Ο Κλοπ κέρδισε το δικαίωμα στο ρίσκο

Ο Γιάννης Κατσαρός γράφει για το ρίσκο του Γερμανού τεχνικού αλλά και για την εμπιστοσύνη της διοίκησης της Λίβερπουλ στο πρόσωπο του. 

Ο Κλοπ κέρδισε το δικαίωμα στο ρίσκο

Αυτό το καλοκαίρι πιθανότατα θα περάσει χωρίς μεγάλη κινητικότητα στο ευρωπαϊκό... παζάρι. Εδώ που τα λέμε, περισσότερα είναι τα «σίριαλ» αποχωρήσεων (βλέπε Νεϊμάρ και Μπέιλ)από ότι μεταγραφές. Και αφού λοιπόν ο κόσμος και ο Τύπος βλέπει καθημερινά τα μεγάλα κλαμπ να παραμένουν σιωπηλά, περιμένοντας για κάποια ξεχωριστή περίπτωση, υπάρχει έντονη συζήτηση για τις κινήσεις, που δεν κάνει, η Λίβερπουλ.

Οι πρωταθλητές Ευρώπης με την απόκτηση – επένδυση του νεαρού Χάρβεϊ Έλιοτ, του νεότερου που έχει παίξει ποτέ στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ, φαίνεται πως θα ολοκληρώσουν και τον σχεδιασμό του ρόστερ τους ενόψει της νέας αγωνιστικής περιόδου. Αν αυτό θα είναι λάθος ή σωστό θα κριθεί εκ του αποτελέσματος, ωστόσο το ρίσκο που παίρνει ο Γιούργκεν Κλοπ και η διοίκηση των «ρεντς» είναι οφθαλμοφανές.

Όλοι περίμεναν να πραγματοποιηθούν μία ή δύο προσθήκες μαρκίζας που θα δώσουν επιπλέον λύσεις στον Γερμανό τεχνικό και θα προσφέρουν ανάσες στον «μαραθώνιο» του πρωταθλήματος αλλά και στα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ. Βέβαια, εκεί που ο σύλλογος του Μέρσεϊσαϊντ «πονάει» είναι ξεκάθαρα η θέση των ακραίων μπακ.

Οι Άρνολντ και Ρόμπερτσον ήταν οι ποδοσφαιριστές «κλειδιά» στην εξαιρετική περσινή χρονιά, αφού με τις εμφανίσεις τους δώσανε λύσεις, ταχύτητα και πλουραλισμό στον τρόπο παιχνιδιού του Κλοπ. Όμως κανείς δεν ξέρει σε τι κατάσταση θα είναι εφέτος και το κυριότερο, πόσο θα αντέξουν. Πέρσι, ο Κλοπ χρησιμοποίησε αρκετά τον Μίλνερ. Τόσο δεξιά, όσο και αριστερά για να τους ξεκουράσει. Επίσης, είδαμε τον Γκόμεζ από κεντρικός αμυντικός να «ντύνεται» δεξιός οπισθοφύλακας (χωρίς να πείσει), λύσεις δηλαδή εκ των έσω οι οποίες του βγήκαν αν κάνουμε τον τελικό απολογισμό.

Ωστόσο, τα πράγματα πλέον αλλάζουν. Η Λίβερπουλ είναι ένα εκ των φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου και όπως όλα δείχνουν πάμε για κούρσα κοντά στους 90 βαθμούς. Δύο πράγματα θέλει να αποφύγει ο Γερμανός τεχνικός. Ένα τους τραυματισμούς και δεύτερον την κούραση η οποία με «μικρό» ρόστερ και σε υψηλό ρυθμό είναι αναμενόμενο πως κάποια στιγμή θα «χτυπήσει την πόρτα».

Εκτός από τα άκρα της άμυνας, η Λίβερπουλ δείχνει γεμάτη στις υπόλοιπες θέσεις. Στον άξονα η επιστροφή του Τσάμπερλεϊν δίνει ακόμα μια λύση και ο 52χρονος τεχνικός πιστεύει πως ο Φαμπίνιο με τον Κεϊτά θα είναι ακόμα καλύτεροι την εφετινή χρονιά.

Στο κέντρο της άμυνας, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας αφού μένοντας ο Λόβρεν, η ομάδα διαθέτει τον Μάτιπ και τον Γκόμες εκτός από τον «βράχο» Φαν Ντάικ. Μην ξεχνάμε πως ανανεώθηκε το συμβόλαιο του Οριγκί οποίος πιθανότατα θα έχει και πολύ καλύτερη ψυχολογία πλέον έπειτα από την πολύ σημαντική συμβολή του στο τέλος της περασμένης σεζόν, συν τις ευκαιρίες που θέλει να δώσει ο Κλοπ στον νεαρό Μπρούστερ, δείχνει δύσκολο το πως θα μπορούσε η Λίβερπουλ να προσθέσει ακόμα έναν επιθετικό.

Πάντως μη ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν σύλλογο ο οποίος δύσκολα χαλάει λεφτά στο μέτωπο των μεταγραφών. Η περσινή κινητικότητα και συγκεκριμένα τα ποσά που σπατάλησαν οι «ρεντς» δεν ήταν συνήθεια αλλά ανάγκη με βάση τις επιλογές του Κλοπ να «κλείσει» τις... τρύπες. Μιλάμε για μια διοίκηση η οποία ούτε από το Κατάρ είναι, ούτε από την Σαουδική Αραβία. Έχουν δείξει πως θέλουν «ίσα βάρκα ίσα νερά», έχοντας παράλληλα τεράστια εμπιστοσύνη στο έργο και τις αποφάσεις του Γερμανού. Αυτός είναι ο Κλοπ και μέχρι τώρα δικαιώνεται για τις αποφάσεις του. Μένει να δούμε αν το ρίσκο που όπως φαίνεται θα πάρει, του βγει σε καλό στο τέλος της σεζόν. Όπως και να έχει, το κέρδισε με το «σπαθί» του.