Συγγνώμη, κύριοι, αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο!

Δεν σας κρύβω πως περίμενα με μεγάλη λαχτάρα -όπως όλοι οι λάτρεις της στρογγυλής θεάς- να ξαναδώ ποδόσφαιρο. Αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση μας στέρησε τόσα, μέσα σε αυτά και τη χαρά του αθλητισμού. Η Μπουντεσλίγκα λοιπόν, όντας το πρώτο από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου, πήρε το «πράσινο φως» και επέστρεψε στην… κανονικότητα.

Παρότι χαρούμενοι και γεμάτοι ανυπομονησία καθίσαμε αναπαυτικά να απολαύσουμε τη σέντρα, ξαφνικά αντιληφθήκαμε πόσο άδειο και «φτωχό» είναι το αγαπημένο μας σπορ χωρίς θεατές. Τι και αν υπήρχαν δεμένα κασκόλ στις θέσεις και πανό στις κερκίδες, η απουσία των φιλάθλων ήταν τόσο αισθητή που το άθλημα έχανε τον παλμό του, τη μαγεία του.

Και αν εδώ στην Ελλάδα είναι σύνηθες φαινόμενο τα κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδια, στον κόσμο είναι σπάνιο γεγονός και οι φίλοι του θεάματος έπαθαν ένα σοκ με την εικόνα. Μια εικόνα χωρίς συναισθήματα, χωρίς φωνή. Μόνο ο ήχος της μπάλας και οι οδηγίες του προπονητή έφταναν στα αυτιά μας. Τίποτε άλλο. Κάντε εικόνα έναν αγώνα στην Πρέμιερ Λιγκ ή στο Καμπιονάτο. Εντελώς διαφορετική κατάσταση από αυτή που ξέραμε μέχρι τώρα. Λες και βλέπουμε κάτι διαφορετικό.

Οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές επηρεάζονται από το κλίμα, αφού σε μεγάλο βαθμό αλλοιώνεται το ίδιο το ποδόσφαιρο που το κύριο μέλημά του είναι να ψυχαγωγεί. Βέβαια στις μέρες μας τη θέση του θεάματος και της ψυχαγωγίας έχουν πάρει οι χορηγοί και το χρήμα, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.

Το βασικό ερώτημα που γεννάται εδώ είναι το εξής: θέλουμε ένα τέτοιο ποδόσφαιρο, όπως αυτό που είδαμε στα γήπεδα της Γερμανίας, ή μια μεγάλη περίοδο χωρίς τον «βασιλιά των σπορ»; Κάπου εδώ έρχεται ο αντίλογος που λέει: Έστω και έτσι, το παιχνίδι παίζεται…

Οι αρμόδιοι φορείς δεν μπορούσαν να αντέξουν την πίεση από τα κανάλια και τις βιομηχανίες που κάνουν κουμάντο. Άπαντες μπήκαν στις ειδικές καταστάσεις και το αποτέλεσμα είναι αυτό. Ένα ποδόσφαιρο χωρίς θεατές, χωρίς ρυθμό, με κούκλες στις κερκίδες και τους πρωταγωνιστές να μην μπορούν να πανηγυρίσουν ένα γκολ όπως θα ήθελαν. Ας ελπίσουμε πως θα κρατήσει μερικούς μήνες μέχρι να βγει το εμβόλιο και να μη γίνει μόνιμη συνθήκη η απουσία του οπαδού.

Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν υπάρχει επιστροφή στην κανονικότητα. Είναι μία νέα…τάξη που μας προξενεί εντύπωση και δύσκολα θα συνηθίσουμε. Ωστόσο μπορούμε να κάνουμε λίγη ακόμα υπομονή για να δούμε το ποδόσφαιρο όπως του αξίζει. Γιατί αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει. Με φωνές, χιλιάδες κόσμο στα γήπεδα και με τον παλμό να σε κρατά καθηλωμένο. Συγγνώμη αλλά αυτό είναι το σπορ που φανατικά αγαπήσαμε!