Ολυμπιακός: Ποια Άρσεναλ και ποιος ΠΑΟΚ;

Ο Πέδρο Μαρτίνς δεν έμεινε ικανοποιημένος από την απόδοση των παικτών του στον αγώνα με την Λαμία και δεν το έκρυψε κιόλας. Δεν είναι τόσο ότι ο Ολυμπιακός δε νίκησε για μία ακόμη φορά σε εκτός έδρας παιχνίδι του (δεν είναι λίγο ότι είναι αήττητος φέτος, αλλά δεν είναι και λίγες οι ισοπαλίες σε Βόλο, Ξάνθη, ΟΑΚΑ με ΠΑΟ και ΑΕΚ και τώρα στην Λαμία), όσο ότι αρκετοί από τους παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν δεν άρπαξαν την ευκαιρία. Κι όπως έχει αποδείξει ο Πορτογάλος, σε τέτοια ματς περιμένει από τους παίκτες του να δείξουν το κάτι παραπάνω για να τους βάζει κι αυτός παραπάνω. Αλλιώς, πολύ απλά, δεν τους βάζει.

Σίγουρα ο Μαρτίνς δεν είδε όσα ήθελε από Λοβέρα και Ραντζέλοβιτς. Όπως και από τον Γκασπάρ. Παίκτες στους οποίος τόσο ο ίδιος όσο και ο σύλλογος, έχουν επενδύσει και υπολογίζουν. Σίγουρα και από τον Καμαρά, ο οποίος είναι βασικός, αλλά όχι και αναντικατάστατος. Μπορούσαν όλοι να δώσουν περισσότερα και παρόλο που οι δικαιολογίες δεν είναι λίγες (κακό γήπεδο, έλλειψη συνοχής, καιρικές συνθήκες, αντίσταση από τον δυνατό στην έδρα του αντίπαλο), δεν παύουν να έχουν οι ίδιοι οι παίκτες την κύρια ευθύνη σε τέτοια ματς όταν δεν οδηγούν την ομάδα σε νίκες.

Για τη συνέχεια αυτό το ματς δεν ανήκει στο παρελθόν, όπως λέμε συνήθως, αφού υπάρχει ο επαναληπτικός. Μόνο που κάποιοι από τους παίκτες της ενδεκάδας στην Λαμία, οι οποίοι θα έπρεπε να ήταν και σε αυτή της ρεβάνς, είναι βέβαιο πως δεν θα είναι! Και γι΄αυτό δεν μπορεί να φταίει ο προπονητής περισσότερο από τους ίδιους.

Ο Πορτογάλος, άλλωστε, δεν μπορεί να κοιτάζει πίσω. Αλλά ούτε και πολύ μπροστά. Τα ματς με την Άρσεναλ και το ντέρμπι της Τούμπας που μεσολαβεί δεν είναι πια μακριά. Αλλά για τον Μαρτίνς απέχουν πάρα πολύ. Το Περιστέρι, η ρεβάνς με την Λαμία και ο Πανιώνιος (με το πάθημα της Νέας Σμύρνης να μην επιτρέπει δεύτερες σκέψεις»), αποτελούν μια «διαβολοβδομάδα» σοβαρότητας και σωστών επιλογών από τον πάγκο και στο γήπεδο. Για τρεις νίκες. Ώστε η πραγματική «διαβολοβδομάδα» να έρθει με ατμόσφαιρα αποφασιστικότητας και καλής ψυχολογίας. Όχι με γκρίνιες και τέτοια...