Ολυμπιακός: Σαν παλιό σινεμά...

Η αυταπάρνηση του Ολυμπιακού, η ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο με τον Βασίλη Σπανούλη πρωταγωνιστή στην τέταρτη περίοδο, θύμισε παλιές και καλές εποχές.

Ολυμπιακός: Σαν παλιό σινεμά...

Ο Ολυμπιακός κόντρα στη Ζενίτ θύμισε στιγμές από την λαμπρή περίοδο των "ερυθρολεύκων" στην δεκαετία που μόλις μας πέρασε. Μία ομάδα με περίσσια αυταπάρνηση, με αστείρευτο μαχητικό πνεύμα, που παλεύει μέχρι το τέλος και δεν τα παρατά ποτέ! Αυτή η αγωνιστική συμπεριφορά, αυτή η νοοτροπία, άλλωστε, αποτέλεσε το σήμα-κατατεθέν εκείνης της παρέας, η οποία με τα εντυπωσιακά come-back της, κέρδισε όχι μόνο παιχνίδια και τίτλους, αλλά και το χειροκρότημα του κόσμου. Φίλων, αλλά εχθρών. Με αντεπίθεση διαρκείας, λοιπόν, έφτασε ξανά σε μία εντυπωσιακή ανατροπή, βγαλμένη από τα «χρυσά» του χρόνια. Από το -17 (22-39) στο 16', απάντησε με επί μέρους σκορ 45-20 (!) στο δεύτερο ημίχρονο, «πνίγοντας» τους Ρώσους στην τελευταία περίοδο (21-5), φτάνοντας στη μεγάλη νίκη με 75-61.

Σαν... παλιό σινεμά, με τον μεγάλο πρωταγωνιστή των ιστορικών επιτυχιών, Βασίλη Σπανούλη, να ηγείται της προσπάθειας και να κάνει τη διαφορά στην τελευταία περίοδο. Τι και αν είναι 38,5 ετών; Έβαλε μεγάλα σουτ στην κρίσιμη περίοδο και έδειξε την κλάση του, με 16 πόντους (3/3 δίποντα, 3/4 τρίποντα), σημειώνοντας τους 11 από αυτούς στο τέταρτο δεκάλεπτο. Λες και ξανάνιωσε! Και για... κερασάκι, έδωσε στο τέλος και μία έξοχη ασίστ στον Γιώργο Πρίντεζη, σε μία υπέροχη συνεργασία από τα παλιά. Οι Θρύλοι του Θρύλου! Αμφότεροι θα ήθελαν να έχουν μαζί έναν «τελευταίο» χορό στη νέα σεζόν, καθώς σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελαν να πουν «αντίο» σε άδεια γήπεδα, αλλά όλα στην ώρα τους.

Ο Ολυμπιακός σημείωσε τη δεύτερη του νίκη, μία αίσθηση την οποία είχε σχεδόν... ξεχάσει. Η τελευταία φορά που κατάφερε κάτι τέτοιο ήταν πριν δύο (!) μήνες, στο Τελ Αβίβ κόντρα στη Μακάμπι, έχοντας επικρατήσει νωρίτερα απέναντι σε Μπάγερν και Χίμκι. Γιατί στη συνέχεια ακολούθησε μία ασύλληπτη κατηφόρα (με επτά σερί ήττες), η οποία έφερε την ομάδα ουσιαστικά εκτός στόχων.

Είναι σημαντικό, πάντως, πως οι Πειραιώτες βρήκαν το κουράγιο, την θέληση, αλλά και το κίνητρο να παλέψουν το ματς κόντρα στη Ζενίτ. Δεν τα παράτησαν (όπως για παράδειγμα στη Βιτόρια κόντρα στη Μπασκόνια που έχασαν με 91-66), πάλεψαν, κυνήγησαν την ανατροπή και την έκαναν πράξη, απέναντι σε έναν ισχυρό αντίπαλο, ο οποίος «διψούσε» για το «διπλό», καθώς παραμένει σε τροχιά πρόκρισης. Είναι σημαντικό που παραμένει «ζωντανή» η «σπίθα» μέσα στην ομάδα. Άλλωστε, όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο Βασίλης Σπανούλης: «Είμαστε Ολυμπιακός και όταν φοράμε αυτή τη φανέλα ανεξάρτητα από το αν είμαστε εντός ή εκτός του Top 8 πρέπει να παλεύουμε με περηφάνια να εκπροσωπούμε την ομάδα και τον κόσμο».

Είναι πάντως άξιο μελέτης και έρευνας αυτό το κάκιστο συνήθειο που έχει ο Ολυμπιακός φέτος να ξεκινά υποτονικά τα παιχνίδια του. Λες και το έχει βίτσιο να παίρνει πάντα ο αντίπαλος το προβάδισμα στο σκορ και ακολούθως να βρίσκεται σε θέση να κυνηγά τα παιχνίδια του. Το κάνει συνεχώς από την αρχή της σεζόν, μία από τα ίδια και κόντρα στη Ζενίτ. Δέχτηκε 28 (!) πόντους στην πρώτη περίοδο και μόλις 20 στο δεύτερο μέρος... Οι Πειραιώτες συνεχίζουν να δείχνουν πως είναι ικανοί για το χειρότερο, αλλά και για το καλύτερο, αλλά αυτό δεν είναι κοπλιμέντο! Είναι ένας από τους λόγους της φετινής τους αποτυχίας. Το γεγονός πως δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν διάρκεια και σταθερότητα. Τα προβληματικά ξεκινήματα της ομάδας του, ο Γιώργος Μπαρτζώκας τα αιτιολόγησε λέγοντας πως: «Καταλήγω στο συμπέρασμα πως το γεγονός πως δεν παίζουμε στην τοπική λίγκα είναι κάτι που μας αφαιρεί ρυθμό. Επίσης, όταν ένας παίκτης μας ξεκινάει ένα ματς, είναι πάρα πολύ αγχωμένος από την πίεση. Υπάρχει μεγάλη πίεση. Οι περισσότεροι νομίζουν πως αυτή είναι η ευκαιρία τους. Στα τέσσερα-πέντε πρώτα λεπτά που έχουν, θέλουν να δείξουν τι αξίζουν. Δείχνουν φοβισμένοι και κάνουν πολλά λάθη».

O Oλυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο, πάντως, μπήκε περισσότερο έτοιμος πνευματικά και αγωνιστικά. Λειτούργησε με σκληράδα στην άμυνα, έπαιξε άμυνα με αλλαγές και βρήκε ρυθμό στην επίθεση, έχοντας καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας και ελεύθερα σουτ. Ενδεχομένως και να μην το παρατήρησε κάποιος, αλλά στην τρίτη περίοδο η ομάδα πέτυχε 24 πόντους, τους οποίους σημείωσαν αποκλειστικά οι Βεζένκοφ-ΜακΚίσικ-Ζαν-Σαρλ. Ειδικά ο Βούλγαρος φόργουορντ, ο οποίος συνεχίζει τις υψηλές πτήσεις, στην πιο ώριμη σεζόν της καριέρας του, έβαλε «καυτά» τρίποντα ψυχολογίας, που τόνωσαν την ψυχολογία της ομάδας. Ο Αμερικανός γκαρντ/φόργουορντ βρήκε διαδρόμους μέσα στη ρακέτα, ενώ ο Γάλλος ήταν 100% αποτελεσματικός στις κατοχές που πήρε, λειτουργώντας εξαιρετικά στη θέση "5".

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας χαμήλωσε το σχήμα στην τελευταία περίοδο και πόνταρε στο σχήμα Σπανούλης-Λαρεντζάκης-ΜακΚίσικ-Βεζένκοφ-Πρίντεζης. O ψυχωμένος Λαρεντζάκης έβγαλε άμυνες (5 πόντοι, 4 κλεψίματα, 3 ριμπάουντ, 2 ασίστ), η ασφυκτική πίεση των Πειραιωτών μέσα στη ρακέτα ωθούσε τους Ρώσους στο τρίποντο και από τη στιγμή που οι αντίπαλοι άρχισαν να τα χάνουν (έχασαν 9 τρίποντα) και οι γηπεδούχοι να ασφαλίζουν τα ριμπάουντ, τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο εύκολα. Ο Σπανούλης «ξανάνιωσε» κάνοντας... θραύση στην επίθεση, με την ομάδα να βρίσκει και πόντους στο ανοιχτό γήπεδο. Ο Ολυμπιακός λειτούργησε ομαδικά και με ενότητα στο δεύτερο ημίχρονο, στο οποίο υπέπεσε σε μόλις 2 λάθη, δείγμα των σωστών αποφάσεων που έπαιρνε μέσα στο παρκέ. Οι "ερυθρόλευκοι" δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο μέχρι το τέλος της σεζόν, από το να συνεχίσουν τις καλές εμφανίσεις. Πέφτοντας με το κεφάλι ψηλά, με τους παίκτες να προσπαθούν να αποδείξουν ποιοι έχουν θέση στο ρόστερ της νέας σεζόν.