Φάκελος Δόξα Δράμας: Η… προσγείωση των «μαυραετών»

Εξαρχής φαινόταν δύσκολη η φετινή περίοδος για τη Δόξα. Οι ίδιοι οι επιτελείς της είχαν κρατήσει χαμηλά τον πήχη σε όλα τα επίπεδα και στις φιλοδοξίες, καθώς είχαν κατά νου άλλα θέματα, πέρα από την αγωνιστική εικόνα και παρουσία της ομάδας. Βασικό ζητούμενο ήταν η ολοκλήρωση της διαδικασίας μεταβίβασης των μετοχών της ΠΑΕ από τον Γιάννη Μπύρο και εκεί επικεντρώθηκε η προσοχή, αρχικά στο πλαίσιο αναζήτησης επενδυτή και ~αφού αυτό κατέστη ανέφικτο~ στην παραχώρηση του πακέτου σε ομάδα διαχείρισης Δραμινών παραγόντων. Διαδικασία που με τα πολλά ολοκληρώθηκε και πλέον ο σύλλογος βαδίζει με σταθερά βήματα, δίχως χρέη και με προοπτική να λειτουργήσει ξανά ανταγωνιστικά από την επόμενη περίοδο.

Σε όλα αυτά δεν υπήρχε χώρος για ιδιαίτερες επιτυχίες σε αγωνιστικό επίπεδο, αν και λόγω φανέλας, ονόματος και ποιότητας ορισμένων παικτών ήρθαν και καλά αποτελέσματα. Θεωρητικά, ακόμα και αυτήν τη στιγμή αν συνεχιστεί το πρωτάθλημα και ολοκληρωθούν οι δύο εναπομείνασες αγωνιστικές της κανονικής περιόδου υπάρχει ένα ακραίο μαθηματικό σενάριο που μπορεί να βάλει τους «μαυρόασπρους» στη ζώνη των πλέι οφ. Ενδεχόμενο ρεαλιστικά ανέφικτο, αλλά και εκτός στόχευσης στη φετινή σεζόν, όπου βασικό ζητούμενο ήταν η ομαλή διαδοχή εξουσίας, η συντήρηση δυνάμεων στο αγωνιστικό κομμάτι και η προσπάθεια να μπουν οι βάσεις για να επιχειρήσουν οι «μαυραετοί» εκ νέου απογείωση από την επόμενη αγωνιστική χρονιά.

Έβδομη φορά… Βασιλακάκης

Σε μια μεταβατική περίοδο δεν θα μπορούσε να υπάρξει σταθερότητα στη θέση του προπονητή. Η αρχή έγινε με το αριστερό, από τη στιγμή που ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος ~που ανέλαβε να προετοιμάσει τη Δόξα~ δεν κατάφερε να φτάσει ούτε στην αφετηρία του πρωταθλήματος και αποχώρησε στις αρχές Σεπτεμβρίου. Αυτός που έκανε τελικά σεφτέ στη σεζόν στον πάγκο των «μαυρόασπρων» ήταν ο Κώστας Ανυφαντάκης, ο οποίος κατάφερε να καθοδηγήσει με αξιοπρέπεια τη Δόξα στις πρώτες 14 αγωνιστικές, αλλά δίχως την προοπτική να κυνηγήσει το κάτι παραπάνω.

Δεδομένης της παρουσίας των Απόλλωνα Πόντου και Κέρκυρας στις θέσεις του υποβιβασμού και δίχως να υπάρχει άγχος για τις χαμηλές θέσεις ή κίνητρο για κάτι καλύτερο, αποφασίστηκε πως στο καταληκτικό σκέλος της περιόδου θα αναλάμβανε τα ηνία ο Κώστας Βασιλακάκης. Ο… συνήθης ύποπτος δηλαδή, ο οποίος κάθισε για έβδομη φορά στην καριέρα του στον πάγκο της ομάδας της Δράμας και είχε με τη σειρά του θετικές στιγμές, όπως το διπλό στην Πάτρα επί της Παναχαϊκής και η ισοπαλία 2-2 στο Ηράκλειο με τον Εργοτέλη. Αυτός θα κλείσει και τη σεζόν στην τεχνική ηγεσία του συλλόγου, αν με το καλό επαναρχίσει και ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, δίχως να έχει αποσαφηνιστεί αν υπάρχει διάθεση από τις δύο πλευρές για να ξεκινήσουν από κοινού την προσπάθεια για να πετάξουν ξανά οι «μαυραετοί» την επόμενη χρονιά ή θα ανατεθούν τα ηνία σε άλλον κόουτς.

Ενισχύσεις από Ισπανία

Μπορεί το μπάτζετ εξαρχής να ήταν μειωμένο και να απέτρεπε την απόκτηση πρωτοκλασάτων παικτών με μεγάλες αμοιβές, αλλά η άκρη βρέθηκε μέσω μάνατζερ και των καλών σχέσεων που διατηρεί στην Ισπανία και κυρίως με τη Μαγιόρκα. Χάρη σε αυτό το «κονέ» η Δόξα έφερε στο ξεκίνημα της περιόδου τέσσερις παίκτες, τον Βραζιλιάνο γκολκίπερ Γουίνι, τον κεντρικό αμυντικό από την Ισημερινή Γουινέα Ενγκονγκά, τον Γκανέζο δημιουργικό μέσο Χάμοντ και τον μεσοεπιθετικό Περέχο από την Ισημερινή Γουινέα.

Με ισπανικό διαβατήριο οι περισσότεροι και σίγουρα με αθλητική παιδεία από τη χώρα της Ιβηρικής, όπου και έκαναν τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα, ήρθαν στη Δράμα και άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο βοήθησαν στις θετικές στιγμές που είχε η Δόξα στη διάρκεια της φετινής περιόδου. Αυτός που πρόλαβε να κλέψει τις εντυπώσεις από τους Έλληνες παίκτες ήταν ο Νίκος Ιωαννίδης, ο οποίος πριν αλλάξει ο χρόνος πέτυχε πέντε γκολ αγωνιζόμενος ως φουνταριστός στη γραμμή κρούσης. Η επίδοσή του αυτή του έδωσε μεταγραφή στον Απόλλωνα Σμύρνης, αφού στη Δόξα ούτε υψηλά συμβόλαια έχουν φέτος ούτε και κόβουν τον δρόμο σε οποιονδήποτε μπορεί να τα βρει κάπου αλλού.

Όσο για την επόμενη περίοδο και τη στελέχωση του ρόστερ, τα πάντα είναι ανοιχτά για την ώρα. Η τρέχουσα αβεβαιότητα, που έχει να κάνει ακόμα και με την ολοκλήρωση τη φετινής σεζόν, δεν επιτρέπει στους επιτελείς του συλλόγου μακροπρόθεσμα πλάνα. Πόσω μάλλον όταν δεν μπορούν να στηριχθούν αποκλειστικά στην τσέπη ενός παράγοντα, όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος με τον Γιάννη Μπύρο επικεφαλής, αλλά θα χρειαστεί να αναζητήσουν ενίσχυση και χορηγίες που σε αυτήν τη χρονική συγκυρία είναι αδύνατον να γίνει η παραμικρή συζήτηση, σε βάθος χρόνου.

Αφιλόξενη… φωλιά

Κάθε άλλο παρά ζεστή και ασφαλής «φωλιά» αποδείχθηκε το γήπεδο της Δράμας στη φετινή περίοδο για τη Δόξα. Η έδρα αποτέλεσε πληγή στην προσπάθεια των «μαυραετών» να διεκδικήσουν την υπέρβαση. Μία νίκη σε οκτώ παιχνίδια κατάφεραν να πανηγυρίσουν οι Δραμινοί, αφού το δεύτερο τρίποντο που αποτυπώνεται στη σχετική βαθμολογία το πήραν στα χαρτιά κόντρα στον Απόλλωνα Πόντου. Χρειάστηκε να φθάσει η 17η αγωνιστική, λίγο πριν από την άδοξη διακοπή του πρωταθλήματος εξαιτίας του κορονοϊού, για να κάνουν σεφτέ με το 1-0 επί του Πλατανιά. Αντίθετα, με λιγότερο άγχος και με το παιχνίδι των αντεπιθέσεων να τους πηγαίνει καλύτερα, απέκτησαν τέσσερα διπλά.

Με ανάλογες επιδόσεις στη Δράμα θα βρίσκονταν σίγουρα στην εξάδα, αλλά με υποθέσεις δεν έρχονται οι επιτυχίες. Σε απόσταση και ο κόσμος στη φετινή περίοδο, αφού από νωρίς έγινε αντιληπτό πως η ομάδα δεν στήθηκε για να πρωταγωνιστήσει, αλλά περισσότερο για να σταθεροποιηθεί και να γεμίσει μπαταρίες για το μέλλον. Έχουν περάσει «πέτρινα» χρόνια πρόσφατα οι φίλοι της Δόξας, που θυμούνται φυσικά το ένδοξο παρελθόν, αλλά χρειάζονται κάτι να τους εμπνεύσει ώστε να επιστρέψουν και αυτοί στο γήπεδο στηρίζοντας μια νέα προσπάθεια με υψηλές βλέψεις.