Ολυμπιακός: Μία αγέλη πεινασμένων λύκων

Ο φετινός Ολυμπιακός «δαγκώνει» σε κάθε έδρα και «πεινάει» για να φτάσει στην EuroLeague μέχρι το τέλος - Μπάσκετ που συνδυάζει την ουσία με το θέαμα. 

Ολυμπιακός: Μία αγέλη πεινασμένων λύκων

Ο Ολυμπιακός σημείωσε ένα από τα κορυφαία διπλά της σύγχρονης Ιστορίας του στην Κωνσταντινούπολη απέναντι στη Φενέρμπαχτσε. Δεν του έδωσε πρόκριση, ούτε τίτλο, αλλά αναμφίβολα ένα γερό βήμα μπροστά στην προσπάθεια που κάνει να βρει μία θέση στην πρώτη τετράδα της διοργάνωσης. Το αποτέλεσμα κράτησε δύο νίκες μακριά τη διεκδικήτρια ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη, ενώ πλέον θα έχει και το πάνω χέρι στο ενδεχόμενο ισοβαθμίας. Παράλληλα, όμως, έδειξε την ποιότητα, τη δυναμική, τη χημεία, το βάθος στο ρόστερ αλλά και τη νοοτροπία νικητή που έχει αποκτήσει αυτή η ομάδα.

Τι και αν αγωνίστηκε δίχως τον κορυφαίο δημιουργό αλλά και ηγέτη της, Κώστα Σλούκα, αλλά και χωρίς τον εξαιρετικό σουτέρ της, Άλεκ Πίτερς; Κανένα πρόβλημα! Αυτή η παρέα έχει μάθει να συσπειρώνεται μέσα από τα δύσκολα, σαν να έχει εκπαιδευτεί καλύτερα όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Να παλεύει σαν Λερναία Ύδρα. Κόβεις ένα κεφάλι, βγαίνουν δύο. Χάνει δύο παίκτες, κάνουν το βήμα μπροστά άλλοι τέσσερις.

Δεν είναι μόνο η νίκη, αλλά ο τρόπος, ο οποίος ήταν εκκωφαντικός Οι Πειραιώτες προηγήθηκαν με +30 (16-46) στο 17', σε παιχνίδι εκτός έδρας, κόντρα σε έναν αντίπαλο που ήταν πλήρης, στο ντέρμπι κορυφής της Ευρωλίγκας. Το αντιλαμβάνεστε; Απέναντι σε έναν αντίπαλο με υψηλότερο μπάτζετ, με υψηλές φιλοδοξίες αλλά και με παίκτες τεράστιας κλάσης. Οι «ερυθρόλευκοι» διέλυσαν τους Τούρκους με +20 (73-93), κάνοντας τη δουλειά στην επίθεση με 9 παίκτες.

Ο Ταρίκ Μπλακ έπαιξε μόλις 1 λεπτό (τον ξεκούρασε ενόψει Εφές), ενώ ο Μουσταφά Φαλ δεν πήρε πάνω του ούτε μία προσπάθεια σε 21 λεπτά. Οι νταμπλούχοι Ελλάδας... άλωσαν την Πόλη χωρίς Σλούκα, Πίτερς και με αδρανή στην επίθεση τον βασικό τους σέντερ. Ρεσιτάλ αλλά και δείγμα του πολύπλευρου ταλέντου που έχει αυτή η ομάδα. Ο Ολυμπιακός φέτος έχει στο 2-0 (μέσα - έξω) τόσο τη Ρεάλ Μαδρίτης όσο και τη Φενέρμπαχτσε. Πώς το είχε σχολιάσει ο Τόμας Ουόκαπ για τη φετινή ομάδα; «Είμαστε μία πεινασμένη αγέλη λύκων, έχουμε μεγάλο κίνητρο». Δεν έχει άδικο. Τα παιδιά... δαγκώνουν!

Τρίποντο και κυκλοφορία της μπάλας

Από τη στιγμή που ο Γιώργος Μπαρτζώκας επέστρεψε στον Ολυμπιακό, ήθελε να δώσει βάση σε συγκεκριμένα πράγματα. Δύο από αυτά ήταν η γρήγορη και καλή κυκλοφορία της μπάλας αλλά και το περιφερειακό σουτ. Οι Πειραιώτες όχι μόνο διαθέτουν πλέον την καλύτερη επίθεση στην Ευρωλίγκα, έχοντας το ταλέντο και τη δυνατότητα να πηγαίνουν και να κερδίζουν τα ματς στους 90 πόντους, αλλά και να αστράφτουν στη δημιουργία. Οι «ερυθρόλευκοι» είναι απολαυστικοί με τους αυτοματισμούς αλλά και με τον τρόπο που κυκλοφορούν την μπάλα. Με γρήγορες πάσες, τις περισσότερες φορές χωρίς ντρίμπλα, με κίνηση μακριά από την μπάλα, με την μπάλα να αλλάζει πέντε και έξι χέρια μέχρι να βρεθεί το ελεύθερο σουτ, η καλύτερη κατάσταση για σκορ. Και το καταφέρνει με έναν τρόπο που εντυπωσιάζει, συνδυάζοντας την ουσία με το θέαμα στο παιχνίδι. Οι Δημήτρης Ιτούδης και Σαρούνας Γιασικεβίτσιους σε πρόσφατες δηλώσεις τους εκθείασαν τον μαγευτικό τρόπο που λειτουργεί ο Ολυμπιακός.

Οι Πειραιώτες στην Πόλη μοίρασαν 21 ασίστ, φτάνοντας τον μέσον όρο τους στη δημιουργία, παίρνοντας παράλληλα... φωτιά από την περιφέρεια. Μέτρησαν 17/29 τρίποντα (58,6%), ενώ στο 15' είχαν ήδη 9/12 (75%). Βρήκαν τρίποντα από έξι διαφορετικούς παίκτες, ενώ είχαν και ισορροπία στον τρόπο ανάπτυξης αφού μέτρησαν και 14/29 δίποντα (48,3%). Το σύγχρονο μπάσκετ πλέον έχει πάει στην ταχύτητα, στη δύναμη, στο μακρινό σουτ, στο ένας με έναν, αλλά αυτός ο Ολυμπιακός ξέρει να λειτουργεί και σαν ρολόι ως ομάδα. Πασάροντας έξοχα, με τρομερή κυκλοφορία της μπάλας, σε ρυθμούς κομπιούτερ. Έχοντας τη νοοτροπία «όλοι για έναν και ένας για όλους», διατηρώντας ως απαράβατο κανόνα να μπαίνει το «εμείς» πάνω από το «εγώ». Δεν συναντάς εύκολα σε μία ομάδα παίκτες να παίζουν και για τον διπλανό τους. Να απολαμβάνουν μία πάσα, μία ασίστ, λες και έβαλαν οι ίδιοι τρίποντο. Αλτρουισμός μέχρι τέλους.

Η ώρα του Κάνααν

Ο Αϊζάια Κάνααν αποκτήθηκε για να προσφέρει παιχνίδια σαν και αυτό που έκανε κόντρα στη Φενέρμπαχτσε. Πρόκειται για έναν παίκτη που είχε ανέκαθεν καλό χέρι από την περιφέρεια, για έναν γκαρντ με ευχέρεια στο σκορ, για έναν αθλητή με αγωνιστικό θράσος πίσω από τα 6,75 μέτρα. Είναι γεγονός πως μέχρι στιγμής είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του και σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε τον «εκτελεστή» που είχαμε δει όταν έπαιζε στην Ούνιξ Καζάν. Ο βραχύσωμος Αμερικανός γκαρντ, όμως, αυτήν τη φορά έδειξε το ταλέντο του, παίζοντας σύμφωνα με το βιογραφικό του. Μέτρησε 20 πόντους σε 21 λεπτά, έχοντας 6/9 τρίποντα, αλλά και 5 ριμπάουντ. Έβαλε ελεύθερα σουτ, πήρε πάνω του τρίποντα υπό πίεση, ευστόχησε σε προσπάθειες μετά από ντρίμπλα, δείχνοντας το αγωνιστικό του θράσος και την εκτελεστική του δεινότητα.

Το χρωστούσε ένα μεγάλο ματς με τα ερυθρόλευκα και ο Κάνααν έβαλε τη σφραγίδα του στο ντέρμπι κορυφής της Ευρωλίγκας. Δεν ήταν όμως μόνο η επίθεση. Έπαιξε και αρκετά καλή περιφερειακή άμυνα. Πίεσε τους αντιπάλους, έβαλε δύσκολα στον Σκότι Ουίλμπεκιν, αναγκάζοντάς τον από νωρίς να σουτάρει... έρμπολ. Κέρδιζε επιθετικά φάουλ από τον αντίπαλο, έκλεβε μπάλες, έπαιξε με σκληράδα, έδειξε χαρακτήρα. Ευχή όλων στο μεγάλο λιμάνι αυτό το ματς να ήταν η... μεγάλη σπίθα που θα δώσει φωτιά στην πορεία όσον αφορά την απόδοσή του.

Ο Παπανικολάου παίζει ως αρχηγός

Δεν υπάρχει πιο αλτρουιστής παίκτης στον Ολυμπιακό από τον Κώστα Παπανικολάου. Εδώ και 10 χρόνια είναι από τους πρωταγωνιστές αυτής της ομάδας, αλλά ποτέ του δεν κοίταξε πρώτα τον εαυτό του και μετά το σύνολο. Φέτος αγωνίζεται για πρώτη φορά ως αρχηγός των «ερυθρολεύκων» και έχει πάρει τον ρόλο του σοβαρά. Ηγείται της ομάδας και συνεχίζει να κάνει σχεδόν τα πάντα στο παρκέ, συνεισφέροντας σταθερά σε άμυνα, δημιουργία, επίθεση και ριμπάουντ. Ακόμη μία γεμάτη εμφάνιση κόντρα στη Φενέρμπαχτσε.

Όχι μόνο ήταν ο πρώτος σκόρερ των Πειραιωτών με 21 πόντους αλλά πήρε και 3 ριμπάουντ, μοίρασε 2 ασίστ, όντας αρκετά ψύχραιμος από τη γραμμή των βολών (10/11). Απόλυτα εύστοχος από την περιφέρεια (3/3), σουτάροντας φέτος στο τρίποντο με 45,5% (30/66). Στα τελευταία 4 ματς (από τη Βίρτους και μετά) έχει μέσον όρο 13,3 πόντους στην επίθεση και αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους που ο Ολυμπιακός έχει κάνει το 4/4 σε αυτά τα ματς. Πώς το είχε πει ο Ντέιβιντ Μπλατ για εκείνον; «Παίζει μπάσκετ υψηλού επιπέδου σε άμυνα και επίθεση. Δεν με εκπλήσσει αυτό, γιατί είναι παίκτης υψηλού επιπέδου. Το θέμα είναι ότι το καταφέρνει χωρίς να αφαιρέσει κάτι από κάποιον συμπαίκτη του».

Ο Ουόκαπ βάζει και μεγάλα σουτ

Ο Τόμας Ουόκαπ έχει αναβαθμίσει το παιχνίδι του φέτος. Λειτουργεί καλύτερα στη δημιουργία, παίζει εξαιρετικά πλέον το πικ εν ρολ, διαβάζει πιο σωστά το παιχνίδι και είναι καταλύτης στην καλή κυκλοφορία της μπάλας. Έχει γίνει περισσότερο αποτελεσματικός όταν τρέχει στον αιφνιδιασμό, τελειώνει σχεδόν πάντα με άριστο τρόπο τις καταστάσεις στο ανοιχτό γήπεδο, παραμένει «εξολοθρευτής» στην άμυνα, ενώ πλέον σουτάρει και καλύτερα από την περιφέρεια.

Δεν βάζει όμως απλά τρίποντα. Είναι εύστοχος και στα μεγάλα σουτ. Όταν η Φενέρμπαχτσε πάλευε να γυρίσει το ματς, με τον Ολυμπιακό να διανύει ένα τετράλεπτο στο οποίο δυσκολευόταν να αναπνεύσει, ήρθε το τρίποντο-μαχαιριά του Τεξανού πλέι μέικερ (όταν έκανε το σκορ 66-82 στο 36') για να «καθαρίσει» το ματς. Σουτ κλάσης αλλά και προσωπικότητας, από έναν παίκτη που διεκδικεί το βραβείο του πιο βελτιωμένου μπασκετμπολίστα της χρονιάς στην Ευρωλίγκα. Μέχρι στιγμής αριθμεί 7,4 πόντους, 5,3 ασίστ, 2,8 ριμπάουντ και 2 κλεψίματα σε 24,4 λεπτά συμμετοχής. Μόνο... σπαθιά δεν καταπίνει.