Μία Σταμολάμπρου δεν φέρνει την άνοιξη

Είναι αλήθεια, ωστόσο, και ότι οποιαδήποτε αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό ιντριγκάρει, ακόμα κι αν παίζουν μεταξύ τους για τον τίτλο στα… πεντόβολα! Πόσω μάλλον όταν κονταροχτυπιούνται σε έναν τελικό αγώνα για πρωτάθλημα.

Τι είδαμε στο παιχνίδι της Δευτέρας (24/5) που έδινε τίτλο στο ΣΕΦ; Είδαμε βασικά τον γηπεδούχο να είναι πνιγμένος στο άγχος. Αναμενόμενο βέβαια η πίεση να πέφτει όλη στον οικοδεσπότη, όταν ο τελευταίος αγώνας που κρίνει τα πάντα γίνεται στην έδρα του. Είδαμε επίσης τον φιλοξενούμενο να ξεπερνά γρήγορα το αρχικό σοκ από τη φουριόζα είσοδο του θεωρούμενου ως φαβορί αντιπάλου στα πρώτα λεπτά και, ανακτώντας το θάρρος του, να κινείται απελευθερωμένα πάνω στο παρκέ.

Στην αρχή ο Παναθηναϊκός «έσπασε» τα καλάθια, αλλά τα υπερβολικά πολλά για τη σημασία του ματς και παιδαριώδη λάθη των «ερυθρολεύκων» στο τρανζίσιον και στην κυκλοφορία της μπάλας κράτησαν τις «πράσινες» στο παιχνίδι. Και όταν πλέον αυτές βρήκαν έστω και στοιχειωδώς το χέρι τους στην επίθεση, έφυγαν μπροστά και διατήρησαν το προβάδισμα στο σκορ στη συντριπτικά μεγαλύτερη διάρκεια της συνάντησης.

Ο Ολυμπιακός είχε ουσιαστικά μόνο τη συγκλονιστική Σταμολάμπρου να απειλεί από παντού και σε μόνιμη βάση το «πράσινο» καλάθι, αλλά έτσι δεν γινόταν δουλειά. Η νεαρή γκαρντ με το τρομερό ταλέντο στο μακρινό σουτ και τη μεγάλη ευχέρεια στην κίνηση με ή χωρίς την μπάλα αποτελεί κεφάλαιο για την ομάδα, ωστόσο ειδικά την Δευτέρα (24/5) δεν μπορούσε να πάρει μόνη της το παιχνίδι. Ήθελε βοήθεια και οι «εκλάμψεις» των συγκινητικών Φοντέιν και Κόστοβιτς ακυρώνονταν σε μεγάλο βαθμό από τα προσωπικά λάθη και την αστοχία στις βολές. Επιπλέον, «βαριά όπλα» της ομάδας του Παντελάκη σίγησαν… εκκωφαντικά την Δευτέρα (24/5).

Αστοχία σε εύκολα θεωρητικά σουτ, ολιγωρίες στην άμυνα που οδηγούσαν σε εύκολα μπασίματα, απώλεια ριμπάουντ και εκδήλωση δεύτερων επιθέσεων των παικτριών της Καπογιάννη αλλά και «πουλήματα» της μπάλας σε ανάπτυξη «ερυθρόλευκων» αιφνιδιασμών συμπλήρωσαν το σκηνικό της κακής εμφάνισης των γηπεδούχων, που έγειρε οριστικά την πλάστιγγα στο πράσινο.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε σαφώς καλύτερα στον πέμπτο τελικό. Δεν φοβήθηκε, ήταν αποφασιστικός και αξιοποίησε τα σφάλματα του αντιπάλου του, όπως και την τρικυμιώδη ψυχολογική κατάσταση του Ολυμπιακού όσο το παιχνίδι πήγαινε προς το φινάλε. Οι «πράσινες» το πίστεψαν περισσότερο, το πήραν και δικαιώθηκαν.

Όσο δίκιο κι αν έχει ο κόουτς Παντελάκης περί μικρότερου μπάτζετ και λιγότερο πλήρους ρόστερ, γιατί όντως η ομάδα ήταν αποδυναμωμένη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, το θέμα είναι ότι ο Ολυμπιακός απέτυχε φέτος. Και κυρίως με τον τρόπο που έχασε το πρωτάθλημα. Διότι δεν το έχασε την Δευτέρα (24/5). Του δόθηκε η μεγάλη ευκαιρία το περασμένο Σάββατο. Στην ουσία το άφησε να ξεγλιστρήσει μέσα από τα χέρια του στον δεύτερο τελικό στη Λεωφόρο. Όταν επιτρέπεις στον αντίπαλο να σου γυρίσει παιχνίδι από το -18 μέσα σε ένα ημίχρονο και να πάει τη σειρά στο «μια κι έξω», του δίνεις το δικαίωμα να πιστέψει ότι «σε έχει» και μέσα στο σπίτι σου. Και να που «σε είχε» τελικά…