Εθνική ...καψούρα!

Η Εθνική Ελλάδος στο πρώτο της ματς για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2026 επιβεβαίωσε ότι, μετά από καιρό, το εγχώριο κοινό όχι μόνο μπορεί να έχει από εκείνη απαιτήσεις, αλλά ν' αποκαταστήσει τις σχέσεις μαζί της, στην βάση όχι μόνο επιτυχιών, αλλά και του ποιοτικού, θεαματικού, ποδοσφαίρου.

Εθνική ...καψούρα!

«Σαν έτοιμη από καιρό, σαν θαρραλέα...» - για να παραφράσουμε το γνωστό στίχο του ποιητή - η Εθνική Ελλάδος εμφανίστηκε στην πρεμιέρα της στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2026.

Η οποία δεν ήταν απλά νικηφόρα (όπως απαιτείτο), αλλά επιβεβαίωσε την θέληση και την αποφασιστικότητα όλων, στα ενδότερα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, για επιστροφή στις μεγάλες διοργανώσεις, μετά από 12 χρόνια απουσίας (σ.σ. τελευταία εμφάνιση στο Μουντιάλ της Βραζιλίας το 2014).

Η ειδοποιός διαφορά από τότε - κι από την συντριπτική πλειοψηφία των επιτυχιών της «μεγάλης» Εθνικής μας - είναι ότι φαίνεται πως, εφόσον επιτευθχεί, θα έρθει με έναν τρόπο διόλου σύνηθες για το ποδοσφαιρικό μας «γίγνεσθαι»: με ποδόσφαιρο επιθετικό, μοντέρνο, δίχως φοβικά σύνδρομα και αμυντικογενείς τακτικές.

Τα δύο τελευταία στοιχεία - που ναι μεν αποτέλεσαν ακρογωνιαίο λίθο όλων των παρελθουσών επιτυχιών της - δεν την έκαναν ελκυστική στο... μάτι.
Όχι μόνο των ξένων, αλλά και των εγχώριων θεατών.
Στερώντας της δημοφιλία, ακόμη και στις τάξεις των Ελλήνων φιλάθλων...

Η πλέον πρόσφατη ...παράσταση της «γαλανόλευκης», με την Λευκορωσία, (αφού είχαν προηγηθεί εκείνες με Σκωτία και Αγγλία, εκτός έδρας), όχι μόνο επιβεβαίωσαν ότι έχει αφήσει πίσω της το πατροπαράδοτο (όχι αποκλειστικά ποδοσφαιρικά...) «ταμπούρι», αλλά ξέρει να διασπά (με ποικιλία τρόπων και μεθόδων) τα αντίπαλα «δόκανα», που στήνονται, για να την αναχαιτίσουν.

Επίσης κάτι πολύ σημαντικό κι ασύνηθες, αφού, παραδοσιακά, απέναντι σε τέτοιες μεθόδους ανάσχεσης, οι, κατά καιρούς, διεθνείς μας τα έβρισκαν ...μπαστούνια.

Όχι όμως οι παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς που, εκτός από το ότι ενθουσιάζουν το κοινό τους με το «εξωστρεφές» ποδόσφαιρο τους – τείνοντας να μετατρέψουν την ομάδα με το εθνόσημο στο πέτο σε Εθνική... καψούρα! – αναβαπτίζουν τον προπονητή τους, ο οποίος από την εποχή που ήταν στον ΑΠΟΕΛ (αλλά και μετά στις ελληνικές του διασυλλογικές... περιπέτειες) κάθε άλλο παρά την φήμη του επιθετικογενή είχε!

Προφανώς, ως καλός τεχνικός,... χαμαιλεοντικά προσαρμόζεται στο υλικό που έχει και το οποίο - ειδικά στην μεσοεπιθετική γραμμή του - μπορεί να συγκριθεί με τις καλύτερες «εκδόσεις» του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος!

Όλα αυτά μένει να τα δούμε και αύριο, στο γκαζόν του «Γ. Καραϊσκάκης», κόντρα στη Δανία, όπου η εθνική μας έχει την ευκαιρία ν’ αυξήσει τη διαφορά της από τους Σκανδιναβούς στο +5, επιβεβαιώνοντας τις μεγάλες προσδοκίες όλων, πως είναι φτιαγμένη από υλικά, που της επιτρέπουν να βρεθεί στην κορυφαία ποδοσφαιρική σκηνή του παγκοσμίου φούτμπολ (Μουντιάλ) όχι μόνο για την συμμετοχή....



Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ. 232110