Χτυπήματα κάτω από τη… Μέσι

Δεν μπορεί να θεωρηθεί άσχετη με τις συνεχιζόμενες κινήσεις της Μπαρτσελόνα, της Ρεάλ και της Γιουβέντους η πρόθεση της ΟΥΕΦΑ να καταργήσει το οικονομικό fair play.

 Χτυπήματα κάτω από τη… Μέσι

Δεν μπορεί να θεωρηθεί άσχετη με τις συνεχιζόμενες κινήσεις της Μπαρτσελόνα, της Ρεάλ και της Γιουβέντους σχετικά με την προσπάθεια ενεργοποίησης -κάποια στιγμή…- της ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας η πρόθεση της ΟΥΕΦΑ να καταργήσει το οικονομικό fair play και να το αντικαταστήσει με έναν άλλον τρόπο ποινών στις ομάδες που ξοδεύουν περισσότερo «χαρτί» απ’ όσο εισπράττουν.

Ήταν όντως αποκαλυπτικό το βρετανικό δημοσίευμα σχετικά με τη συγκεκριμένη σκέψη της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας, σύμφωνα με την οποία θα δημιουργηθεί ένα ταμείο και εκεί θα πέφτουν τα χρήματα που θα πρέπει να καταβάλλουν ως τιμωρία οι ομάδες «τύπου Παρί». Ο γαλλικός σύλλογος, συνώνυμος και αυτός του νεοπλουτισμού, ξόδεψε έστω και για ελεύθερους Μέσι, Ντοναρούμα, Σέρχιο Ράμος και άλλους, θεωρητικά περισσότερα απ’ όσα μπορεί να εισπράξει, ακόμη κι αν κατακτήσει την κούπα με τα μεγάλα αυτιά. Και θέλει, λέει, και τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Καβαλημένοι Άραβες…

Από την άλλη, βέβαια, είναι πιθανό να έχει δώσει και περισσότερα απ’ όσα «φαίνονται» για τον Μέσι αλλά και να βγάλει το υπέρογκο κόστος μιας τέτοιας μεταγραφής με άλλους τρόπους. Αν δει κανείς τα έσοδα που έχει ήδη από πωλήσεις της φανέλας του παίκτη ή από τα εισιτήρια (με τις εξωφρενικές τιμές) για την πρεμιέρα του Αργεντινού, μπορεί να βγάλει τέτοιου είδους συμπεράσματα και να χαρακτηρίσει αυτήν την κίνηση ως πολλαπλού κέρδους.

Ας επιστρέψουμε στο θέμα των χειρισμών της ΟΥΕΦΑ, που αφήνει να γίνονται μεταγραφές τύπου Μέσι ή Λουκάκου, με το επίσης τεράστιο ποσό που «έσκασε» η Τσέλσι σε Ίντερ και παίκτη για τα δικαιώματα του Βέλγου σούπερσταρ. Είναι προφανές ότι ο Τσέφεριν και οι επιτελείς του ενθαρρύνουν να ρέει το χρήμα στην ποδοσφαιρική αγορά. Στηρίζουν στην ουσία και δεν κοντράρονται με τα ισχυρά κλαμπ και τους πάμπλουτους ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι στη μεγάλη μάχη κυριαρχίας και στην «επανάσταση» που σε πρώτη φάση απέτυχε στάθηκαν με το μέρος του ισχύοντος καθεστώτος στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Τόσο την Παρί ή τους Γερμανούς όσο κυρίως τους Άγγλους που αρχικά είχαν ταχθεί με το μέρος της νέας λίγκας και τελικά έκαναν πίσω. Τα παιχνίδια συμφερόντων είναι πολύ μεγάλα και έως τώρα η Μπαρτσελόνα είναι η πολύ μεγάλη χαμένη, με την ιστορία του Μέσι να δημιουργεί πληγές που θα αργήσουν πάρα πολύ να επουλωθούν. Αντίστοιχες μπορεί να δούμε άμεσα και στο Τορίνο ή στη Μαδρίτη. Ειδικά εναντίον του Ανιέλι ο θυμός παραμένει έντονος στα ενδότερα της Νιόν, με την ΟΥΕΦΑ να ξέρει καλά πώς να αντιμετωπίζει υποθέσεις και επιθέσεις που «σκάνε» σε βάρος της, όπως η πρόσφατη δικαστική έρευνα για διαφθορά και οικονομικές ατασθαλίες.

Οι οικονομικοί φραγμοί που έθεσε η ισπανική λίγκα και υποτίθεται ότι ήταν ο κύριος λόγος για την αθέτηση της αρχικής συμφωνίας με τον Λίο Μέσι μπορεί να είναι μέρος αυτής της αντιπαράθεσης, που σαφώς έχει αρκετά «κάτω από τη μέση» χτυπήματα. Η νυν διοίκηση της Μπαρτσελόνα υπό τον Λαπόρτα θα κουβαλά «αιωνίως» αυτήν την ιστορική απώλεια. Θα είναι κηλίδα δηλαδή. Ειδικά όσο ο Αργεντινός συνεχίζει να κάνει δηλώσεις συγκίνησης και θα μας θυμίζει ελληνικό κινηματογράφο δεκαετίας ‘60 τόσο μεγαλύτερη θα είναι η οργή των Καταλανών σε βάρος των ιθυνόντων. Τα έχουν και εύκολα από παλιά την γκρίνια και τα λευκά μαντίλια εκεί στη Βαρκελώνη…