Δώστε μπάλα στον λαό… και λεφτά στην ΟΥΕΦΑ!
Στον βωμό του χρήματος, η UEFA έχει αποδείξει πολλάκις ότι δεν λογαριάζει αθλητές και συλλόγους. Ουσιαστικά τα κίνητρά της είναι παρόμοια με αυτά της European Super League, απλά μπορεί και κινείται «με τον νόμο», καθότι επίσημη διοργανώτρια των ποδοσφαιρικών θεσμών στην Ευρώπη.
Συντριπτική ήταν η στήριξη ακόμα και των απλών φιλάθλων στην UEFA σε ό,τι έχει να κάνει με τη διαμάχη που προέκυψε λόγω της European Super League. Για να μη γελιόμαστε, βέβαια, ο κόσμος στράφηκε εναντίον της τελευταίας. Απλά στη συγκεκριμένη κόντρα «έτυχε» στην αντίπαλη πλευρά να βρίσκεται η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία.
Δεν… ερωτεύθηκαν αίφνης την UEFA οι ποδοσφαιρόφιλοι ανά την Ευρώπη. Απλά στη συγκεκριμένη «αναμέτρηση» η επιλογή φαινόταν μάλλον αυτονόητη. Η ιδέα της ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας γεννήθηκε αποκλειστικά και μόνο από την ανάγκη-επιθυμία των ομάδων που την εμπνεύστηκαν για περισσότερο χρήμα και αποτελεί προσβολή στο άθλημα. Οπότε ήταν λογική η λαίλαπα του κόσμου εναντίον της.
Αυτή ήταν μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις που ο φίλαθλος κόσμος τάχθηκε υπέρ της UEFA. Διότι στον βωμό του χρήματος η ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική συνομοσπονδία έχει αποδείξει πολλάκις ότι δεν λογαριάζει αθλητές και συλλόγους. Ουσιαστικά τα κίνητρά της είναι παρόμοια με αυτά της ΕΣΛ, απλά η UEFA μπορεί και κινείται «με τον νόμο», καθότι επίσημη διοργανώτρια των ποδοσφαιρικών θεσμών στην Ευρώπη.
Οι πράξεις της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι στόχος της είναι πρωτίστως να γεμίσει ακόμα περισσότερο το ήδη γεμάτο… σακούλι της με χρήματα. Γι’ αυτό και δεν θα βρείτε ποτέ φίλο του ποδοσφαίρου να την εξυμνεί. Αντιθέτως οι φίλαθλοι είναι μονίμως δυσαρεστημένοι με αυτήν. Γιατί άραγε;
Τα κίνητρα της UEFA είναι παρόμοια με αυτά της ευρωπαϊκής Σούπερ Λιγκ, απλά μπορεί και κινείται «με τον νόμο»…
Αρκεί να εξετάσουμε τις κινήσεις της UEFA τα τελευταία χρόνια για να καταλάβουμε το σχέδιό της. Ό,τι κάνει, άλλωστε, δεν το κάνει κρυφά. Και αναφερόμαστε τόσο σε επίπεδο διασυλλογικών διοργανώσεων όσο και διεθνών.
Εδώ και χρόνια οι ομάδες που συμμετέχουν σε Champions και Europa League είναι όλο και περισσότερες. Αρκετοί σύλλογοι είναι υποχρεωμένοι να παίζουν προκριματικά μέσα στο κατακαλόκαιρο, μέχρι να φτάσουν στο σημείο να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή τους στους ομίλους. Και σε αντίθεση με παλαιότερες εποχές, η περίοδος ανάπαυσης για τους αθλητές είναι πλέον… είδος υπό εξαφάνιση, αφού, πέρα από τις συλλογικές τους υποχρεώσεις, είναι υποχρεωμένοι κάθε λίγο και λιγάκι να αγωνίζονται και με το εθνόσημο.
Διότι εκτός του EURO, πλέον έχουμε και το Nations League. Από τις πλέον ανούσιες και περιττές διοργανώσεις όλων των εποχών. Σε επίπεδο συλλόγων σύντομα θα έχουμε και το Europa Conference League. Ποιος νοιάζεται για τους αθλητές; Αρκεί να έχουμε μονίμως ποδοσφαιρικό προϊόν, ώστε να πέφτει βροχή το χρήμα από τηλεοπτικά και χορηγούς.
Αν προσθέσουμε, δε, και τα όλο και πιο ακριβά εισιτήρια, έρχεται να δέσει το… γλυκό. Εκτός των άλλων, η UEFA δεν φαίνεται να νοιάζεται και ιδιαίτερα για το γεγονός ότι η ποιότητα του προϊόντος που προσφέρει ολοένα και μειώνεται. Όσο αυξάνεται ο όγκος των αγώνων με την προσθήκη όλο και πιο αδύναμων ομάδων (και πιο κουρασμένων ποδοσφαιριστών) είναι λογικό να φθίνει ποιοτικά και η εκάστοτε διοργάνωση. Αλλά είπαμε: το ταμείο να είναι καλά…
