Δεν είναι ήττα της Ευρώπης η επιστροφή στον άνθρακα;

Η Ουκρανική κρίση ανέδειξε προβλήματα τα οποία ταλάνιζαν την Ευρώπη πριν ξεκινήσει η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Το ενεργειακό δράμα της Ενωμένης Ευρώπης, επί παραδείγματι, πυροδοτήθηκε από τις ατυχείς αποφάσεις του Διυθυντηρίου των Βρυξελλών αρκετούς μήνες νωρίτερα.

Συγκεκριμένα οι υπέρμαχοι των εναλλακτικών πηγών ενέργειας προχώρησαν επιδεικνύοντας αφέλεια και προκλητική αστοχία, στη δαιμονοποίηση του φυσικού αερίου από το οποίο υποτίθεται πως έπρεπε να απεμπλακεί η Ευρώπη. Οι παλινωδίες στις διαπραγματεύσεις με τον βασικό πάροχο, τη Ρωσία, οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο, η τιμή του φυσικού αερίου εκτοξεύθηκε και έδωσε την ευκαιρία στους κερδοσκόπους να ξεκινήσουν τον χορό των ανατιμήσεων που συμπαρέσυρε με τη διαδικασία του ντόμινο ένα σωρό τομείς της παγκόσμιας οικονομίας.

Ένα είναι σίγουρο: Η ενεργειακή κρίση δεν είναι απότοκο της Ουκρανικής κρίσης. Έχει αρχίσει νωρίτερα και οφείλεται σε ατυχείς χειρισμούς των Βρυξελλών. Η αναμπουμπούλα που έφερε ο πόλεμος χρησιμοποιείται σήμερα ως πρόσχημα για να δικαιολογηθεί το αδιέξοδο στο οποίο οδήγησαν οι κακοκεφαλιές των Ευρωπαίων. Η επιστροφή στον άνθρακα είναι η τραγική κατάληξη της ανικανότητας και της αφέλειας των διαχειριστών της Ενωμένης Ευρώπης, μολονότι παρουσιάζεται ως γενναία αντίδραση στον Ρωσικό ιμπεριαλισμό. Θα επηρεάσει δε σημαντικά την υπόθεση της κλιματικής αλλαγής.

Η εύλογη απορία είναι η εξής: Σε οποιαδήποτε επιχείρηση οι όποιες γκάφες υψηλόβαθμων στελεχών θα είχαν συνέπειες. Οι κύριοι αυτοί θα πήγαιναν σπίτι τους την επόμενη κιόλας μέρα. Εδώ απλώς περιφέρονται και κάνουν επίδειξη λεονταρισμού και περιβαλλοντικής ευαισθησίας χωρίς αντίκρισμα. Θα βρεθεί κάποιος να τους εξαναγκάσει σε παραίτηση ή θα συνεχίσουν να μας ταλαιπωρούν με τις εμπνεύσεις τους;