Παναθηναϊκός: Μια σεζόν μέσα στην… ασχήμια!

«Το μυστικό είναι να μην συνηθίσεις την ασχήμια» είχε πει ο Μάνος Χατζηδάκις, που έφυγε από τη ζωή σαν χθες στις 15 Ιουνίου του 1994 κι ο Παναθηναϊκός αρχίζει να συνηθίζει στην ασχήμια και να βολεύεται με αυτήν.

Οι αθλιότητες που έγιναν στο ΟΑΚΑ από τους οπαδούς, που δεν άντεχαν να βλέπουν την ομάδα τους να γίνεται έρμαιο στις διαθέσεις των παικτών του Ολυμπιακού αποτελούν πισωγύρισμα πολλών ετών. Δεκαετιών.

Θα έχαναν με 40 πόντους; Ας έχαναν για να έχουν όλοι στο μυαλό τους, όσοι νιώθουν τέλος πάντων πόσο βαριά ήταν η ήττα αυτή. Από την κορυφή έως τον τελευταίο υπάλληλο. Διότι η ευθύνη είναι συνολική για όλα όσα απίθανα έχουν συμβεί φέτος στους «πράσινους» και τα οποία οδηγούσαν μαθηματικά στην «συντριβή».

Ο Ράντονιτς, ο Πεδουλάκης, ο Μπέικον, είναι κρίκοι μιας αλυσίδας που είχε αρχίσει να μπλέκεται και να σφίγγει το λαιμό της ομάδας. Λάθη, αβλεψίες, ακατανόητες αποφάσεις μπες-βγες παικτών, ανοσία στις ήττες, «δεν τρέχει τίποτα» στις «τριαντάρες» και στο τέλος ένα… μπουλούκι με έναν προπονητή που προσπαθούσε να συμμαζέψει την κατάσταση και 6-7 που ήθελαν, αλλά δεν μπορούσαν.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά επεισόδια και ξύλο με τα ΜΑΤ μέσα στο γήπεδο για να «υποθηκευθεί» και η επόμενη σεζόν. Ο, τι «χτιστεί» το καλοκαίρι, να παίζει με δεμένο το ένα χέρι. Διότι με αφαίρεση βαθμών και τιμωρία έδρας αμέσως ο Παναθηναϊκός μπαίνει σε δυσχερή θέση.

Ο τέταρτος τελικός ήταν ο επίλογος μιας άθλιας σεζόν που μάλλον είχε το τέλος που της άξιζε…