Oλυμπιακός: Ας παίζει πάντα έτσι κι ας μην περάσει

Δεν είναι απλό να ξεχαστεί η έκβαση αυτής της βραδιάς, στην οποία ο Ολυμπιακός έκανε την καλύτερη φετινή του εμφάνιση, έφτασε σε κάποιες στιγμές να αγγίζει την τελειότητα σε τακτική, πάθος και απόδοση, αλλά αντί για τρεις βαθμούς πήρε έναν. Για την ακρίβεια η PSV αντί να μην πάρει το παραμικρό υποταγμένη σε ανώτερο αντίπαλο, έφυγε με έναν πόντο που για αυτήν θα είναι ενδεχομένως καθοριστικός.

Ο Ολυμπιακός έκανε αυτή την ομάδα που βάζει φέτος γκολ για πλάκα να υποφέρει. Να μην μπορεί να απειλήσει. Να παιδεύεται για να κρατήσει την εστία της μακριά από το δεύτερο γκολ έπειτα από το φαντασμαγορικό του Ζέλσον που είχε απόδοση επιπέδου κορυφαίου παίκτη της διοργάνωσης. Απόλαυση να τον βλέπεις και να τον έχεις.

Θα πουν πολλοί και ήδη λένε ότι φταίει ο Ολυμπιακός που δεν το τελείωσε το ματς και κράτησε τον αντίπαλο ζωντανό να ψάχνει μια φάση. Αυτή που τελικά βρήκε. Ή ότι έπρεπε να είναι καλύτερες οι τοποθετήσεις σε αυτή την τελευταία φάση. Καλά εντάξει. Όποιος ψάχνει για ψεγάδια πάντα θα βρίσκει. Να μη γύριζε, να μην έδιωχνε, να μην έκανε φάουλ, να μην έδινε κόρνερ, να μην κουραζόταν, να έβαζε κι άλλα γκολ. ΟΚ...

Εδώ μιλάμε για ένα παιχνίδι πολύ υψηλού επιπέδου από μία ομάδα που δεν πήρε βαθμούς, όμως κέρδισε πάρα πολλά. Μια ομάδα που ξέρει ότι εάν παίζει πάντα έτσι θα έχει τα αποτελέσματα που θέλει. Και σε τέτοια παιχνίδια και σε ακόμη πιο δύσκολα όπως το επόμενο.

Να κρατήσει το χαμόγελο ο Ολυμπιακός από αυτό το παιχνίδι του μόλις φύγει το «γαμώτο» και τα υπόλοιπα χειρότερα. Να ξέρει ότι έκανε μια εμφάνιση επιπέδου, ένα ματς Champions League, να μη μείνει στο αποτέλεσμα. Με μια φράση: να παίζει πάντα έτσι. Ή κάπως έτσι. Κι ας μην προκριθεί.