστεί το Στάδιο με ένα στέγαστρο στις θύρες 4-7. Το έργο πράγματι εγκρίθηκε, η σύμβαση υπογράφηκε με τον εργολάβο και η ευθύνη της χρηματοδότησης αναλήφθηκε από τη ΓΓΑ. Όταν έναν χρόνο αργότερα άλλαξε η κυβέρνηση, αποφασίστηκε σε μία νύχτα να σταματήσει η κρατική χρηματοδότηση σε έργα που ωφελούμενη θα ήταν κάποια ΠΑΕ (παραδόξως, έχω αρκετά παραδείγματα περί της μεροληπτικής εφαρμογής αυτής της απόφασης), με αποτέλεσμα, ενώ ο εργολάβος είχε παραδώσει στον Σύλλογο το έργο, να μην πληρωθεί αυτό που όριζε η συμφωνία, και άρα η απαίτηση να μετατοπιστεί τελικά στον Σύλλογο και όχι στην ΠΑΕ! Το χρέος βάραινε χρόνια τον Σύλλογο, με συνέπεια κάποια στιγμή να έρθουν οι κατασχέσεις, οι δεσμεύσεις σε λογαριασμούς και σε έσοδα, που έπληξαν καθοριστικά τη λειτουργία ολόκληρου του Πανιωνίου. Περίπου 17 χρόνια αργότερα, λοιπόν, κάναμε τις πρώτες ουσιαστικές και αληθινές επαφές με την πλευρά του εργολάβου και μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες κλείσαμε με διακανονισμό και την καλή θέληση του επιχειρηματία μία από τις μεγαλύτερες διαχρονικές πληγές του Συλλόγου.

Πες μου για τον «Ορφέα».

Όπως τόνισα πριν, ο «Ορφέας», η συμμετοχική κίνηση για τον Πανιώνιο, γεννήθηκε μέσα από ανοιχτές διαδικασίες που δρομολόγησαν οι Πάνθηρες το καλοκαίρι του 2020, όταν πλέον συνειδητοποιήσαμε πως τα δύο πιο αγαπημένα και δημοφιλή τμήματά μας, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, είχαν οδηγηθεί από την κακοδιαχείριση και τις καταστροφικές επιλογές των διοικούντων των αντίστοιχων ανωνύμων εταιρειών σε διάλυση. Πρώην ενεργοί οπαδοί, ισόβιοι Πανιώνιοι, μαζευτήκαμε με διάφορες ειδικότητες από όλα τα μετερίζια (οικονομολόγοι, οικοδόμοι, μαρκετίστες, σύμβουλοι επιχειρήσεων, δημοσιογράφοι, γραφίστες, τεχνικοί, μηχανικοί, καθηγητές) και με οδηγό τις αξίες του πρωτεργάτη της ανασύνταξης του Πανιωνίου μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, Δημητρού Δάλλα, αλλά και με αυθεντικό πείσμα και ξεροκεφαλιά πρόσφυγα, είπαμε ότι τώρα είχε φτάσει η στιγμή για δουλειά και συλλογικότητα. Είχε πει ο Δάλλας μία φράση (την οποία αρκετοί από άλλα σωματεία προσπάθησαν να οικειοποιηθούν στη συνέχεια): «Ο Πανιώνιος είναι ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν ποτέ». Πώς μπορείς, με τέτοια κληρονομιά, να μη σηκώσεις την ευθύνη να ξαναστήσεις τον γίγαντα Πανιώνιο ξανά στα πόδια του; Ιδέες, εθελοντική εργασία, διαφάνεια, εκσυγχρονισμός διαδικασιών, think tank, ανάδειξη του Πανιώνιου πολιτιστικού κεφαλαίου, πόλος «κυανέρυθρης» συσπείρωσης, αφορμή για ανάδειξη νέων ικανών διοικητικών παραγόντων, όλα αυτά μαζί έγιναν ο «Ορφέας», που στάθηκε η αφορμή να συσπειρωθεί ο κόσμος γύρω από τον Σύλλογο. Όχι για να ξαναστήσουμε το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο σε νέες βάσεις μόνο, αλλά να διασφαλίσουμε ότι η «μάνα» του Συλλόγου θα είναι πλέον δυνατή και ικανή να στέκεται περήφανα και αυτόνομα στα πόδια της, μαζεύοντας τα συντρίμμια που κατά καιρούς αφήνουν πίσω οι ιδιώτες «επενδυτές».

Τι θα γίνει με τα χρέη;

Μιλώντας για αξίες και ιδανικά, πώς αυτό μπορεί να μη μείνει μια κλισέ ατάκα για λαϊκή κατανάλωση; Μαζί με τα συντρίμμια του Συλλόγου που υπέφερε από χρόνια αδιαφορία, αμοραλισμό και πολλά ακόμα στερητικά -α δικών του διοικούντων, αρχίσαμε να μαζεύουμε και τα χρέη προς δικούς του ανθρώπους. Η πίεση για να επιστρέψει ο ποδοσφαιρικός Πανιώνιος υπήρξε τεράστια και πάνω στην οπαδική καψούρα και αγωνία για την επόμενη μέρα, ακούστηκαν και ακούγονται ακόμα κάποιες φωνές που πρότειναν να ακολουθήσουμε μεθόδους συγχώνευσης, αγοράς ΑΦΜ, μετονομασίας κ.λπ. Αναρωτηθήκαμε ανοιχτά: Πώς θα μας μεταλλάξει αυτό; Πόσο κοντά είναι μία τέτοια κίνηση στις αξίες του πρόσφυγα Πανιωνίου, να γραφτούν στο... χιόνι απαιτήσεις και μισθοί ανθρώπων του; Και συγχρόνως να αγωνίζεται με τα κυανέρυθρα χρώματα και την ιωνική ασπίδα στο έμβλημά του; Κάπου εκεί ήρθε η σκληρή πραγματικότητα, με την αυτοκτονία του ποδοσφαιριστή του Άρη, Νίκου Τσουμάνη, να μας επιβεβαιώσει ότι ο δρόμος που επιβάλλει η Ιστορία μας να ακολουθήσουμε είναι ο δύσκολος και σκληρός δρόμος της εκκαθάρισης, της αγωνιστικής ανόδου με δικές μας δυνάμεις, ώστε παράλληλα όσο γίνεται να εξαλειφθούν τα αίτια τέτοιων δραματικών συμβάντων. Ό,τι είναι νόμιμο ή νομότυπο δεν είναι απαραίτητα και ηθικό. Ας παλέψουμε, ας πληρώσουμε και ας έχουμε εμπιστοσύνη στο DNA του Συλλόγου. Είμαστε πολύ μεγάλο μέγεθος για να χαθούμε, όπως πολλοί φοβούνται. Ο Πανιώνιος πέρασε από τη φωτιά της σφαγής και αναγεννήθηκε από τις στάχτες του χάρη στις αξίες και στη σκληρή δουλειά των προσφύγων. Έτσι θα τα ξανακαταφέρουμε.

Πόσα είναι τα χρέη στο ποδόσφαιρο, ξέρει κανείς;

Κάθε μέρα που περνάει τα πράγματα ξεκαθαρίζουν ολοένα και περισσότερο. Μέσα στους επόμενους λίγους μήνες όλο το πέπλο μυστηρίου που έχει δημιουργηθεί θα φύγει για να αποκαλυφθεί μία πολύ πιο διαχειρίσιμη κατάσταση από όσο υπολογίζαμε κι εμείς. Το χρέος προς το δημόσιο είναι συγκεκριμένο και σταθερό, αλλά αυτό έχει πλέον έναν δίκαιο και βατό τρόπο που έχει ήδη διακανονιστεί με βάση τις προβλέψεις της ρύθμισης του νόμου του υπουργού κ. Αυγενάκη. Όσον αφορά το χρέος προς ιδιώτες, ως Πανιώνιος ΓΣΣ έχουμε ξεκινήσει ενέργειες, σε συνεργασία με ένα από τα πιο έγκριτα νομικά γραφεία της Αθήνας που εξειδικεύεται σε αθλητικό δίκαιο και παρόμοιες υποθέσεις, για καταγραφή και διασταύρωση από όλες τις διαθέσιμες πηγές (ΕΠΟ, αποφάσεις, αγωγές, υποθέσεις Πρωτοδικείου, Ειρηνοδικείου κ.λπ.). Πολύ σύντομα θα είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε στα μέλη του Συλλόγου σε πρώτη φάση ποια είναι τα ευρήματα. Και θα ενημερώσουμε υποψήφιους επενδυτές και ενδιαφερόμενους για το εύρος του ιδιωτικού χρέους και τις νομικές και λογιστικές προβλέψεις για την αποπληρωμή του 50% και όλα τα σενάρια χαρτογραφημένα με ακρίβεια. Μπορώ να πω ότι το χρέος είναι κατά πολύ μικρότερο από όσο αρχικά περιμέναμε και σε τέτοιον βαθμό που κάνει μία έξυπνη επένδυση στον Πανιώνιο εξαιρετικά βιώσιμη και επωφελή.

Ο Σκούρας τι πέτυχε με τη ρύθμιση;

Ο κ. Κυριάκος Σκούρας, όπως και ο υιός του, Δημήτρης, είναι πηγές ασφάλειας και στήριξης της ομάδας. Είναι άνθρωποι που σηκώνουν με συνέπεια και αξιοπρέπεια το βάρος του Συλλόγου, βοηθώντας σε όλα τα επίπεδα και το «ευχαριστώ» προς εκείνους είναι λίγο. Αξιοποιώντας την προσωπικότητά του και τα κανάλια επικοινωνίας που είχε, ο κ. Σκούρας βρήκε ευήκοα ώτα για να εκθέσει το πρόβλημα διαχείρισης του χρέους προς το δημόσιο, με τρόπο που αφενός ικανοποιεί το δημόσιο, με τη λογική ότι τα χρέη θα αποπληρωθούν μέχρι τελευταίου σεντ, αφετέρου κάνει απόλυτα διαχειρίσιμη την αποπληρωμή του από έναν νέο επενδυτή με την αυτόματη πρόβλεψη του 5+20% των εσόδων από εισιτήρια και τηλεοπτικά αντίστοιχα. Λόγου χάρη: 15.000-20.000 ευρώ στη Σούπερ Λιγκ 2 και 70.000-100.000 στη Σούπερ Λιγκ θα ήταν η ετήσια αποπληρωμή. Χωρίς να υπάρχει καμία ποινική ευθύνη στους νέους επενδυτές και με το κεφάλαιο να παραμένει σταθερό χωρίς νέες προσαυξήσεις και τόκους.

Γιατί όμως δεν έρχεται κανείς να επενδύσει σοβαρά λεφτά;

Νομίζω ότι η κάκιστη συγκυρία του κορονοϊού με την ανασφάλεια που προκάλεσε με τα κλειστά γήπεδα ή την περιορισμένη δυνατότητα προσέλευσης φιλάθλων, η έλλειψη καταγραφής και ενημέρωσης για τα ποσά του χρέους που δημιουργούσαν μία κάποια αμφιβολία ή και μύθους γύρω από το ύψος τους, η κακή ενημέρωση από κάποιους που διακίνησαν αστήρικτα σενάρια προβάλλοντας προσωπικές εκτιμήσεις, όπως επίσης η γενικότερη στενότητα σε πλήθος σοβαρών και υγιών επενδυτών, σε συνάρτηση με την άρνησή μας να κάνουμε τον Πανιώνιο χώρο εκτόνωσης σε επενδυτές-φωτοβολίδες στοιχήματος και «καθαρισμού» παράνομου πλουτισμού, είναι μία πρώτη εξήγηση. Είναι σίγουρο όμως ότι πλέον η κατάσταση αλλάζει και πιστεύουμε ότι με σωστά και προσεκτικά βήματα θα υπάρξουν σύντομα ευχάριστες εξελίξεις.

Γιατί δύο χρόνια ο Πανιώνιος δεν μπορεί να ανέβει από τη Γ' Εθνική;

Θα πρέπει να διακρίνουμε αυτήν τη διετία σε δύο επιμέρους σεζόν για να κατανοήσουμε καλύτερα τι δεν πήγε καλά. Την πρώτη σεζόν η ομάδα βρέθηκε ξαφνικά αναγκασμένη να αγωνιστεί σε ένα πρωτάθλημα που δεν γνώριζε. Ενώ πήγε καλά στον όμιλό της και τερμάτισε πρώτη, στα μπαράζ που ακολούθησαν δεν κατάφερε να πάρει κάποια από τις θέσεις που οδηγούσαν στην άνοδο. Όταν στο τέλος του καλοκαιριού ήρθε η πρόσκληση από την ΕΠΟ έπειτα από κενά που δημιουργήθηκαν στη Σούπερ Λιγκ 2, τα χρονικά περιθώρια ήταν πλέον πολύ ασφυκτικά, με αποτέλεσμα να μην προσφέρεται η δυνατότητα εύρεσης λύσης με βάση τα στάνταρ που θέτουμε για τον άνθρωπο ή το σχήμα που θα οδηγήσει στην επόμενη μέρα. Σίγουρα οι φίλοι του Πανιωνίου αλλά και αρκετοί από τους αναγνώστες θα θυμούνται ότι το -υπαρκτό και τιμητικό- ενδιαφέρον του κ. Γιάννη Τσακουμάκου δεν είχε προχωρήσει. Οι υπόλοιπες προτάσεις που είχαν παρουσιαστεί εκείνη την περίοδο είναι ανάξιες λόγου... Φέτος η ομάδα πάλεψε έντιμα, όλοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, όμως φάνηκε πως κάτι της έλειπε για να κυριαρχήσει στον όμιλο... Δεν θέλουμε να αναλωνόμαστε σε αιτιάσεις για εξωαγωνιστικούς παράγοντες, δεν το επιτρέπει το μέγεθος του Πανιωνίου αυτό, αλλά θα ήμασταν άδικοι αν δεν αναφέρουμε ότι και αυτοί έπαιξαν τον ρόλο τους σε κομβικά σημεία του πρωταθλήματος. Για παράδειγμα η εικόνα των δεκάδων γυμνασμένων «κυρίων» που εν είδει ασφάλειας γηπέδου στέκονταν 30 εκατοστά πίσω από τον επόπτη στο Ρουφ, προκαλώντας και βρίζοντας τους οπαδούς μας και την αποστολή, είναι μία εικόνα που προσβάλλει τη διοργάνωση και τον αθλητισμό γενικότερα.

Τι περιουσιακά στοιχεία έχει ο Πανιώνιος;

Την αποκλειστική ιδιοχρησία του Σταδίου, του κλειστού «Ανδρέας Βαρίκας», του πρώην κλειστού «Αργύρης Κορωναίος» (κατέρρευσε η τέντα κατά την κακοκαιρία «Ελπίδα» τον περασμένο Ιανουάριο), τα πάγιά του, τον εξοπλισμό του, αλλά περισσότερο από όλα την προσφυγική του καταγωγή, το πολιτισμικό του κεφάλαιο, τις αδιαπραγμάτευτες αξίες του και το brand name του που τον κάνουν αναγνωρίσιμο απ' άκρη σ' άκρη της χώρας ως το μεγαλύτερο Αθλητικό Σχολείο της Ελλάδας και σίγουρα το πιο αποδοτικό σε παραγωγή και ανάδειξη τεράστιων αθλητών. Για την ΠΑΕ θα πρέπει να μας απαντήσει με ακρίβεια ο εκκαθαριστής ή η εκκαθαρίστρια όταν δεήσει να ξεκινήσει η ήδη καθυστερημένη διαδικασία εκκαθάρισης.

Ο Τσακίρης αποκλείεται πια να επανέλθει;

Προφανώς είναι μία ερώτηση που θα πρέπει να απευθυνθεί στον ίδιο. Η σχέση του Πανιώνιου και του Τσακίρη έχει υπάρξει ως μία από τις πιο έντονες σχέσεις αγάπης που έχει δημιουργήσει ποτέ ιδιοκτήτης με τον Σύλλογο. Από τότε αυτή η σχέση έχει περάσει από πολλά στάδια, αλλά πλέον νομίζω ότι οφείλουμε να σχεδιάζουμε με βάση τα απτά δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας και σε αυτά, τη δεδομένη στιγμή, δεν υπάρχει ο κ. Τσακίρης. Προφανώς και η πόρτα του Πανιωνίου παραμένει ανοιχτή σε όποιον επιθυμεί να επενδύσει στη νέα ΠΑΕ που θα ιδρύσει ο Πανιώνιος -σε ένα έτος πιστεύουμε από τώρα- και αυτή η πρόσκληση ασφαλώς συμπεριλαμβάνει και τον Κωνσταντίνο Τσακίρη.

Άλλος με πολλά λεφτά Πανιώνιος υπάρχει;

Διαχρονικά ο Πανιώνιος -το γνωρίζετε- δεν είχε την πολυτέλεια διοίκησής του από κάποιον πλούσιο «πάτρονα». Με εξαίρεση προφανώς την περίοδο του Κωνσταντίνου Τσακίρη, ο οποίος ξόδεψε πρωτόγνωρα ποσά για τα δεδομένα του Ιστορικού, όλες τις άλλες περιόδους ο Πανιώνιος συγκαταλεγόταν στους φτωχούς-μεγάλους του ελληνικού επαγγελματικού αθλητισμού. Υπάρχουν προφανώς πολλοί επιχειρηματίες με οικονομική επιφάνεια που στηρίζουν και θα στηρίξουν ακόμα περισσότερο τον Σύλλογο όσο πείθονται ότι τα χρήματά τους αξιοποιούνται με διαφάνεια και καθαρότητα και δεν πάνε σε ένα σύστημα με διαρροές που δεν έχει αντίκρισμα. Θέτω όμως ένα ερώτημα για προβληματισμό: Πόσο φιλικό είναι το περιβάλλον αυτού του επαγγελματικού ποδοσφαίρου για καθαρούς επιχειρηματίες που θέλουν να επενδύσουν και όχι να πετάξουν ή να ξεπλύνουν χρήματα σε πολιτικές χάρες ή άλλου είδους συναλλαγές; Πόσο καλό «προϊόν» είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο γηπεδικά, θεσμικά κ.λπ., ώστε να αποτελέσει πόλο έλξης σε κεφάλαια με βάθος και προοπτική - και όχι σε αλεξιπτωτιστές; Στο πόλο για παράδειγμα.

Επόμενη ερώτησή μου ήταν το πόλο.

Εκεί υπάρχει ένας ακούραστος εργάτης του αθλήματος που έχει επενδύσει πολύ μεγάλα ποσά τα τελευταία χρόνια στην αναβάθμιση και στην αναγέννηση της ομάδας, ο κ. Ηλίας Μπουζαλάς. Ένας πραγματικός κύριος στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, του οποίου οι προσπάθειες και η στήριξη στο τμήμα είχαν επιστέγασμα τη φετινή καταπληκτική επιτυχία της κατάκτησης της 3ης θέσης και της εξόδου του Πανιωνίου στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου. Άλλη μία τεράστια χαρά για τον διψασμένο για επιτυχίες κόσμο μας, που αγκάλιασε το τμήμα με μεγάλο ενθουσιασμό γεμίζοντας με κυανέρυθρες σημαίες και φωνές όλα τα κολυμβητήρια της Αττικής.

Αν πει ο Μπέος ότι θέλει να αναλάβει το ποδόσφαιρο, τι θα κάνετε;

Χωρίς να παρακολουθούμε στενά τις δραστηριότητες του κ. Αχιλλέα Μπέου, σε ανύποπτες στιγμές έχουμε δει να επαναλαμβάνει την επιθυμία του να αποχωρήσει από το ελληνικό ποδόσφαιρο, με σκοπό να αφοσιωθεί στο όραμά του για την πόλη του Βόλου. Από την πλευρά μας δεν έχουμε παρά να χαιρετίσουμε και να στηρίξουμε αυτήν του την επιθυμία να αποχωρήσει, όπως και να εκφράσουμε την εμπιστοσύνη μας προς το δημοκρατικό κριτήριο των πολιτών του Βόλου στην όποια απόφασή τους να στηρίξουν το όραμα εκείνο που θα βοηθήσει και θα αντιπροσωπεύει την πόλη τους.

Ποιοι φταίνε για το κατάντημα της ποδοσφαιρικής ομάδας;

Αυτή η λίστα έχει πολλά ονόματα. Προφανώς όσοι διαχειρίστηκαν τις τύχες του ποδοσφαιρικού Πανιωνίου από την αποχώρηση του Κωνσταντίνου Τσακίρη και μετά έχουν όλοι μερίδιο ευθύνης, άλλοι μεγαλύτερο, άλλοι μικρότερο. Κάποιοι πιστεύω ότι κινήθηκαν με ίδιον όφελος και με προσωπική ατζέντα και άλλοι με καλές προθέσεις. Δεν κρινόμαστε όμως από τις προθέσεις μας αλλά από τα αποτελέσματα και αυτό μπορεί να είναι και άδικο κάποιες φορές. Κι εμείς μπορεί να μην πετύχουμε στόχους που έχουμε βάλει και να κριθούμε ανεπαρκείς, παρά τις καλές προθέσεις που μπορεί να έχουμε. Θα υποστούμε αυτήν την κρίση και θα αποχωρήσουμε, για να κάνουμε χώρο για τους επόμενους. Γενικώς, όμως, η παρελθοντολογία δεν βοηθάει όταν είσαι στη μέση της μάχης για να ξανασταθείς στα πόδια σου και να βρεθείς εκεί όπου επιβάλλει η Ιστορία σου. Δεν έχουμε χρόνο να αναλωνόμαστε σε αυτήν την κουβέντα πλέον. Μεταξύ μας οι Πανιώνιοι γνωρίζουμε ποιος είναι ποιος και όλοι θα κριθούμε και στο τέλος θα ξεπεραστούμε από την υπεραιονώβια Ιστορία του Συλλόγου.

Προπονητής ο Κούστας γιατί; Αυτός είχε αφήσει έξω τον Πανιώνιο από την άνοδο με την Κηφισιά.

Οι Πανιώνιοι ξέρουμε να παραδεχόμαστε τον τίμιο και καθαρό αγώνα των αντιπάλων μας και να αναγνωρίζουμε τις αξίες. Ο Νίκος Κούστας είναι ένας νέος προπονητής, του οποίου τη στάση, την ποδοσφαιρική λογική, την εργατικότητα και τον χαρακτήρα είδαμε, αναγνωρίσαμε και εκτιμήσαμε. Τι καλύτερο λοιπόν να ταιριάζεις και διαισθητικά και αγωνιστικά με τον αντίπαλό σου που σε κέρδισε και να τον κάνεις σύμμαχο πλέον; Είναι ένας προπονητής που θα μπορούσε στη συγκεκριμένη φάση της καριέρας του να μεταπηδήσει σε κάποια ομάδα της SL2, με σαφέστατα όμως μικρότερο εκτόπισμα από τον Πανιώνιο. Το καλό κλίμα, οι σωστές ποδοσφαιρικές συνθήκες που θέτουμε ώστε η ομάδα να δουλέψει με απόλυτο επαγγελματισμό, η ξεκάθαρη στόχευση ανόδου στην επαγγελματική κατηγορία και το βάρος της φανέλας του Ιστορικού τον έπεισαν να πάρει τη σωστή -θεωρώ- απόφαση και για τον ίδιο και για τον Σύλλογο.

Από την πολιτεία τι ζητάτε;

Σίγουρα δεν ζητάμε χάρες, ούτε ειδική μεταχείριση. Ζητάμε σεβασμό και συνεργασία, ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα ο Πανιώνιος να προσφέρει στον ελληνικό αθλητισμό και στην κοινωνία, όπως κάνει αιώνες τώρα. Δεν είμαστε μία ποδοσφαιρική ομάδα αλλά ένας πολυσύνθετος οργανισμός. Το Στάδιο με τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν και τις υποδομές που χρήζουν βελτίωσης, το στέγαστρο που είχε στοιχειώσει και πληρώνει ο σύλλογος εκατομμύρια για μία υπόθεση που το κράτος φέρει ευθύνη για την κακή διαχείρισή του, το απίστευτο εμπόδιο με τους υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος και λειτουργικών, η κατεστραμμένη τέντα που μας άφησε με ένα λιγότερο κλειστό υποδομών μετά τη χιονόπτωση, είναι λίγα από τα θέματα που θα μπορούσε η πολιτεία να δει και να συμπράξει, ώστε να γίνει αρωγός όχι κάποιου επιχειρηματία αλλά ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που σηκώνει τεράστια βάρη μόνος του ή με ελάχιστη βοήθεια.

Από πού έχει έσοδα ο Ερασιτέχνης;

Από τις συνδρομές μελών, τις συνδρομές των αθλητών στις ακαδημίες, την οικονομική ενίσχυση φίλων και μελών, τις χορηγίες διαφήμισης, τις επιδοτήσεις και χρηματοδοτήσεις από κρατικούς φορείς, τα ενοίκια από την εκμετάλλευση χώρων του γηπέδου.

Πες μου για το μπάσκετ, πώς βούλιαξε η ομάδα του Φάνη, του Τέρνερ, του Γάσπαρη, του Τζούροβιτς, του Ίβκοβιτς; Πώς εξαφανίστηκε ο έτερος πυλώνας;

Τίποτα δεν εξαφανίστηκε, δεν ξεγράφει η Ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, επειδή κάποιοι επιχειρηματίες αποφάσισαν να πάρουν ένα ακριβό παιχνίδι χόμπι και να το καταστρέψουν σαν κακομαθημένα παιδιά. Άνθρωποι που έπρεπε να φερθούν επαγγελματικά σε μία ΑΕ μπάσκετ, έπαιζαν με συγγενείς και φίλους τους στην ομάδα, άλλοι που ακολούθησαν έκαναν την ομάδα το αγαπημένο κουπόνι στο στοίχημα, κρύβονταν πίσω από μπράβους και άλλα τέτοια όμορφα... Ξεγράφει όμως ο γίγαντας Φάνης και όλα τα ονόματα που αναφέρετε; Η κληρονομιά που άφησε ο μοναχικός διανοούμενος του ελληνικού μπάσκετ, ο Ανδρέας Βαρίκας, είναι τεράστια και ανεξίτηλη ακόμα και τώρα, 30 και πλέον χρόνια από τον θάνατό του. Ο «Ορφέας» τον τίμησε με προσωπογραφία στο ομώνυμο κλειστό για να θυμίζει σε όλους από πού προερχόμαστε και πού είμαστε ιστορικά προσδιορισμένοι να ξαναπάμε. Και τι καταπληκτική συγκυρία, λίγες εβδομάδες μετά την υπενθύμιση του βλέμματος του Βαρίκα να επιβλέπει τις ακαδημίες μας (στο γκράφιτι στο γήπεδο), το αγαπημένο του παιδί, ο Φάνης μας, επιστρέφει να στηρίξει την επάνοδο του μπασκετικού Πανιωνίου. Η χαρά και το χαμόγελο στην πλατεία επέστρεψαν και μόνο στο άκουσμα του ονόματος.

Ποιοι φταίνε για το μπάσκετ;

Δεν θέλω καν να αναφερθώ στα ονόματά τους, προφανέστατα και οι δύο προηγούμενοι διοικητικοί παράγοντες έχουν σχεδόν την αποκλειστική ευθύνη για την αγωνιστική και διοικητική καταστροφή του επαγγελματικού τμήματος μπάσκετ. Και λέω επαγγελματικού, γιατί οι ακαδημίες μας, παρά τα κατά καιρούς προβλήματα, συνεχίζουν την παράδοση στις μικρές ηλικίες και κυριαρχούν με πάμπολλα πρωταθλήματα και διακρίσεις.

Τι θα γίνει στο μπάσκετ;

Στο μπάσκετ έχουμε πλέον ως Σύλλογος την πρώτη μας επιτυχία μετά από καιρό. Και μία ιστορία πολύ «Πανιώνια», έτσι όπως την αγαπάμε στο γαλατικό χωριό μας, όπως μας αναφέρουν συχνά. Μια παλιά παρέα συμμαθητών της Νέας Σμύρνης, Πανιώνιοι από τότε παθιασμένοι με το μπάσκετ και την ανάδειξη των καταπληκτικών ακαδημιών της εποχής του Ανδρέα Βαρίκα, συναντήθηκαν μετά από χρόνια. Πετυχημένοι και οι δύο επιχειρηματίες στον χώρο τους, και ο κ. Μικρόπουλος και ο κ. Ηλιάδης, ήρθαν σε επαφή, στήριξαν έναν χρόνο το μπάσκετ και τα υπόλοιπα αθλήματα, κερδίσαμε την εμπιστοσύνη τους ότι τα πράγματα δουλεύουν σωστά στον Σύλλογο, κέρδισαν και αυτοί απολύτως τη δική μας και έτσι ξεκίνησε μία νέα -πιστεύουμε- εξαιρετική ιστορία αγάπης για το μπάσκετ ανδρών του Πανιωνίου. Πόσο πιο καλά να ξεκινήσει αυτή η ιστορία και με τι καλύτερο εχέγγυο επιτυχίας από τη μεγάλη επιστροφή του Φάνη μας στη Νέα Σμύρνη; Ψηλώνουν τον Σύλλογο με τέτοιες ενέργειες και εμείς μαζί τους πατάμε πιο ανάλαφρα στη γη.